Хэнтий аймгийн Бор-Өндөр сум дахь сум дундын шүүхийн Шийдвэр

2016 оны 10 сарын 10 өдөр

Дугаар 240

 

 

   МОНГОЛ УЛСЫН НЭРИЙН ӨМНӨӨС

 

Хэнтий аймгийн Бор-Өндөр сум дахь Сум дундын шүүхийн иргэний хэргийн шүүх хуралдааныг шүүгч Р.Батбаяр даргалж тус шүүхийн шүүх хуралдааны “Б” танхимд хийсэн нээлттэй шүүх хуралдаанаар:

Нэхэмжлэгч: Хэнтий аймгийн Бор-Өндөр сумын 2 дугаар баг 45 дугаар байрны 49 тоотод оршин суух Хөхийд овогт Ренцэнхорлоогийн Бямбадоржийн  /РД:СЩ76102319/ нэхэмжлэлтэй,

Хариуцагч: Хэнтий аймгийн Бор-Өндөр сумын 2 дугаар баг 45 дугаар байрны 49  тоотод оршин суух Шарайд овогт Мөнхбаярын Оюунтуяад /РД:СЧ78030460/ холбогдох хүүхдийн асрамж тогтоолгох тухай нэхэмжлэлийг 2016 оны 08 дугаар сарын 30-ны өдөр хүлээн авч хянан хэлэлцэв.

Шүүх хуралдаанд: нэхэмжлэгч Р.Бямбадорж, хариуцагч М.Оюунтуяа, нарийн бичгийн дарга А.Оюун-Эрдэнэ нар оролцов.

Т О Д О Р Х О Й Л О Х нь:

Нэхэмжлэгч Р.Бямбадорж шүүхэд болон шүүх хуралдаанд гаргасан нэхэмжлэл, тайлбартаа: “Миний бие 2009 онд М.Оюунтуяатай танилцаж хамтран амьдрах болсон. Бид нарын хамтран амьдрах хугацаанд 2012 оны 08 дугаар сарын 03-нд хүү Б.Азбаяр, 2016 оны 07 дугаар сарын 25-ны охин Б.Анужин нар төрсөн. М.Оюунтуяагийн зан харьцааны тааламжгүй байдлын улмаас цаашид хамтран амьдрах боломжгүй болсон тул хүүхдийг маань асрамжлах эрхийг тогтоож  өгнө үү. Гэр бүлийн маргаанаас болж шүүхэд нэхэмжлэл гаргасан. Миний буруу ч байгаа байх, намайг ойлгохгүй цагдаа дууддаг. Бид хоёрын зан ааш таарахгүй учраас хамт амьдрахад хэцүү байна. Би хоёр хүүхдээ өөрийнхөө асрамжид авмаар байна” гэв.

Хариуцагч М.Оюунтуяа шүүхэд гаргасан тайлбартаа: Нэхэмжлэлийг бүхэлд нь хүлээн зөвшөөрөхгүй байна. Би хоёр хүүхэдтэй. Бямбадоржтой хамтарч амьдраад 7 жил болж байна. Энэ хугацаанд 2012 онд хүү Б.Азбаяр, 2016 оны 07 дугаар сарын 25-нд охин Б.Анужин нар төрсөн. Бид 45 дугаар байрны 49 тоотод түүний ээж, 2 дүүгийнх нь хамт есүүлээ амьдардаг. Бид хоёр ахуйн хүрээний жижиг маргаанаас болж муудалцдаг. Би нялх хүүхэдтэй тул эцэгт нь халамжлуулахыг хүсэхгүй байна” гэжээ.

Хариуцагч М.Оюунтуяа шүүх хуралдаанд гаргасан тайлбартаа: “Би хоёр хүүхдээ өгөхгүй. Гэр бүлд маргаан байлгүй л яахав. Урьд нь намайг гэрээсээ хөөхөөр яваад өгдөг байсан. Гадуур байр хөлслөөд амьдарч байсан. Би одоо оюутан охин, хоёр сартай хүүхэдтэй болохоор гараад явахаар байр олддоггүй. Би зодуулсан учраас цагдаагийн байгууллагад дуудлага өгдөг. Цагдаа баримтгүй зүйл дээр авч явахгүй. Хамгийн сүүлд миний нүдийг хөх алаг болтол зодсон” гэв.

Ү Н Д Э С Л Э Х нь:

            Нэхэмжлэгч Р.Бямбадорж нь Б.Азбаяр, Б.Анужин нарыг өөрийн асрамжид авахыг хүссэн нэхэмжлэл гаргасныг хариуцагч М.Оюунтуяа эс зөвшөөрч маргажээ.

            Хэргийн баримт талуудын тайлбаруудаас дүгнэхэд Р.Бямбадорж, М.Оюунтуяа нар нь 2009 онд танилцаж хамтран амьдрах хугацаанд тэдний дундаас 2012 оны 08 дугаар сарын 03-ны өдөр хүү Бямбадоржийн Азбаяр, 2016 оны 07 дугаар сарын 25-ны өдөр /2 сартай/ охин Бямбадоржийн Анужин нар төрсөн болох нь хүүхдийн төрсний гэрчилгээний нотариатаар гэрчлүүлсэн хуулбараар тогтоогдож байна. /хх-н 2-3 хуу/

            Нэхэмжлэгч нь хоёр хүүхдээ өөрийн асрамжидаа авах гэж байгаа шалтгаан үндэслэлээ гэр бүл дэх таарамжгүй харьцаа, байнгын хэрүүл маргаан болон цагдаад өгч арга хэмжээ авахуулдаг зэргээс болсон гэж тайлбарлаж байгаа нь түүний нэхэмжлэл үндэслэлгүй болохыг нотолж байна. Нэхэмжлэгч нь гэр бүлдээ хэрүүл маргаан үүсгэсний улмаас цагдаагийн байгууллагаас захиргааны шийтгэл хүлээж байснаа үгүйсгэсэнгүй. Гэр бүлийн хүчирхийлэлд өртсний улмаас цагдаагийн байгууллагад дуудлага өгч өөрийн жам ёсны эрхээ хамгаалсан хариуцагчийг буруутгах боломжгүй нь тодорхой юм. Гэр бүлийн тухай хуулийн 14 дүгээр зүйлийн 14.6-д Хүүхдийн нас, эцэг, эхийн халамж, ахуйн нөхцөл, бололцоо, ёс суртахууны байдал, хүчирхийлэл үйлдсэн эсэхийг нь харгалзан хүүхдийг эцэг, эхийн хэн нэгний асрамжид үлдээхийг шүүх шийдвэрлэхээр заажээ.

Дээрх нөхцөл байдлаас дүгнэж үзэхэд гэр бүл дэх үл ойлголцол нь нэхэмжлэгчийн зүй бус зан авираас шалтгаалдаг төдийгүй хамтран амьдрагч М.Оюунтуяагийн эрх чөлөөнд халдаж хүчирхийлэл үйлддэг болох нь тогтоогдож байна. Иймд нэхэмжлэгчийн хүүхдийн асрамж тогтоолгох тухай нэхэмжлэлийг бүхэлд нь хэрэгсэхгүй болгож шийдвэрлэх нь зүйтэй гэж үзлээ.    

 

Иргэний хэрэг шүүхэд хянан шийдвэрлэх тухай хуулийн 115 дугаар зүйлийн 115.2.3, 116, 118 дугаар зүйлд заасныг удирдлага болгон Т О Г Т О О Х нь:

 

  1. Гэр бүлийн тухай хуулийн 14 дүгээр зүйлийн 14.6-д зааснаар нэхэмжлэгч Р.Бямбадоржийн хүүхдийн асрамж тогтоолгох тухай нэхэмжлэлийг бүхэлд нь хэрэгсэхгүй болгосугай.
  2. Иргэний хэрэг шүүхэд хянан шийдвэрлэх тухай хуулийн 58 дугаар зүйлийн 56.3, Улсын тэмдэгтийн хураамжийн тухай хуулийн 41 дүгээр зүйлийн 41.1.6 дэх хэсэгт зааснаар нэхэмжлэгч нь улсын тэмдэгтийн хураамж төлөхөөс чөлөөлөгдсөн болохыг дурдсугай.
  3. Иргэний хэрэг шүүхэд хянан шийдвэрлэх тухай хуулийн 119 дүгээр зүйлийн 119.2, 119.4-т зааснаар шийдвэрийг танилцуулан сонсгомогц хүчинтэй болох бөгөөд зохигч 7 хоног өнгөрснөөс хойш 14 хоногийн дотор шүүхэд хүрэлцэн ирж шийдвэрийг өөрөө гардан авах үүрэгтэйг мэдэгдсүгэй.

4. Иргэний хэрэг шүүхэд хянан шийдвэрлэх тухай хуулийн 119.7-д зааснаар дээрх хугацаанд шүүхийн шийдвэрийг гардан аваагүй нь гомдол гаргах хугацааг хуульд заасан журмын дагуу тоолоход саад болохгүйг дурдсугай.

5. Иргэний хэрэг шүүхэд хянан шийдвэрлэх тухай хуулийн 120 дугаар зүйлийн 120.2-т зааснаар зохигч, тэдгээрийн төлөөлөгч, өмгөөлөгч шийдвэрийг гардан авсан өдрөөс хойш 14 хоногийн дотор Хэнтий аймгийн Эрүү, Иргэний хэргийн давж заалдах шатны шүүхэд давж заалдах  гомдол гаргах эрхтэйг тайлбарласугай.

 

 

 

ДАРГАЛАГЧ                                                Р.БАТБАЯР