Нийслэл дэх Захиргааны хэргийн анхан шатны шүүхийн шүүх хуралдааныг шүүгч Ц.Мөнхзул даргалж хийсэн шүүх хуралдаанаар,

Нэхэмжлэгч: Э*******ын А******* 

Хариуцагч: Сонгинохайрхан дүүргийн Татварын хэлтсийн Татварын улсын  байцаагч Д.Д*******, Д.С*******

Нэхэмжлэлийн шаардлага:

“Татварын улсын байцаагчийн 2014 оны 10 дугаар сарын 08-ны өдрийн 34/0012918 тоот актыг өөрчилж, хүчингүй болгуулах”

Шүүх хуралдаанд: Нэхэмжлэгчийн итгэмжлэгдсэн төлөөлөгч Д.Н, нэхэмжлэгчийн өмгөөлөгч Л.Б, хариуцагч Д.Д*******, Д.С*******, *******ийн бичгийн дарга Г.Очхүү ******* оролцов.

 

ТОДОРХОЙЛОХ нь:

Нэхэмжлэгч Э.А******* нь шүүхэд ирүүлсэн нэхэмжлэлдээ: 

“Нийслэлийн Сонгинохайрхан дүүргийн Татварын хэлтсийн Татварын улсын байцаагч Д.Д*******, Д. С******* ******* нь иргэн миний 2012 оны хувь хүний орлогын албан татварын ногдуулалт, төлөлтийн байдалд шалгалт хийж 2014 оны 10 дугаар сарын 08-ны өдөр 34/0012918 тоот акт үйлдэж 442,935,900 төгрөгийн зөрчилд 44,260,590 төгрөгийн нөхөн татвар, 13,278,177 төгрөгийн торгууль, 11,961,424,45 төгрөгийн алданги нийт 69,500,191.45 төгрөгийн төлбөрийг төлүүлэхээр тогтоосон.

Дээрх татварын улсын байцаагчийн 34/0012918 тоот актыг эс зөвшөөрч Татварын Ерөнхий хууль болон Засгийн газрын 2009 оны 22 дугаар тогтоолоор баталсан “Татварын маргаан таслах зөвлөлийн ажиллах журмыг баримтлан Нийслэлийн татварын газрын дэргэдэх Татварын маргаан таслах зөвлөлд гомдол гаргасан боловч 2015 оны 5 дугаар сарын 19-ний өдрийн 35 дугаар тогтоолоор Татварын улсын байцаагчийн 34/0012918 тоот актыг хэвээр үлдээсэн.

Гааль, татварын ерөнхий газрын дэргэдэх Татварын маргаан таслах зөвлөлийн 2016 оны 02 дугаар сарын 24-ны өдрийн 03 тоот тогтоолоор Сонгинохайрхан дүүргийн Татварын хэлтсийн татварын улсын байцаагчийн 2014 оны 10 дугаар сарын 08-ны өдрийн 340012918 дугаартай акт, Нийслэлийн Татварын газрын дэргэдэх Татварын маргаан таслах зөвлөл 2015 оны 5 дугаар сарын 19-ний өдрийн 35 дугаар тогтоолыг хэвээр үлдээсэн.

Монгол Улсын Их Хурлын 2015 оны 10 дугаар сарын 29-ний өдөр баталсан “ Анхны ардчилсан сонгууль болж байнгын ажиллагаатай парламент байгуулагдсаны 25 жилийн ойг тохиолдуулан өршөөл үзүүлэх тухай” хуулийн 3-р зүйлийн 3.1-т “...Энэ хууль 2015 оны 07 дугаар сарын 02-ны өдрийн 24 цаг 00 минутаас өмнө гэмт хэрэг үйлдсэн хүнд хамаарна...” мөн 10-р зүйлийн 10.1-т “...Энэ хуулийн 3.1-д заасан “гэмт хэрэг үйлдсэн хүн” гэдэгт 2015 оны 07 дугаар сарын 02-ны өдрийн 24 цаг 00 минутаас өмнө ..., захиргааны зөрчил гаргасан ... хүн хамаарна...” гэжээ.

Дээрх өршөөл үзүүлэх тухай хуульд татварын улсын байцаагчийн 34/0012918 тоот актаар тогтоосон зөрчил хамаарч байх тул уг хуулийн 4 дүгээр зүйлийн 4.3-т “...Хууль тогтоомж зөрчиж захиргааны зөрчил гаргасан болон шийтгэл хүлээсэн этгээдийг өршөөн хэлтрүүлнэ...” гэж заасныг үндэслэн Татварын улсын байцаагчийн актаар тогтоосон зөрчлийг өршөөн хэлтрүүлэх хууль зүйн үндэслэлтэй байна” гэжээ. 

 

Хариуцагч Д.С*******, Д.Д******* ******* шүүхэд бичгээр болон шүүх хуралдаанд гаргасан хариу тайлбартаа: 

“...Тус шүүхэд 2016 оны 04 дүгээр сарын 01-ний өдөр иргэн Э.А*******ын гаргасан гомдолд дурдсан 2014 оны 10 дугаар сарын 08-ны өдрийн 34/0012918 тоот татварын улсын байцаагчийн акт нь хууль зүйн үндэслэлтэй ба шалгалтыг нотлох баримтад үндэслэн явуулсан. Иймд Нийслэлийн Татварын газрын болон Гааль, татварын ерөнхий газрын дэргэдэх Маргаан таслах зөвлөлийн шийдвэрээр дээрх Татварын улсын байцаагчийн актыг хэвээр баталсан. 

Мөн Монгол Улсын Их Хурлын 2015 оны 10 дугаар сарын 29-ний өдөр баталсан Анхны ардчилсан сонгууль болж байнгын ажиллагаатай парламент байгуулагдсаны 25 жилийн ойг тохиолдуулан өршөөл үзүүлэх тухай хуулийн 10 дугаар зүйлийн 10.7-д “энэ хуулийн 7.1-д заасан үндэслэлээр хэргийг хэрэгсэхгүй болгоход ... шүүгдэгчээс гэм буруугаа хүлээн зөвшөөрч, хохирлоо нөхөн төлөхөө илэрхийлсэн байна” гэж заасан байх тул иргэн Э.А*******ын тус актыг хүчингүй болгож өгнө үү гэсэн хүсэлт үндэслэлгүй байна.  

Иймд, хууль зүйн үндэслэлтэй шийдвэр гаргаж өгөхийг хүсье” гэв. 

 

ҮНДЭСЛЭХ НЬ:

Шүүх хавтаст хэрэгт авагдсан бичгийн нотлох баримтууд, нэхэмжлэгчийн итгэмжлэгдсэн төлөөлөгч, өмгөөлөгч, хариуцагч *******ын шүүхэд гаргасан тайлбарт үнэлэлт өгөөд дараах үндэслэлээр иргэн Э.А*******ын нэхэмжлэлийн шаардлагын зарим хэсгийг хангаж, үлдэх хэсгийг хэрэгсэхгүй болгож шийдвэрлэлээ.

Иргэн Э.А******* нь “К******* энтэрпрайсэс” ХХК-ийн 70 хувийн хувьцаа эзэмшиж байгаад 2012 оны 06 дугаар сарын 28-ны өдрийн “Компанийн хувьцаа худалдах, худалдан авах гэрээ ”-нүүдийн дагуу уг хувьцааны 25 хувийг “П” ХХК-д, 8 хувийг “М*******” ХХК-д шилжүүлж 37 хувийн хувьцааг эзэмших болсон байна. 

Татварын улсын байцаагчийн 2014 оны 10 дугаар сарын 08-ны өдрийн 34/0012918  тоот актаар Э.А*******ыг өөрийн өмчлөлийн 33 ширхэг хувьцааг “П” ХХК-д 250,000 ам доллараар, 8 ширхэг хувьцааг 80,000 ам доллараар буюу нийт 442,935,900.00 төгрөгөөр “М*******” ХХК-д худалдан борлуулж олсон орлогодоо хувь хүний орлогын албан татвар ногдуулж, төлөөгүй гэсэн үндэслэлээр 44,293,590.00 төгрөгийн нөхөн татвар, 13,278,177.00 төгрөгийн торгууль, 11,961,424.45 төгрөгийн алданги, нийт 69,500,191.45 төгрөгийг төлүүлэхээр тогтоожээ.

Нэхэмжлэгч Э.А*******, түүний итгэмжлэгдсэн төлөөлөгч болон өмгөөлөгчөөс “иргэн Э.А******* нь хувьцааг худалдан борлуулж орлого олоогүй, “П” ХХК нь хувьцааны үнийг Э.А*******т шилжүүлсэн гэж үзвэл уг орлогыг шилжүүлсэн аж ахуйн нэгж байгууллага нь холбогдох татварыг суутган авч төсөвт төлөх үүрэгтэй байсан, ... өршөөл үзүүлэх тухай хуулийн дагуу торгууль болон алданги нь чөлөөлөгдөх зохицуулалттай, “К******* энтэрпрайс” ХХК-ийн 25 болон 8 хувийн хувьцаа эзэмшигчээр “П” ХХК, “М*******” ХХК бүртгэгдсэн байхад иргэн н.Б*******ээс шилжүүлсэн орлогыг хувьцааны төлбөр гэж үзэж татвар ногдуулсан нь үндэслэлгүй” гэж маргажээ. 

Хувь хүний орлогын албан татварын тухай хуулийн 1 дүгээр зүйлийн 1.1-т  “Энэ хуулийн зорилт нь хувь хүний орлогод албан татвар ногдуулах, уг албан татварыг төсөвт төлөхтэй холбогдсон харилцааг зохицуулахад оршино”, 8 дугаар зүйлийн 8.1-т “Албан татвар төлөгчийн татварын жилд олсон дараахь орлогод албан татвар ногдуулна:”, 8.1.4-т “хөрөнгө борлуулсны орлого”, 14 дүгээр зүйлийн 14.1-т “Хөрөнгө борлуулсны орлогод дараахь орлого хамаарна:”, 14.1.3-т “хувьцаа, үнэт цаас борлуулсны орлого”, 27 дугаар зүйлийн 27.2-т “Албан татвар төлөгч энэ хуулийн ... 14.1.3-т заасан орлого олж байгаа бол уг орлогод энэ хуулийн 23.1-д заасан хувиар, ... тус тус албан татвар ногдуулан төлж, албан татвар төлөгчийн орлого, татварын бүртгэлийн дэвтэрт тухай бүр бүртгэн харьяа татварын албаар баталгаажуулах бөгөөд татварын жилийн эцэст уг албатай татварын тооцоо хийнэ” гэж тус тус заасан байна.

Дээрхээс үзвэл, Э.А******* нь хувьцаа худалдан борлуулсны орлогод татвар ногдуулан төлөх үүрэгтэй байх бөгөөд татварын улсын байцаагч ******* нь хувь хүний орлогод албан татвар ногдуулах, төлөхтэй холбогдсон харилцаанд *******ийвчилсан зохицуулалттай хуулийг хэрэглэж төлбөр ногдуулсан нь зөв байна. Тодруулбал, 

- Э.А*******ын Худалдаа хөгжлийн банкин дахь 499167482 тоот ам.долларын дансанд 2012 оны 06 дугаар сарын 27-ны өдөр “Б*******ээс 250,000 ам.доллар”-ыг шилжүүлсэн , 

- “П” ХХК болон “К******* энтэрпрайс” ХХК-ийн хувьцаа эзэмшигч Э.А******* *******ын хооронд “Компанийн хувьцаа худалдах, худалдан авах гэрээ”  байгуулагдаж, уг гэрээг үндэслэн “П” ХХК-ийг “К******* энтэрпрайс” ХХК-ийн хувьцаа эзэмшигчээр бүртгэсэн , 

- Дээрх “Компанийн хувьцаа худалдах, худалдан авах гэрээ”-нд ““ энтэрпрайс” ХХК-ийн хувьцааг худалдах, худалдан авахтай холбоотой талуудын хооронд үүсэх харилцааг зохицуулах зорилгоор энэхүү гэрээг байгуулав”, гэрээний 2.1-т “...25 ширхэг энгийн хувьцааг 250,000 ам.доллартай тэнцэх төгрөгөөр худалдаж байна” гэж заасан,

- “П” ХХК-ийн хуулийн этгээдийн улсын бүртгэлийн лавлагаанд  үүсгэн байгуулагч, итгэмжлэлгүйгээр төлөөлөх эрхтэй этгээдээр Б*******гийн Б******* бүртгэгдсэн,

- Нэхэмжлэгчийн өмгөөлөгчөөс “Э.А******* нь хувьцааг худалдан борлуулаагүй бөгөөд “П” ХХК-тай хийсэн фидуцийн гэрээний дагуу хувьцааг шилжүүлсэн. Фидуцийн гэрээгээр эд хөрөнгө өмчлөх эрхийн улсын бүртгэл хийгдэхгүй тул халхавчлах зорилгоор худалдах, худалдан авах гэрээ байгуулсан байсан” гэж тайлбарлаж байх боловч Э.А******* нь шүүхэд гаргасан нэхэмжлэлдээ фидуцийн гэрээний талаар дурьдаагүй, холбогдох нотлох баримтыг шүүхэд ирүүлээгүй,

- Э.А******* нь 2014 оны 04 дүгээр сарын 08-ны өдөр яллагдагчаар байцаалт өгөхдөө “...тухайн өдөр хувьцаа эзэмшигч Хишигжаргалаас өөрийн эзэмшлийн 33 хувийн хувьцааг зарахаар зөвшөөрөл авч Хишигжаргал нь бичгээр зөвшөөрсөн хариу ирүүлсний дагуу би зарсан. ...Б*******ээс 250,000ам доллар авсан...”  гэж мэдүүлсэн, 

- Хариуцагч Д.Д*******гээс “К******* энтэрпрайс” ХХК болон хувьцаа эзэмшигч Э.А******* *******ыг бүтэн 6 сар орчим хугацаанд шалгахад фидуцийн гэрээний талаар дурьдагдаагүй” хэмээн тайлбарлаж байгаагаас үзвэл Э.А******* нь өөрийн эзэмшлийн 25 ширхэг хувьцааг худалдан борлуулж 250,000 ам.долларын орлого олсныг үгүйсгэх үндэслэл тогтоогдохгүй байна.

Мөн нэхэмжлэгчийн итгэмжлэгдсэн төлөөлөгчийн “...“П” ХХК нь хувьцааны үнийг Э.А*******т шилжүүлсэн гэж үзвэл уг орлогыг шилжүүлсэн аж ахуйн нэгж байгууллага нь холбогдох татварыг суутган авч төсөвт төлөх үүрэгтэй байсан” гэж тайлбарлан маргаж байх боловч Хувь хүний орлогын албан татварын тухай хуулийн 26 дугаар зүйлийн 26.1-д зааснаар “Энэ хуулийн 4.1.4-т заасан суутгагч албан татвар ногдуулахдаа дор дурдсан журмыг баримтална” гэж зааснаас үзвэл  суутгагч нь хувьцаа борлуулсны орлогод татвар ногдуулж, төсөвт шилжүүлэхээр хуульчлаагүй байх тул хариуцагч Д.Сэлэнгийн “суутгагч нь 8 төрлийн орлогод татвар ногдуулж суутган төсөвт төлөх үүрэгтэй бөгөөд үүнд хувьцаа борлуулсны орлого хамаарахгүй. Хувь хүний орлогын албан татварын тухай хуулийн 27 дугаар зүйлийн 27.1.4-т зааснаар хувь хүн өөрөө орлогоо тайлагнаж, татвараа төсөвт төлөх үүрэгтэй. Иймээс Татварын ерөнхий хуулийг 29 дүгээр зүйлийн 29.1.5 дахь заалтыг хэрэглэхгүй” гэсэн тайлбар үндэслэлтэй байна.

Харин хариуцагч *******аас “Э.А******* нь “М*******” ХХК-ийн захирал Т.Эд өөрийн өмчлөлийн 8 ширхэг хувьцааг худалдан борлуулсныг төлбөрт 112,597,900.00 төгрөг авсан нь дансны хуулгаар нотлогдсон” хэмээн тайлбарлан маргаж байгаа нь хэрэгт авагдсан бусад бичгийн нотлох баримтаар давхар нотлогдохгүй байна. Тодруулбал, 

- Э.А******* болон “М*******” ХХК-ийн хооронд байгуулагдсан “Компанийн хувьцаа худалдах, худалдан авах гэрээ”-нд “ энтэрпрайс” ХХК-ийн хувьцааг худалдах, худалдан авахтай холбоотой талуудын хооронд үүсэх харилцааг зохицуулах зорилгоор энэхүү гэрээг байгуулав”, гэрээний 2.1-т “...8 ширхэг энгийн хувьцааг 80,000 ам.доллартай тэнцэх төгрөгөөр худалдаж байна” гэж заасан хэдий ч  “К******* энтэрпрайс” ХХК-ийн хувьцаа эзэмшигч Э.А******* болон “М*******” ХХК-ийн захирал Т.Э *******ын хооронд 2012 оны 07 дугаар сарын 04-ний өдөр байгуулсан гэрээний тодруулгад “...2 тал харилцан тохиролцсоноор Т.Эыг компанийн менежментийг хийх, ... хариуцан ажиллах, эдгээр ажлыг хийсэн үнэлгээнд 8 ширхэг энгийн хувьцааны төлбөрийг тооцож хувьцааг үнэгүй шилжүүлэхээр” тусгасан, 

- Э.А******* нь мөрдөн байцаалтад өгсөн мэдүүлэгт “... Т.Эаас мөнгө аваагүй” гэж мэдүүлсэн,  

- Татварын улсын байцаагчаас 2014 оны 05 дугаар сарын 21-ний өдөр Т.Этай хийсэн ярилцлагад Т.Э нь “...ажлын хөлсөнд энэхүү хувьцааг үнэгүй авахаар тогтсон. Дээрх гэрээнд нэмэлт заалт оруулж нотариатаар батлуулсан” гэж тэмдэглэсэн, 

- Э.А*******ын ХХБ дахь 49******* тоот төгрөгийн дансанд 2012 оны 07 дугаар сарын 31-ны өдөр хийгдсэн 112,597,900 төгрөгийн гүйлгээний утга нь “М******* ХХК-аас CPME-н өмнөөс зээл төлөв” гэж тэмдэглэгдсэн  зэргээс үзвэл, 112,597,900 төгрөг  нь Э.А*******аас өөрийн эзэмшлийн 8 ширхэг хувьцааг “М*******” ХХК-д худалдан борлуулж, олсон орлого болох нь нотлох баримтаар тогтоогдохгүй байна гэж шүүх дүгнэлээ.  

Иймд маргаан бүхий актаар тогтоогдсон төлбөрөөс “К******* энтэрпрайс” ХХК-ийн 8 ширхэг энгийн хувьцааны үнэ болох 107,378,400.00 (442,935,900/330,000ам.доллар=1,342.23 *80,000 ам доллар /2012 оны 06 дугаар сарын 29-ний өдрийн Монгол банкнаас зарласан ханш/) төгрөгийн орлогод ногдуулсан 10,737,740.00 төгрөгийг хасч тооцох нь зүйтэй байна.

Түүнчлэн маргаан бүхий актыг гаргах болсон татварын хяналт шалгалт нь “К******* энтэрпрайс” ХХК-д хийсэн татварын шалгалтын үргэлжлэлд хийгдсэн байх бөгөөд хариуцагч ******* нь татварын шалгалтын талаар иргэн Э.А*******т удаад дараа амаар мэдэгдэж байсан нь утасны тэмдэглэл , Э.А*******тай 2014 оны 05 дугаар сарын 29-ний өдөр хийсэн ярилцлагын тэмдэглэл  зэргээр нотлогдож байх тул нэхэмжлэгчийн итгэмжлэгдсэн төлөөлөгчөөс “татварын улсын байцаагч ******* нь иргэн Э.А*******ын татвар төлөлтийн байдалд шалгалт хийхдээ татварын шалгалт хийх тухай томилгоог 10-аас доошгүй хоногийн өмнө мэдэгдэх үүргээ биелүүлээгүй” гэж тайлбарлан маргаж байгаа нь тул үндэслэлгүй байна. 

2015 оны 8 дугаар сарын 11-ний өдөр батлагдсан Анхны ардчилсан сонгууль болж байнгын ажиллагаатай парламент байгуулагдсаны 25 жилийн ойг тохиолдуулан өршөөл үзүүлэх тухай хууль (цаашид Өршөөл үзүүлэх тухай хууль гэх)-ийн  1 дүгээр зүйлийн 1.1-д “Энэ хуулийн зорилт нь ... зарим этгээдийг захиргааны шийтгэлээс чөлөөлөхтэй холбогдсон харилцааг зохицуулахад оршино”, 4 дүгээр зүйлийн 4.3-д “Хууль тогтоомж зөрчиж захиргааны зөрчил гаргасан болон шийтгэл хүлээсэн этгээдийг өршөөн хэлтрүүлнэ”, 10 дугаар зүйлийн 10.2-т “Энэ хуулийн 4 дүгээр зүйлд заасан өршөөлд хамруулах үндэслэл нь 2015 оны 7 дугаар сарын 02-ны өдрийн 24 цаг 00 минутаас өмнө шүүхийн хүчин төгөлдөр болсон ... төрийн эрх бүхий байгууллагын захиргааны шийтгэл ногдуулах шийдвэр зэргээр тогтоогдсон байна”, Татварын ерөнхий хуулийн 5 дугаар зүйлийн 5.2-т “Хууль тогтоомжийн дагуу хувь хүн, хуулийн этгээдийн орлого, эд хөрөнгө, бараа, ажил, үйлчилгээнд тодорхой хугацаанд тогтоосон хувь, хэмжээгээр ногдуулж, хариу төлбөргүйгээр улс, орон нутгийн төсөвт оруулж байгаа мөнгөн хөрөнгийг албан татвар гэнэ”, 74 дүгээр зүйлийн 74.2-т “Татварыг хугацаанд нь төлөөгүй бол төлөгдөөгүй татварын дүнд хугацаа хэтэрсэн хоног тутамд 0.1 хувьтай тэнцэх хэмжээний торгууль ногдуулна” 74.3-т “Энэ хуулийн 74.1, 74.2-т заасны дагуу нөхөн төлүүлэх болон хугацаанд нь төлөөгүй татварт алданги тооцох бөгөөд уг алдангийн хэмжээ нь нөхөн төлүүлэх татварын үнийн дүнгийн 50 хувиас хэтрэхээргүй байна”  хэмээн тус тус заажээ.

Дээрхээс үзвэл Э.А*******т татварын улсын байцаагчийн 34/0012918 тоот актаар төлүүлэхээр тогтоосон 13,278,177.00 төгрөгийн торгууль, 11,961,424.45 төгрөгийн алданги нь татварын зөрчилд ногдуулсан захиргааны шийтгэл байна. Харин 44,293,590.00 төгрөгийн нөхөн татвар нь ... хариу төлбөргүйгээр улс, орон нутгийн төсөвт оруулж байгаа мөнгөн хөрөнгө байх тул захиргааны шийтгэл гэж үзэх боломжгүй байна. 

Иймд нэхэмжлэгч Э.А*******ын нэхэмжлэлийн шаардлагаас 13,278,177.00 төгрөгийн торгууль, 11,961,424.45 төгрөгийн алданги нийт 25,239,601.45 төгрөгийн төлбөрийг чөлөөлөх нь зүйтэй байна. 

 

          Захиргааны хэрэг шүүхэд хянан шийдвэрлэх тухай хуулийн 106 дугаар зүйлийн 106.3, 106.3.6, 106.3.13-т заасныг тус тус удирдлага болгон ТОГТООХ нь:

 

1. Татварын ерөнхий хуулийн 5 дугаар зүйлийн 5.2, 29 дүгээр зүйлийн 29.1.1, 74 дүгээр зүйлийн 74.2, 74.3, Хувь хүний орлогын албан татварын тухай хуулийн 1 дүгээр зүйлийн 1.1, 8 дугаар зүйлийн 8.1, 8.1.4, 14 дүгээр зүйлийн 14.1, 14.1.3, 26 дугаар зүйлийн 26.1, 27 дугаар зүйлийн 27.1, 27.2, Анхны ардчилсан сонгууль болж байнгын ажиллагаатай парламент байгуулагдсаны 25 жилийн ойг тохиолдуулан Өршөөл үзүүлэх тухай хуулийн 1 дүгээр зүйлийн 1.1, 4 дүгээр зүйлийн 4.3, 10 дугаар зүйлийн 10.2 заасныг тус тус баримтлан Сонгинохайрхан дүүргийн татварын хэлтсийн татварын улсын байцаагчийн 2014 оны 10 дугаар сарын 08-ны өдрийн 34/0012918 тоот актаар иргэн Э.А*******аар төлүүлэхээр тогтоосон төлбөрөөс 13,278,177.00 төгрөгийн торгууль, 11,961,424.45 төгрөгийн алданги нийт 25,239,601.45 төгрөгийн төлбөрийг өршөөн хэлтрүүлж, төлбөрийн хэмжээг 33,555,750.00 /гучин гурван сая таван зуун тавин таван мянга долоон зуун тавин/ төгрөгөөр тогтоосугай.

2.  Захиргааны хэрэг шүүхэд хянан шийдвэрлэх тухай хуулийн 48 дугаар зүйлийн 48.1, Улсын тэмдэгтийн хураамжийн тухай хуулийн  7 дугаар зүйлийн 7.1.2-т заасны дагуу нэхэмжлэгчээс улсын тэмдэгтийн хураамжид урьдчилан төлсөн 70200 төгрөгийг орон нутгийн төсвийн орлогод хэвээр үлдээж, хариуцагчаас 35100 төгрөгийг гаргуулж нэхэмжлэгчид олгосугай.

Захиргааны хэрэг шүүхэд хянан шийдвэрлэх тухай хуулийн 114 дүгээр зүйлийн 114.1-д заасны дагуу хэргийн оролцогчид, тэдгээрийн итгэмжлэгдсэн төлөөлөгч, өмгөөлөгч нь шийдвэрийг эс зөвшөөрвөл шийдвэрийг гардан авсан өдрөөс хойш 14 хоногийн дотор давж заалдах журмаар гомдол гаргах эрхтэй.

 

 

ДАРГАЛАГЧ ШҮҮГЧ                        Ц.МӨНХЗУЛ