Захиргааны хэргийн давж заалдах шатны шүүхийн Магадлал

2019 оны 11 сарын 14 өдөр

Дугаар 221/МА2019/0598

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“Ө” ХХК-ийн нэхэмжлэлтэй

захиргааны хэргийг хянасан тухай

 

Захиргааны хэргийн давж заалдах шатны шүүхийн шүүх хуралдааныг тус шүүхийн шүүгч Ц.Сайхантуяа даргалж, шүүгч С.Мөнхжаргал, Э.Лхагвасүрэн нарын бүрэлдэхүүнтэй, шүүх хуралдааны нарийн бичгийн дарга Н.Өнө-Эрдэнэ, нэхэмжлэгчийн төлөөлөгч З.Ширнэн, нэхэмжлэгчийн итгэмжлэгдсэн төлөөлөгч Б.М, хариуцагч татварын улсын байцаагч А.Т, О.Б, хариуцагчийн итгэмжлэгдсэн төлөөлөгч Ч.Н нарыг оролцуулан, Нийслэл дэх Захиргааны хэргийн анхан шатны шүүхийн 2019 оны 8 дугаар сарын 23-ны өдрийн 128/ШШ2019/0509 дүгээр шийдвэрийг эс зөвшөөрч нэхэмжлэгчийн гаргасан давж заалдах гомдлоор, “Ө” ХХК-ийн нэхэмжлэлтэй, Хан-Уул дүүргийн Татварын хэлтсийн татварын улсын байцаагч О.Б, А.Т нарт холбогдох захиргааны хэргийг шүүгч Э.Лхагвасүрэнгийн илтгэснээр хянан хэлэлцээд,

ТОДОРХОЙЛОХ нь:

Нэг. Нэхэмжлэгч “Ө” ХХК-ийн захирал З.Ш 2019 оны 1 дүгээр сарын 24-ний өдөр шүүхэд гаргасан нэхэмжлэлийн шаардлагадаа:

“Хан-Уул дүүргийн Татварын хэлтсийн татварын улсын байцаагч О.Б, А.Т нарын 2016 оны 10 дугаар сарын 6-ны өдрийн 230013961 дүгээр актыг хүчингүй болгуулах”-ыг хүсчээ.

Хоёр. Нийслэл дэх Захиргааны хэргийн анхан шатны шүүхийн 2019 оны 8 дугаар сарын 23-ны өдрийн 128/ШШ2019/0509 дүгээр шийдвэрээр:

“Татварын ерөнхий хуулийн 74 дүгээр зүйлийн 74.1, Нэмэгдсэн өртгийн албан татварын тухай хуулийн 14 дүгээр зүйлийн 14.3-д заасныг тус тус баримтлан нэхэмжлэгч “Ө” ХХК-ийн гаргасан “Хан-Уул дүүргийн Татварын хэлтсийн татварын улсын байцаагч О.Б, А.Т нарын 2016 оны 10 дугаар сарын 6-ны өдрийн 230013961 дүгээр актыг хүчингүй болгуулах” шаардлага бүхий нэхэмжлэлийг бүхэлд нь хэрэгсэхгүй болгож” шийдвэрлэжээ.

Гурав. Нэхэмжлэгч “Ө” ХХК-ийн захирал З.Ш дээрх шийдвэрийг эс зөвшөөрч 2019 оны 10 дугаар сарын 8-ны өдөр Захиргааны хэргийн давж заалдах шатны шүүхэд гаргасан давж заалдах гомдолдоо:

“...Анхан шатны шүүхээс нотлох баримтыг үнэлээгүй, гүйцэд бүрдүүлж хэргийн материалд оруулахгүй, зарим нотлох баримтуудыг буруу үнэлж логик алдаатай дүгнэлт гаргасан, хэрэглэвэл зохих хуулиудыг хэрэглээгүй, хуулийн заалтыг буруу тайлбарлаж шийдвэрлэснийг нотлох дараах үндэслэлүүд байна.

Нэг. Шүүхийн шийдвэрт дараах хууль зөрчсөн дүгнэлт үндэслэлүүдийг бичжээ.

Компанийн захирал З.Ш мөрдөн байцаалтын явцад өгсөн мэдүүлгийг бусад нотлох баримттай харьцуулж үнэлэлгүй шийдвэрийн үндэслэл болгожээ. Эрүүгийн хэрэгт түүний “...дээрх зөрчлийг санхүүгийн буруутай ажлаас үүссэн байх магадлалтай, уг буруутай ажиллагааг ойлгон татварын өрийг төлж барагдуулж байгаа болно. ...Иймд манай хүсэлтийг хүлээн авч өршөөлийн хуульд хамруулж өгнө үү” гэж мэдүүлсэн байна.

Түүнчлэн Баянгол дүүргийн Прокурорын хяналтын прокурорын 2016 оны 7 дугаар сарын 18-ны өдрийн 1524 дүгээр тогтоолд “...мөрдөн байцаах ажиллагаа явуулахад гэм буруугаа хүлээн зөвшөөрсөн, татвар сайн дураар нөхөн төлсөн байх тул ...хэргийг хэрэгсэхгүй болгосон” гэжээ.

Эдгээр нь хий бичилттэй падааныг авч ашигласан гэдгийг шууд нотолж байгаа баримт биш болох нь дараах баримтуудаар нотлогдож байна.

Эрүүгийн хэргийн 201626020533 дугаартай хэргийн материалын 77-78 дугаар талд байгаа З.Ш мэдүүлэгт “...240036 дугаартай дүгнэлтийг уншиж танилцсан, ...манай компани дээрх дүгнэлтэд заасан зөрчилд ногдсон татварыг тэр үеэс хойш бага багаар төлж барагдуулаад явж байгаа. Хамгийн сүүлчийн байдлаар 2015 оны жилийн эцсээр шалгаж үзэхэд ..... орчим сая төгрөгийн өглөгтэй гэж байсан. Тэгэхээр ....... гаруй сая төгрөгийг төлж барагдуулсан гэсэн үг” гэжээ.

Гэтэл бодит байдал дээр уг хэрэгт шалгагдаж байсан татварын улсын байцаагчийн дүгнэлтэд бичигдсэн татвар огт төлөгдөөгүй байна.

З.Ш мэдүүлгээс үзэхэд хэргийн шалгаж байгаа төлбөрийн тухай бус нэгэнт татварт тайлагнасан өглөгт бүртгэгдсэн татварынхаа төлөлтийн тухай ярьсан байхад мөрдөн байцаагч, прокурор болон шүүх энэ асуудлыг ялгаж ойлголгүй өнгөцөөр хандаж нотлох баримтыг нэхэмжлэгчийн эрх зүйн байдлыг дордуулсан баримт болгож үнэлсэн.

Хоёр. Анхан шатны шүүх нотлох баримтыг буруу үнэлсэн эсхүл огт үнэлээгүй дараах баримтууд байна.

1.Татварын өр үүсгэх төлөх талаарх мөрдөж байгаа хууль журмуудад зааснаар маргаантай байгаа актад заасан төлбөрийг татварын санд шууд өр үүсгэж бүртгэдэггүй тусдаа дансанд “маргаантай акт” гэж бүртгэгддэг.

2.Нэхэмжлэгчээс хэрэгт нотлох баримтаар Хан-Уул дүүргийн Татварын хэлтсээс дээрх актад заасан төлбөр татварын санд өрөөр бүртгэгдээгүй болохыг нотолсон лавлагааг гаргаж өгсөн.

Мөн татварын акт болон дүгнэлтийг компанид танилцуулах үед компанийн нягтлан бодогч ...Б “...акт дүгнэлтийг хүлээн зөвшөөрөхгүй, хуурамч падаан өгсөн компаниар нь төлүүлэх нь зүйтэй гэж үзэж байна” гэж бичин гарын үсэг зурсан байхад эдгээр нотлох баримтуудыг шүүх үнэлээгүй.

3.Нэхэмжлэгчээс Нэмэгдсэн өртгийн албан татварын тухай хуулийн 14 дүгээр зүйлийн 14.3-т зааснаар худалдан авагчид нэмэгдсэн өртгийн албан татвар төлснийг нотлох төлбөрийн нэхэмжлэл, мөнгөн хөрөнгийн тайлан болон бусад анхан шатны бүх баримтуудаар нотолсон нотлох баримтын хууль ёсны хуулбарыг нэхэмжлэлдээ хавсаргаж өгсөн нь хэргийг материалд авагдсан (түүнчлэн байцаагч нарыг шалгалт хийж байхад ч эдгээр баримтууд санхүүгийн баримтанд бүрэн байсан) байхад шүүх уг нотлох баримтуудыг үнэлээгүй атлаа эдгээр баримтуудаар нотлогдоогүй гэсэн татварын актын заалтыг зөв гэж үнэлсэн байна.

Татварын улсын байцаагч нар маргаан бүхий актыг танилцуулахдаа “...компани татварыг нөхөн төлөхдөө татварыг ногдуулж тайлагнаагүй учраас акт тогтоосон” гэж тайлбарлаж бичсэн байгаагаас үзэхэд байцаагч нар өөрсдөө ч татвар төлүүлэхээр акт бичээгүй харин тайланг залруулж гаргуулах акт тогтоосноор ойлгогдож байна.

Эдгээр нь Захиргааны хэрэг шүүхэд хянан шийдвэрлэх тухай хуулийн 34 дүгээр зүйлийн 34.1-д “Шүүх хэрэгт авагдсан нотлох баримтыг тал бүрээс нь бодитойгоор харьцуулан үзсэний үндсэн дээр өөрийн дотоод итгэлээр үнэлнэ”, 34.2-т “Нотлох баримтыг тухайн хэрэгт хамааралтай ач холбогдолтой, үнэн зөв, эргэлзээгүй талаас нь үнэлнэ”, 34.3-т “Шүүхэд урьдаас хөтөлбөргүй үнэн гэж тогтоогдсон ямар ч нотлох баримт байж болохгүй” гэж заасныг зөрчсөн гэж үзэж байна.

Гурав. Захиргааны зөрчил нотлогдоогүй байхад актыг зөвтгөж шийдвэрлэжээ.

1.Захиргааны хэрэгт нотлох баримтаар ирүүлсэн Эрүүгийн хэргийн материалд “Д” ХХК-ийн захирал Ш.Ж мэдүүлэг болон З.Ш нарын хооронд уг НӨАТ-ын дугаар бүхий 3 ширхэг падааныг хэрхэн өгч авсан тухай нэг ч мэдүүлэг авагдаагүй, шүүх үүнийг нотлох баримтыг бүрдүүлэх ажиллагааг хийгээгүйн дээр нэхэмжлэгч талаас Ш.Ж гэрчээр асуулгах хүсэлт гаргасныг хэрэгсэхгүй болгосон.

2.Түүнчлэн хэний буруугаас татварын зөрчил үүссэнийг өөрөөр хэлбэл татварыг хэн төлөх үүрэг хүлээхийг нотолж тогтоохыг хүсээгүй бөгөөд харин шийдвэрийн Үндэслэх хэсэгт “...Ш.Ж нарт холбогдох 8 хавтаст хэрэг ирсэн учраас хангалттай нотлох баримт цугларсан гэж үзэж хэргийг шийдвэрлэсэн болно ...нөхөн ногдуулсан татварыг “Ө” ХХК эсхүл Ш.Ж нарын хэн нь төлөхийг тогтоох бус нэхэмжлэгч компанид татвар нөхөн ногдуулсан татварын улсын байцаагч нарын 2016 оны 230013961 тоот акт хууль зүйн үндэслэлтэй эсэхийг хянасан болно” гэж логик алдаатай заалт бичиж хэргийг шийдвэрлэсэн.

“Ө” ХХК-д татвар нөхөн ногдуулсан хууль зүйн үндэслэлтэй эсэхийг тогтоохгүйгээр татварын байцаагч нарын акт хууль зүйн үндэслэлтэй эсэхийг шийдвэрлэх боломжгүй гэж үзэж байна.

3.Зардлыг нэмэгдүүлж татвараас зайлсхийсэн гэсэн ойлголт нь санаатайгаар үйлдсэн байхыг шаарддаг. Гэтэл Ш.Ж болон З.Ш нар санаатайгаар тохиролцож татвараас зайлсхийсэн үйл баримт огт болоогүй бөгөөд үүнийг гарцаагүй нотлох баримт хэрэгт авагдаагүй байгаа тул зөрчил нотлогдоогүй байна.

Аливаа хэрэг, захиргааны зөрчлийн хэрэгт ч гэм бурууг нотолж байж хариуцлага хүлээхийг шаарддаг. Үүнийг нотлолгүйгээр татвар ногдуулж байгаа нь хууль зөрчсөн жинхэнэ гэм буруутныг хаацайлсан үйлдэл болно.

Дөрөв. Татварын өрийг нөхөн төлүүлэх хөөн хэлэлцэх хугацааны талаарх хуулийн заалтыг шүүх буруу тайлбарлаж хуулийг буруу хэрэглэжээ.

1.Шүүхийн шийдвэрийн Үндэслэх хэсэгт “...Иргэний хуульд заасан хөөн хэлэлцэх хугацаа татварын хууль тогтоомжид хамаарахгүй” гэж бичсэн бөгөөд нэхэмжлэгчээс Иргэний хуулийг хэрэглэх шаардлага огт гаргаагүй болно.

2.Татварын ерөнхий хуулийн 11 дүгээр зүйлийн 11.6-д “Татварын хяналт шалгалтын явцад нөхөн төлүүлэхээр тогтоосон татвар болон алданги, торгуулийн хөөн хэлэлцэх хугацааг татварын улсын байцаагчийн тогтоосон акт хүчин төгөлдөр болсон өдрөөс эхлэн тоолно” гэж заасан бөгөөд акт бүрэн хүчин төгөлдөр болох нь тогтоогдоогүй, татварын өрөнд бүртгэгдээгүй, маргаантай актаар бүртгэгдсэн байгаа.

Нэгэнт дүүргийн татварын албанаас дээрх татварт төлөх үүргийг хүлээлгэж татварын өр үүсгээгүй байхад Татварын ерөнхий хуулийн 11 дүгээр зүйлийн 11.2-т зааснаар татвар, алданги, торгуулийн өрийг төлөхөд хөөн хэлэлцэх хугацаа хамаарахгүй гэсэн заалтыг хэрэглэсэн нь буруу. Акт хууль ёсны эсэх нь тогтоогдоогүй байхад “өр үүсгэж түүнийг төлүүлэх ёстой” гэсэн ойлголт байх учиргүй.

Тав. Татварын ерөнхий хуулийн 5 дугаар зүйлийн 5.2.1-т “Монгол Улсын нутаг дэвсгэрт бараа, ажил, үйлчилгээний борлуулалт хийсэн”, 6 дугаар зүйлийн 6.1-д “Татвар ногдох зүйлд орлого... байна” гэж заасан бөгөөд Нэмэгдсэн өртгийн албан татварын тухай хуулийн 7 дугаар зүйлийн 7.1.1-д “Монгол Улсын нутаг дэвсгэрт борлуулсан бүх төрлийн бараа, ажил үйлчилгээ”, 16 дугаар зүйлийн 16.1-д “Албан татвар суутган төлөгч нь борлуулсан бараа, ажил, үйлчилгээнд ногдох албан татварыг доор дурдсан журмаар дараа сарын 10-ны өдрийн дотор төрийн сангийн нэгдсэн дансанд шилжүүлж, баталсан маягтын дагуу тайландаа харьяалах татварын албанд тушаана”, 16.1.1-т “тухайн сард борлуулсан бараа, ажил, үйлчилгээнд ногдох албан татварыг албан татвар суутган төлөгч төсөвт төлнө” гэж зааснаас үзэхэд татвар төлөх зохицуулалттай байхад худалдан авагч тал буюу зардал гаргасан талаар татвар төлүүлэхээр шийдвэрлэсэн захиргааны актыг зөвтгөж шийдвэрлэсэнд гомдолтой байна.

Иймд Нийслэл дэх Захиргааны хэргийн анхан шатны шүүхийн 2019 оны 8 дугаар сарын 23-ны өдрийн 128/ШШ2019/0509 дүгээр шийдвэрийг хүчингүй болгож нэхэмжлэлийн шаардлагыг хангаж шийдвэрлэж өгнө үү” гэжээ.

ХЯНАВАЛ:

Анхан шатны шүүхийн шийдвэр үндэслэлтэй байх тул “Ө” ХХК-ийн захирал З.Шн гаргасан давж заалдах гомдлыг хангахгүй орхив.

Татварын улсын байцаагчийн акт гаргах үед хүчин төгөлдөр мөрдөгдөж байсан Нэмэгдсэн өртгийн албан татварын тухай хуулийн /хуучин/ 14 дүгээр зүйлийн 14.3, одоогийн мөрдөгдөж байгаа Нэмэгдсэн өртгийн албан татварын тухай хуулийн /шинэчилсэн найруулга/ 14 дүгээр зүйлийн 14.5 дахь хэсэгт “Албан татвар суутган төлөгч нь бэлтгэн нийлүүлэгчид албан татвар төлсөн нь нэхэмжлэл, нэмэгдсэн өртгийн албан татварын падаан, нягтлан бодох бүртгэлийн бусад баримтад тусгагдаагүй бол уг албан татварыг хасаж тооцохгүй” гэж тус тус заасан байдаг.

Мөн Сангийн сайд, Үндэсний статистикийн хорооны даргын 2012 оны 3 дугаар сарын 29-ний өдрийн 82/51 тоот хамтарсан тушаалын 1 дүгээр хавсралтын 1-д “Нэмэгдсэн өртгийн албан татварын падаан гэдэг нь борлуулсан бараа, гүйцэтгэсэн ажил, үзүүлсэн үйлчилгээний нэр төрөл, тоо хэмжээ, тэдгээрийн нэгжийн болон нийт үнэ, түүнчлэн нэмэгдсэн өртгийн албан татварын хэмжээг тусгасан, нэгдсэн дугаар бүхий нягтлан болох бүртгэлийн анхан шатны баримт бичиг мөн” болохыг, 4-т “Нэмэгдсэн өртгийн албан татварын падаан нь нэмэгдсэн өртгийн албан татвар төлөгчөөр бүртгэгдсэн этгээдийн төсөвт төлөх болон бэлтгэн нийлүүлэгчид төлсөн нэмэгдсэн өртгийн албан татварын хасалтыг тодорхойлж, тайлан гаргах үндэслэл болдог бөгөөд падааны бүрдэлт үнэн зөвийг түүнийг олгосон, хүлээн авсан татвар төлөгч тус тус хариуцах” болохыг тодорхойлсон бөгөөд үүнээс үзэхэд Нэмэгдсэн өртгийн албан татварын тухай хуульд заасан нэмэгдсэн өртгийн албан татварын хасалт хийх болон нэмэгдсэн өртгийн албан татварыг буцаан олгох гол нотлох баримт болох нэмэгдсэн өртгийн албан татварын падааны үнэн зөв эсэхийг худалдан авагч тал нягтлах шаардлагатай, өөрөөр хэлбэл худалдан авалт хийхдээ санхүүгийн анхан шатны баримтыг хангалттай бүрдүүлэлгүйгээр зөвхөн “тамгатай падаан өгсөн” гэдэг үндэслэлээр нэмэгдсэн өртгийн албан татвар шингэсэн худалдан авалт хийсэн гэдгээ нотлох гэж байгаа нь хангалтгүй юм.

“Ө” ХХК-ийн хувьд 2012 онд “Д” ХХК-иас 3 ширхэг нэмэгдсэн өртгийн албан татварын падаанаар нийт ....... мянган төгрөгийн бараа худалдан авсан гээд, үүнийгээ нотлохоор “Д” ХХК-тай байгуулсан 2012 оны 10 дугаар сарын 22-ны өдрөөр огноолсон Бараа материал худалдах, худалдан авах гэрээ, ерөнхий журналын дэлгэрэнгүй бүртгэл, бэлэн мөнгөний зарлагын баримтууд, кассын орлогын ордерууд зэрэг санхүүгийн анхан шатны баримтыг бүрдүүлэх байдлаар дээрх худалдан авалтын дүнгээс ..... мянган төгрөгийн нэмэгдсэн өртгийн албан татварын хасалт хийж тайлагнасан боловч бодит байдалд “Д” ХХК нь бараа борлуулаагүй, орлого олоогүй атлаа бараа борлуулсан, ажил үйлчилгээ үзүүлсэн мэтээр нэмэгдсэн өртгийн албан татварын падааныг хуурамчаар бичиж, бусдад нэмэгдсэн өртгийн албан татварын хасалт хийж, уг татвараас зайлсхийх боломж олгосон болох нь татварын улсын байцаагчийн 2014 оны 9 дүгээр сарын 23-ны өдрийн 350000155 тоот дүгнэлтээр тогтоогдсон, /хавсралт жагсаалтын 10-т/,  

Түүнчлэн Эрүүгийн цагдаагийн газрын Эдийн засгийн гэмт хэрэгтэй тэмцэх хэлтсээс “Ө” ХХК-ийн захирал З.Ш дээрх хий бичилттэй падаантай холбогдуулан татвар төлөхөөс зайлсхийсэн гэсэн үндэслэлээр сэжигтнээр тооцож, байцаалт авсан, мөн тухайн үед З.Ш гаргасан “…Хан-Уул дүүргийн Татварын хэлтсийн 2013 оны 5 дугаар сарын 27-ны өдрийн 240036 дугаар дүгнэлтээр татварын зөрчилтэй нь тогтоогдсон бөгөөд энэхүү зөрчил санхүүгийн албаны буруутай байдлаас үүссэн байх магадлалтай бөгөөд уг буруутай үйл ажиллагааг ойлгон татварын өрийг төлж барагдуулж байгаа тул өршөөлийн хуульд хамруулж өгөх”-ийг хүссэн өргөдөл, Баянгол дүүргийн Прокурорын газрын 2016 оны 7 дугаар сарын 18-ны өдрийн 1524 дүгээр тогтоолоор гэм буруугаа хүлээсэнтэй нь холбогдуулан З.Ш үүсгэсэн эрүүгийн хэргийг хэрэгсэхгүй болгож шийдвэрлэсэн болон энэхүү тогтоолд гаргасан З.Ш гомдлыг тус прокурорын газрын 2019 оны 6 дугаар сарын 17-ны өдрийн 173 дугаар тогтоолоор хүлээн авахаас татгалзаж шийдвэрлэсэн зэргээс тус тус үзэхэд хуулиар нэгэнт төлөх үүрэгтэй нэмэгдсэн өртгийн албан татварыг нөхөн төлүүлэхээр шийдвэрлэсэн маргаан бүхий акт хууль ёсны бөгөөд анхан шатны шүүхийн шийдвэрийг хүчингүй болгуулахыг хүссэн давж заалдах гомдол бүхэлдээ үндэслэлгүй байна.

Бодит байдалд актаар ногдуулсан нөхөн татварын өр төлөгдөж байгаа эсэхээс үл хамааран нэгэнт З.Ш хувьд “Д” ХХК-ийн хий бичилттэй нэмэгдсэн өртгийн албан татварын падаантай холбоотой татвар төлөхөөс зайлсхийсэн гэх эрүүгийн хэргийг гэм буруугаа хүлээх байдлаар хэрэгсэхгүй болгуулсан, ийнхүү хэрэгсэхгүй болгуулахыг хүссэн гомдлыг хүлээн авахаас татгалзсан прокурорын тогтоол хүчинтэй байгаа энэ тохиолдолд актыг хууль зүйн үндэслэлгүй гэж үзэх боломжгүй.

Хөөн хэлэлцэх хугацааны тухайд анх “Ө” ХХК-ийн 2009-2012 оны нэмэгдсэн өртгийн албан татвар ногдуулалт, төлөлтийн байдалд хэсэгчилсэн хяналт шалгалт явуулж, 2013 оны 5 дугаар сарын 27-ны өдрийн 240036 дугаар дүгнэлт бичигдэн, Эрүүгийн цагдаагийн газарт шалгагдсан, улмаар дээр дурдсан прокурорын тогтоолоор эрүүгийн хэргийг хэрэгсэхгүй болгосонтой холбогдуулан 2016 оны 10 дугаар сарын 6-ны өдрийн 230013961 тоот актаар нөхөн татвар ногдуулсан зэргээс үзэхэд татварын хөөн хэлэлцэх хугацаа хэтрээгүй байна.

Харин давж заалдах гомдлын 4-т “…акт хүчин төгөлдөр болох нь тогтоогдоогүй, татварын өрөнд бүртгэгдээгүй, маргаантай актаар бүртгэгдсэн, дүүргийн татварын албанаас татвар төлөх үүргийг хүлээлгэж, татварын өр үүсгээгүй байхад хөөн хэлэлцэх хугацааны талаарх Татварын ерөнхий хуулийн заалтыг хэрэглэсэн нь буруу…” гэх үндэслэлд дүгнэлт өгөх шаардлагагүй, учир нь энэ нь ойлгомжгүй бөгөөд тодорхойгүй үндэслэл байна гэж үзлээ.

Захиргааны хэрэг шүүхэд хянан шийдвэрлэх тухай хуулийн 119 дүгээр зүйлийн 119.2, 120 дугаар зүйлийн 120.1 дэх хэсэгт заасныг удирдлага болгон,

ТОГТООХ нь:

1.Нийслэл дэх Захиргааны хэргийн анхан шатны шүүхийн 2019 оны 8 дугаар сарын 23-ны өдрийн 128/ШШ2019/0509 дүгээр шийдвэрийг хэвээр үлдээж, нэхэмжлэгч “Ө” ХХК-ийн захирал З.Ш гаргасан давж заалдах гомдлыг хангахгүй орхисугай.

2.Захиргааны хэрэг шүүхэд хянан шийдвэрлэх тухай хуулийн 47 дугаар зүйлийн 47.1, 51 дүгээр зүйлийн 51.1 дэх хэсэгт зааснаар нэхэмжлэгчээс улсын тэмдэгтийн хураамжид төлсөн 70200 төгрөгийг улсын орлогод хэвээр үлдээсүгэй.

Захиргааны хэрэг шүүхэд хянан шийдвэрлэх тухай хуулийн 119 дүгээр зүйлийн 119.5, 123 дугаар зүйлийн 123.2 дахь хэсэгт зааснаар давж заалдах шатны шүүх хууль буруу хэрэглэсэн, эсхүл хуулиар тогтоосон хэрэг хянан шийдвэрлэх ажиллагааны журам зөрчсөн нь шүүхийн шийдвэр гаргахад нөлөөлсөн гэж үзвэл хэргийн оролцогч, тэдгээрийн төлөөлөгч буюу өмгөөлөгч нар магадлалыг гардаж авсан өдрөөс хойш 14 хоногийн дотор Улсын Дээд шүүхийн захиргааны хэргийн танхимд хяналтын журмаар гомдол гаргах эрхтэй.

 

 

ШҮҮГЧ                                                 Ц.САЙХАНТУЯА

ШҮҮГЧ                                                 С.МӨНХЖАРГАЛ

ШҮҮГЧ                                                 Э.ЛХАГВАСҮРЭН