М.С, Б.Э нарын нэхэмжлэлтэй,

иргэний хэргийн тухай

Нийслэлийн Иргэний хэргийн давж заалдах шатны шүүхийн Ерөнхий шүүгч Ж.Оюунтунгалаг даргалж, шүүгч Ш.Оюунханд, Д.Байгалмаа нарын бүрэлдэхүүнтэй тус шүүхийн танхимд хийсэн давж заалдах шатны иргэний хэргийн шүүх хуралдаанаар,

Баянгол дүүргийн Иргэний хэргийн анхан шатны шүүхийн 2018 оны 08 дугаар сарын 31-ний өдрийн 102/ШШ2018/2691 дүгээр шийдвэртэй, нэхэмжлэгч М.С, Б.Э нарын нэхэмжлэлтэй, хариуцагч ”Х” ХХК, М.Ц, Б.Б нарт холбогдох

Талбайн зөрүү 11 475 000 төгрөг гаргуулах тухай иргэний хэргийг хариуцагч М.Ц, Б.Б нарын гомдлыг үндэслэн, шүүгч Д.Байгалмаагийн илтгэснээр хянан хэлэлцэв.

Шүүх хуралдаанд: нэхэмжлэгчийн өмгөөлөгч Д.О, шүүх хуралдааны нарийн бичгийн дарга Ө.Ган-Өнөр нар оролцов.

 Нэхэмжлэгч М.С шүүхэд гаргасан нэхэмжлэл, шүүх хуралдаанд гаргасан тайлбартаа: Миний бие М.С, эхнэр Б.Э-н хамт 2013 оны 11 дүгээр сарын 25-ны өдөр “Х” ХХК-аас орон сууц худалдаж авахаар гэрээ байгуулсан. 2014 оны 08 дугаар сарын сүүлээр “Х” ХХК-аас биднийг дуудаж, төлбөр хүлээж авсан талын нэрсийг өөрчиллөө гээд гэрээний эхний 2 хуудсыг сольсон. 2015 оны 02 дугаар сард барилгын ажил дуусч, бид орон сууцны зээл хөөцөлдөж 2015 оны 05 дугаар сард орон сууцаа хүлээж авсан. Орон сууцны м.кв-ын хэмжээг “Инженер геодези” ХХК-аар хэмжилт хийлгэхэд гэрээнд зааснаас 7 орчим м.кв талбай дутсан байсан. 2015 оны 05 дугаар сарын 22-ны өдөр “Х” ХХК-д м.кв-ын зөрүү мөнгө өг эсвэл байраа буцаая гэж хандсан. Х ХХК орон сууцаа буцаахыг зөвшөөрч, мөнгө бэлэн болохоор хэлнэ гэж хэлснээс хойш 4,5 сарын дараа Х ХХК орон сууцаа буцааж аваагүй тул 2015 оны 11 дүгээр сарын 06-нд шүүхэд нэхэмжлэл гаргасан. Орон сууцны нэг м.кв-ыг 1 700 000 төгрөгөөр худалдаж авсан бөгөөд 7 м.кв-ын зөрүү 11 475 000 төгрөгийг гаргуулж өгнө үү гэжээ.

Хариуцагч “Х” ХХК-ийн итгэмжлэгдсэн төлөөлөгч Н.Б шүүх хуралдаанд гаргасан тайлбартаа: 2013 оны 11 дүгээр сарын 25-ны өдөр талууд орон сууц захиалагчтай байгуулах хөрөнгө оруулалтын гэрээ байгуулсан. Уг гэрээгээр барилгын ажил эрхэлж байгаа М.Ц, Б.Б нарын барих орон сууцны барилгаас иргэн М.С эхнэрийн хамт орон сууц худалдаж авахыг хүссэн. Барилгын борлуулалтыг Х ХХК хариуцаж байсан.

Иймд нэхэмжлэлийн шаардлагад Х ХХК хамааралгүй. Х ХХК ажил гүйцэтгэх гэрээний оролцогч биш болох нь улсын комиссын актаар нотлогдоно. Зөвхөн талуудын хооронд байгуулагдсан гэрээнд “Х” ХХК-ийн нэр байгаа учраас компанийг хэрэг хянан шийдвэрлэх ажиллагаанд хариуцагчаар татсан. Х ХХК орон сууцны м.кв-ын зөрүү төлөх үүрэг хүлээхгүй гэжээ.

Хариуцагч М.Ц, Б.Б нарын өмгөөлөгч Н.Б шүүх хуралдаанд гаргасан тайлбартаа: М.Ц, Б.Б нар нэхэмжлэгч нарын захиалсан барилгын холбогдох зөвшөөрөл гаргуулсан иргэд. Нэхэмжлэгч нар М.Ц, Б.Б нартай 44 м.кв талбайтай орон сууц бариулахаар тохирч, гэрээ байгуулсан. Нэхэмжлэгч нар гэрээнд зааснаар өөр буюу хавтаст хэрэгт авагдсан зөрүүтэй м.кв талбайтай орон сууц хүлээж авсан. Гүйцэтгэсэн ажлын үр дүнд доголдол гарсан учраас зардал нэхэмжилсэн. Нэхэмжлэгч тал Иргэний хуулийн 352 дугаар зүйлд зааснаар шаардлага гаргах эрхээ хэрэгжүүлээгүй. Талууд гэрээнд орон сууцны талбайг ханын тэнхлэгийн төвөөс хэмжинэ. Барилгын талбай 44 м.кв гэж харилцан тохирч гэрээ байгуулсан. 2014 онд нэхэмжлэгч нар орон сууц хүлээж авчихаад шаардлага гаргахгүй байсаар “Инженер геодези” компаниар хэмжүүлэхэд 37 м.кв байна гэж шүүхэд хандсан. Иргэний хуулийн 352 дугаар зүйлийн 352.2 дах хэсэгт зааснаар орон сууцны талбайн хэмжээг 44 м.кв болгох боломжгүй, мөн хуулийн 352 дугаар зүйлийн 352.2.3-т зааснаар нэхэмжлэгч м.кв-ын зөрүү шаардсан бол ажил гүйцэтгэх гэрээний нэг тал ажлын үр дүнг шалгаж хүлээж авах үүрэгтэй. Орон сууцны м.кв-ын хэмжээг нүдээр харж хэмжих боломжгүй. Нэхэмжлэгч тал ажил гүйцэтгэх гэрээний үр дүнг хүлээж авахдаа шалгаж хүлээж авах боломжтой байсан. Иймд Иргэний хуулийн 352 дугаар зүйлийн 352.4 дэх хэсэгт зааснаар нэхэмжлэгч тал орон сууцны хэмжээг шалгаж аваагүй нь шаардах эрхээ алдана.

Хэрэгт авагдсан “Эм Эм инженеринг” ХХК-ийн дүгнэлтээр хариуцагч нар гэрээнд зааснаас өөр хэмжээгээр орон сууцыг нэхэмжлэгч нарт хүлээлгэж өгөөгүй, гэрээнд зааснаар хүлээлгэж өгсөн нь харагдаж байна. Хариуцагч нар ажил гүйцэтгэх гэрээний дагуу нэхэмжлэгч нарт 2 өрөө орон сууц хүлээлгэж өгсөн. Хариуцагч нар орон сууц хүлээж авахдаа талбайн хэмжилт хийж, төлбөр төлөх боломжтой байсан. Иймд нэхэмжлэлийн шаардлага үндэслэлгүй байна гэжээ.

      Шүүх: Иргэний хуулийн 343 дугаар зүйлийн 343.1, 352.2.3 дахь заалтыг баримтлан хариуцагч М.Ц, Б.Б нараас 11 475 000 төгрөгийг хуваан гаргуулж, нэхэмжлэгч М.С, Б.Э нарт олгож, нэхэмжлэлийн шаардлагаас “Х” ХХК-д холбогдох хэсгийг хэрэгсэхгүй болгож,

    Иргэний хэрэг шүүхэд хянан шийдвэрлэх тухай хуулийн 106 дугаар зүйлийн 106 дахь заалтыг баримтлан 2013 оны 11 дүгээр сарын 25-ны өдрийн орон сууц захиалагчтай байгуулах хөрөнгө оруулалтын гэрээний 1.3 дахь заалтыг хүчин төгөлдөр бусд тооцуулах тухай нэхэмжлэлийн шаардлагаасаа нэхэмжлэгч нар татгалзсаныг баталж, уг шаардлагад холбогдох хэргийг хэрэгсэхгүй болгож,  

 Улсын тэмдэгтийн хураамжийн тухай хуулийн 7 дугаар зүйлийн 7.1.1, 7.1.2, 44 дүгээр зүйлийн 44.1.1, Иргэний хэрэг шүүхэд хянан шийдвэрлэх тухай хуулийн 60 дугаар зүйлийн 60.1, 56 дугаар зүйлийн 56.1, 106 дугаар зүйлийн 106.6 дахь заалтыг баримтлан нэхэмжлэгчээс улсын тэмдэгтийн хураамжид урьдчилан төлсөн 338 950 төгрөгөөс 268 750 төгрөгийг улсын орлогод үлдээж, илүү төлсөн 70 200 төгрөгийг Баянгол дүүргийн Татварын хэлтсийн 2602002965 тоот данснаас буцаан гаргуулж, хариуцагч М.Ц, Б.Б нараас улсын тэмдэгтийн хураамжид 198 550 төгрөгийг хуваан гаргуулж, нэхэмжлэгч нарт олгож шийдвэрлэжээ.

Хариуцагч М.Ц, Б.Б нар давж заалдах гомдолдоо: Нэхэмжлэгч М.С 2013 оны 11 дүгээр сарын 25-ны өдөр иргэн М.Ц, Б.Б нартай байгуулсан “Орон сууц захиалагчтай байгуулах хөрөнгө оруулалтын гэрээ”-ний дагуу шилжүүлсэн орон сууц нь гэрээнд заасан м.кв-аасаа дутуу хэмээн зөрүү төлбөрийг нэхэмжилсэн. Талуудын хооронд байгуулагдсан гэрээний 1.3-т “Орон сууцны талбайг ойс буюу ханын тэнхлэгийн төвөөс хэмжинэ” гэж тохиролцсон байдаг. Өөрөөр хэлбэл, талууд  орон сууцны үнийг тогтоохдоо орон сууцны талбайг ойс буюу ханын тэнхлэгийн төвөөс хэмжихээр тохиролцсон бөгөөд үүний дагуу орон сууцны нэгж талбайн үнийг 1 700 000 төгрөг байхаар харилцан тохиролцсон. Иргэний хуулийн 189 дүгээр зүйлийн 189.1 дэх хэсэгт зааснаар талууд орон сууцны үнийг харилцан тохиролцсон тохиролцоо, талбайн хэмжээг ойс буюу ханын тэнхлэгийн төвөөс хэмжихээр тохиролцсон нь ямар нэгэн хуулийг зөрчсөн үйл ажиллагаа биш юм. Гэтэл анхан шатны шүүхээс 2017 оны 12 дугаар сарын 21-ний өдөр хүчингүй болсон Стандарчлал, тохирлын үнэлгээний тухай хуулийн 24 дүгээр зүйлийн 24.1.1-д заасныг үндэслэл болгож "Орон сууцны барилгын доторх сууцны талбай тооцох аргачлал” MNS 6058:2009 дугаар стандартыг талууд заавал дагаж мөрдөх байсан, дагаж мөрдөөгүй нь хууль зөрчсөн хэмээн дүгнэсэн нь үндэслэлгүй.

Хэрвээ гэрээний талууд MNS 6058:2009 дугаар стандартын дагуу орон сууцны талбайг хэмжихээр тохиролцсон бол орон сууцны нэгж талбайн үнэ өөрчлөгдөх байсан. Тийм ч учраас талууд гэрээний агуулгыг өөрсдөө тодорхойлж талбайн хэмжээг ойс буюу ханын тэнхлэгийн төвөөс хэмжихээр тохиролцсон байдаг. Хэрэг хянан шийдвэрлэх ажиллагааны явцад шинжээч “Эм Эм Инженеринг” ХХК-ийн дүгнэлтээр ойсоор буюу ханын тэнхлэгийн төвөөс маргаан бүхий сууцны талбайг хэмжихэд 42.40 м.кв талбайтай гэсэн нь талууд анхнаасаа талбайн хэмжээг ойс буюу ханын тэнхлэгийн төвөөс хэмжихээр тохиролцсон болохыг харуулж байгаа юм.

Мөн анхан шатны шүүх дүгнэлтдээ гэрээний агуулга нь хуулийн хүрээнд байх учиртай гээд Стандарчилал, Хэмжилзүйн Үндэсний Зөвлөлийн 2009 оны 12 дугаар сарын 24-ний 52 дугаар тогтоолоор батлагдсан “Орон сууцны барилгын доторх сууцны талбай тооцох аргачлал” MNS 6058:2009 дугаар стандартад нийцэхгүй болсон хэмээн дурдсан.

Гэтэл энэхүү стандарт нь орон сууцны барилгын доторх талбайн хэмжээг тооцох арга зүйг баталж өгсөн байдаг. Хэрэв талууд гэрээндээ орон сууцны талбайн хэмжээг дээрх стандартын дагуу хэмжихээр тохиролцсон бол тус стандартаар тогтоосон аргачлалын дагуу хэмжих байсан. Орон сууц худалдан борлуулах, захиалан бариулахдаа гэрээндээ заавал энэхүү стандартыг тусгаж мөрдөх ёстой гэсэн үг үсэг энэхүү стандартад байдаггүй. Тиймээс анхан шатны шүүх талуудын хооронд байгуулсан гэрээний 1.3 дах заалт нь хууль, стандартад нийцээгүй хэмээн дүгнэж хүчин төгөлдөр бус байна гэж үзсэн нь үндэслэлгүй.

Нэхэмжлэгч тал шүүхэд талбайн зөрүүд 11 475 000 төгрөг гаргуулах, орон сууц захиалагчтай байгуулах хөрөнгө оруулалтын гэрээний 1.3 дах заалтыг хүчин төгөлдөр бусд тооцуулах нэхэмжлэлийн шаардлага гаргасан. Хэрэг хянан шийдвэрлэх ажиллагааны явцад нэхэмжлэгч орон сууц захиалагчтай байгуулах хөрөнгө оруулалтын гэрээний 1.3 дах заалтыг хүчин төгөлдөр бусд тооцуулах нэхэмжлэлийн шаардлагаасаа татгалзсан. Гэтэл шүүх нэхэмжлэгчийн татгалзсан, шаардлагын хүрээнд дүгнэлт өгч, “орон сууц захиалагчтай байгуулах хөрөнгө оруулалтын гэрээний 1.3 дах заалт буюу орон сууцны талбайг тодорхойлох заалт нь хууль болон стандартад нийцээгүй тул хүчин төгөлдөр бус байна” гэж дүгнэсэн нь үндэслэлгүй. Иймд шүүхийн шийдвэрийг хүчингүй болгож өгнө үү гэжээ. 

ХЯНАВАЛ:

         Анхан шатны шүүхийн шийдвэрт өөрчлөлт оруулах шаардлагатай байна.

        Нэхэмжлэпч М.С, Б.Э нар хариуцагч “Х” ХХК, Ц.Ц, М.Баттулга нарт холбогдуулан орон сууцны талбайн зөрүүд 11 475 000 төгрөг гаргуулах, орон сууц захиалагчтай байгуулах хөрөнгө оруулалтын гэрээний 1.3 дах заалтыг хүчин төгөлдөр бусд тооцуулахаар нэхэмжлэлийн шаардлага гаргасныг хариуцагч нар эс зөвшөөрч маргажээ.

Баянзүрх дүүргийн 14 дүгээр хороо, 80 дугаар байрны 49 тоотод байрлах 44 м.кв талбай бүхий 2 өрөө орон сууцны барилгын ажлыг М.Ц, Б.Б нар, борлуулалтыг Х ХХК хариуцан, уг орон сууцыг 2014 оны 02 дугаар улиралд М.С-т хүлээлгэн өгөх, М.С гэрээгээр тохиролцсоны дагуу орон сууцны нэгж талбайн үнэ 1 700 000 төгрөгөөр тооцон нийт 74 800 000 төгрөгийг төлөхөөр 2013 оны 11 дүгээр сарын 25-ны өдөр харилцан тохиролцож, “Орон сууц захиалагчтай байгуулах хөрөнгө оруулалтын гэрээ” байгуулагдсан байна. /1 х.х-ийн 3-4 дүгээр тал/

Нэхэмжлэгч М.С нь орон сууцны урьдчилгаа төлбөрийн 30 хувь болох 22 400 000 төгрөгийг төлсөн, 2015 оны 02 дугаар сарын 17-ны өдөр дээрх үл хөдлөх хөрөнгийн гэрчилгээгээ гаргуулан авч, орон сууцаа хүлээн авсан үйл баримт тогтоогдсон, талууд энэ талаар маргаагүй. /1 х.х-ийн 6, 68 дугаар тал/.

Иймд талуудын хооронд Иргэний хуулийн 343 дугаар зүйлийн 343.1 дэх хэсэгт заасан ажил гүйцэтгэх гэрээний харилцаа үүссэн талаар хийсэн анхан шатны шүүхийн дүгнэлт зөв.

Дээрх гэрээний дагуу нэхэмжлэгч талд хүлээлгэн өгсөн орон сууцыг хариуцагч тал уг орон сууцны талбайн хэмжээ гэрээнд зааснаас дутуу байгаа талаар маргаагүй, харин уг талбайн хэмжээг гэрээгээр тохирсны дагуу “талбайг ось буюу ханын тэнхлэгийн төвөөс хэмжих ёстой" гэж маргасан.

Талууд хуулийн хүрээнд гэрээг чөлөөтэй байгуулах, түүний агуулгыг өөрсдөө тодорхойлохоор Иргэний хуулийн 189 дүгээр зүйлийн 189.1 дэх хэсэгт заасан боловч “Орон сууц захиалагчтай байгуулах хөрөнгө оруулалтын гэрээ”-гээр тохиролцсон ось хэмжээгээс буюу ханын гол тэнхлэгээс хэмжих хэмжээс нь Стандарчилал, тохирлын үнэлгээний тухай хуулийн 24 дүгээр зүйлийн 24.1.1-д зааснаар Стандартчилал, хэмжилзүйн үндэсний зөвлөлийн 2009 оны 12 дугаар сарын 24-ний өдрийн 52 дугаар тогтоолоор батлагдсан “Орон сууцны барилгын доторх сууцны талбай тооцох аргачлал” ММS 6058:2009 дугаар стандартыг зөрчсөн талаарх анхан шатны шүүхийн дүгнэлт үндэслэлтэй.

Ийм учраас эрх бүхий шинжээчийн байгууллагаас зохих стандартын дагуу хийж гаргасан үнэлгээг нотлох баримтаар үнэлж, талбайн зөрүү буюу гүйцэтгэсэн ажлын хэмжээ дутуу байсантай холбоотой гарсан үнийн зөрүүг хариуцагчаас гаргуулж шийдвэрлэснийг буруутгах боломжгүй болно.

Нэхэмжлэгч нар нь 2015 оны 02 дугаар сарын 17-ны өдөр Баянзүрх дүүргийн 14 дүгээр хороо, 80 дугаар байрны 49 тоотод байрлах 44 м.кв талбай бүхий 2 өрөө орон сууцыг өмчлөх эрхийн улсын бүртгэлийн гэрчилгээ гаргуулан, “Инженер геодези” ХХК-аар 2015 оны 05 дугаар сарын 20-ны өдөр орон сууцны талбайн хэмжилт хийлгэж, энэ талаар гүйцэтгэгч талд 2015 оны 05 дугаар сарын 22-ны өдөр мэдэгдсэн байх тул Иргэний хуулийн 349 дүгээр зүйлийн 349.1 дэх хэсэгт заасан хугацааг хэтрүүлсэн гэж үзэхгүй. Нэхэмжлэгч М.С, Б.Э нар Иргэний хуулийн 352 дугаар зүйлийн 352.2.3-т заасны дагуу захиалагч нь дутуу талбайн зөрүү үнийг хариуцагчаас шаардах эрхтэй.

Шүүхийн шинжилгээний тухай хуулийн 9 дүгээр зүйлийн 9.1, 9.2 дах хэсэгт заасны дагуу шинжилгээг шүүхийн шинжилгээний байгууллагаас гадуур хийлгэх бол шүүхээс шинжээчид шүүгчийн захирамжийг гардуулан өгч, эрх, үүрэг, хариуцлагыг нь урьдчилан сануулж, гарын үсэг зуруулах үүрэгтэй бөгөөд шинжээчээр томилогдсон ”Хангайн нар” ХХК-ийн шинжээчид 2017 оны 12 дугаар сарын 14-ний өдөр хууль тайлбарлан өгч, баримтжуулсан байна. /1 х.х-ийн 180 дугаар тал/

Орон сууцны талбайн хэмжээ гэрээнд заасан хэмжээнээс бага болсон буюу ажил гүйцэтгэх гэрээний зүйл нь баримтаар тогтоогдсон нөхцөлд Иргэний хуулийн 353 дугаар зүйлийн 353.2 дах хэсэгт заасан зохицуулалтаар ажлын үр дүнг доголдолтой гэж үзнэ. Захиалагчийн өмчлөлд ямар нэгэн доголдолгүй үр дүнг шилжүүлэх үүргээ ажил гүйцэтгэгч биелүүлээгүй бол захиалагч нь доголдлын улмаас ажлын үр дүн буурсан хэмжээнд хувь тэнцүүлэн ажил гүйцэтгэчид төлбөл зохих хөлсийг бууруулах эрхтэй гэж заасны дагуу захиалагч дутуу талбайн зөрүү үнийг шаардах эрхтэй гэж үзсэн анхан шатны шүүхийн дүгнэлт Иргэний хуулийн 352 дугаар зүйлийн  352.2.3-т заасантай нийцжээ.

Шинжээч “Хангайн нар” ХХК Монгол Улсын стандарт MNS 6058:2009-д заасан орон сууцны барилгын доторх сууцны талбайг тооцох аргачлалын дагуу 35.29 м.кв болохыг тогтоож, ирүүлсэн дүгнэлтийг Иргэний хэрэг шүүхэд хянан шийдвэрлэх тухай хуулийн 40 дүгээр зүйлийн 40.1, 40.2 дах хэсэгт заасны дагуу шүүх нотлох баримтаар үнэлж, шийдвэрлэхдээ, орон сууцны талбайн зөрүүг нэхэмжлэлийн шаардлагын хэмжээгээр буюу 11 475 000 төгрөгийг хариуцагч М.Ц, Б.Б нараас гаргуулж, нэхэмжлэгч М.С, Б.Э нарт олгосныг буруутгах боломжгүй юм.

Харин нэхэмжлэгч “Орон сууц захиалагчтай байгуулах хөрөнгө оруулалтын гэрээ”-ний 1.3 дах заалтыг хүчин төгөлдөр бусд тооцуулах тухай шаардлагаасаа татгалзсныг анхан шатны шүүх баталж, хэргийг хэрэгсэхгүй болгохдоо Иргэний хэрэг шүүхэд хянан шийдвэрлэх тухай хуулийн 106 дугаар зүйлийн 106 дах заалт гэснийг “106.5 дах” гэж өөрчлөх нь зүйтэй гэж үзлээ.

Хариуцагч нарын давж заалдах гомдолд дурдсанаар анхан шатны шүүхийн шийдвэрийг хүчингүй болгох үндэслэл хэргийн баримтаар тогтоогдохгүй байна.

Иймд анхан шатны шүүхийн шийдвэрийн тогтоох хэсгийн 2 дах заалтад хууль хэрэглээний өөрчлөлт оруулж, хариуцагч М.Ц, Б.Б нарын давж заалдах гомдлыг хангахгүй орхих нь зүйтэй гэж шүүх бүрэлдэхүүн дүгнэв.

Иргэний хэрэг шүүхэд хянан шийдвэрлэх тухай хуулийн 167 дугаар зүйлийн 167.1.2-т заасныг удирдлага болгон ТОГТООХ нь:

1. Баянгол дүүргийн Иргэний хэргийн анхан шатны шүүхийн 2018 оны 08 дугаар сарын 31-ний өдрийн 102/ШШ2018/2691 дугаар шийдвэрийн тогтоох хэсийн 2 дах заалтад “106 дахь” гэснийг “106.5 дах” гэж өөрчлөлт оруулж, шийдвэрийн бусад заалтыг хэвээр үлдээсүгэй.

2. Иргэний хэрэг шүүхэд хянан шийдвэрлэх тухай хуулийн 59 дүгээр зүйлийн 59.3 дах хэсэгт зааснаар хариуцагч М.Ц, Б.Б нараас давж заалдах гомдол гаргахдаа улсын тэмдэгтийн хураамжид төлсөн 198 550 төгрөгийг улсын орлогод хэвээр үлдээсүгэй.

3. Иргэний хэрэг шүүхэд хянан шийдвэрлэх тухай хуулийн 119 дүгээр зүйлийн 119.4, 119.7 дахь хэсэгт зааснаар магадлалыг танилцуулан сонсгож, 7 хоног өнгөрснөөс хойш 14 хоногийн дотор шүүх хуралдааны оролцогч талууд шүүхэд хүрэлцэн ирж магадлалыг өөрөө гардан авах үүргээ биелүүлээгүй нь хяналтын журмаар гомдол гаргах хугацааг тоолоход саад болохгүй бөгөөд шүүх хуралдаанд оролцоогүй талд магадлалыг гардуулснаар гомдол гаргах хугацааг тоолохыг дурдсугай.

           

 

ЕРӨНХИЙ ШҮҮГЧ                                            Ж.ОЮУНТУНГАЛАГ

                                               ШҮҮГЧИД                                            Ш.ОЮУНХАНД             

                                                                                                            Д.БАЙГАЛМАА