Я.Бын нэхэмжлэлтэй

захиргааны хэргийг хянасан тухай

 

Захиргааны хэргийн давж заалдах шатны шүүхийн шүүх хуралдааныг тус шүүхийн Ерөнхий шүүгч Д.Батбаатар даргалж, шүүгч О.Номуулин, шүүгч Э.Лхагвасүрэн нарын бүрэлдэхүүнтэй, шүүх хуралдааны нарийн бичгийн дарга Н.Ө, нэхэмжлэгч Я.Б, хариуцлагч Сүхбаатар дүүргийн Татварын хэлтсийн итгэмжлэгдсэн төлөөлөгч А.О, Б.Д, Татварын ерөнхий газрын итгэмжлэгдсэн төлөөлөгч Ч.О нарыг оролцуулан, Нийслэл дэх Захиргааны хэргийн анхан шатны шүүхийн 2018 оны 9 дүгээр сарын 28-ны өдрийн 128/ШШ2018/0601 дүгээр шийдвэрийг эс зөвшөөрч хариуцагч Сүхбаатар дүүргийн татварын хэлтэс, Татварын ерөнхий газрын итгэмжлэгдсэн төлөөлөгч Ч.О, Б.Д, А.О нарын давж заалдах гомдлоор, Я.Бын нэхэмжлэлтэй, Сүхбаатар дүүргийн Татварын хэлтэс, Татварын ерөнхий газарт холбогдох захиргааны хэргийг шүүгч Э.Лхагвасүрэнгийн илтгэснээр хянан хэлэлцээд,

ТОДОРХОЙЛОХ нь:

Нэг. Нэхэмжлэгч Я.Б 2017 оны 12 дугаар сарын 15-ны өдөр шүүхэд гаргасан нэхэмжлэлийн шаардлагадаа:

“Татвар төлөгч Я.Бын 2016 оны Хувь хүний орлогын албан татварын тайлан /ТТ0-06/А/ дахь дараа оны татвар ногдох орлогоос чөлөөлөгдөх орлогын дүн 56.417.869 /тавин зургаан сая дөрвөн зуун арван долоон мянга найман зуун жаран ес/ төгрөгийг, 2017 оны Хувь хүний орлогын албан татварын тайлан /ТТ0-06/А/-ийн өмнөх тайлангаас үлдсэн татвар ногдох орлогоос чөлөөлөгдөх орлогын дүн-д хасагдахгүйгээр 56.417.869 /тавин зургаан сая дөрвөн зуун арван долоон мянга найман зуун жаран есөн/ төгрөгөөр тайланд залруулга хийж, тайланг дахин хүлээж авахыг даалгах, татвар төлөгч Я.Бын 2017 оны Хувь хүний орлогын албан татварын тайлан /ТТ0-06/А/ хүлээж авахдаа өмнөх тайлангаас үлдсэн татвар ногдох орлогоос чөлөөлөгдөх орлогын дүн-г 30.000.000 /гучин сая/ төгрөг болгон 26.417.869 /хорин зургаан сая дөрвөн зуун арван долоо найман зуун жаран ес/ төгрөгийг хассан үйлдлийг хууль бус болохыг тогтоолгох, Хувь хүний орлогын албан татварын тухай хуулийн 24 дүгээр зүйлийн 24.6-д заасан хөнгөлөлтийг хуулийн дагуу эдлүүлэхгүй байгаа эс үйлдэхүй хууль бус болохыг тогтоолгох”-ыг хүсчээ.

Хоёр. Нийслэл дэх Захиргааны хэргийн анхан шатны шүүхийн 2018 оны 9 дүгээр сарын 19-ний өдрийн 128/ШШ2018/0579 дүгээр шийдвэрээр:

“Хувь хүний орлогын албан татварын тухай хуулийн 24 дүгээр зүйлийн 24.6-д заасныг баримтлан нэхэмжлэгч Я.Бын “Татвар төлөгч Я. Болорын 2016 оны Хувь хүний орлогын албан татварын тайлан /ТТ0-06/А/ дахь дараа оны татвар ногдох орлогоос чөлөөлөгдөх орлогын дүн 56.417.869 /тавин зургаан сая дөрвөн зуун арван долоон мянга найман зуун жаран ес/ төгрөгийг, 2017 оны Хувь хүний орлогын албан татварын тайлан /ТТ0-06/А/-ийн өмнөх тайлангаас үлдсэн татвар ногдох орлогоос чөлөөлөгдөх орлогын дүн-д хасагдахгүйгээр 56.417.869 /тавин зургаан сая дөрвөн зуун арван долоон мянга найман зуун жаран есөн/ төгрөгөөр тайланд залруулга хийж, тайланг дахин хүлээж авахыг даалгах, татвар төлөгч Я.Бын 2017 оны Хувь хүний орлогын албан татварын тайлан /ТТ0-06/А/ хүлээж авахдаа өмнөх тайлангаас үлдсэн татвар ногдох орлогоос чөлөөлөгдөх орлогын дүн-г 30.000.000 /гучин сая/ төгрөг болгон 26.417.869 /хорин зургаан сая дөрвөн зуун арван долоо найман зуун жаран ес/ төгрөгийг хассан үйлдлийг хууль бус болохыг тогтоолгох, Хувь хүний орлогын албан татварын тухай хуулийн 24 дүгээр зүйлийн 24.6-д заасан хөнгөлөлтийг хуулийн дагуу эдлүүлэхгүй байгаа эс үйлдэхүй хууль бус болохыг тогтоолгох” нэхэмжлэлийн шаардлагыг бүхэлд хангаж, хариуцагч Сүхбаатар дүүргийн татварын хэлтэс, Татварын ерөнхий газарт татвар төлөгч Я.Бын 2016 оны Хувь хүний орлогын албан татварын тайлан /ТТ0-06/А/ дахь дараа оны татвар ногдох орлогоос чөлөөлөгдөх орлогын дүн 56.417.869 /тавин зургаан сая дөрвөн зуун арван долоон мянга найман зуун жаран ес/ төгрөгийг, 2017 оны Хувь хүний орлогын албан татварын тайлан /ТТ0-06/А/-ийн өмнөх тайлангаас үлдсэн татвар ногдох орлогоос чөлөөлөгдөх орлогын дүн-д хасагдахгүйгээр 56.417.869 /тавин зургаан сая дөрвөн зуун арван долоон мянга найман зуун жаран есөн/ төгрөгөөр тайланд залруулга хийж, тайланг дахин хүлээж авахыг даалгаж” шийдвэрлэжээ.

Гурав. Хариуцагч Сүхбаатар дүүргийн татварын хэлтэс, Татварын ерөнхий газрын итгэмжлэгдсэн төлөөлөгч Ч.О, Б.Д, А.О нар дээрх шийдвэрийг эс зөвшөөрч 2018 оны 10 дугаар сарын 26-ны өдөр Захиргааны хэргийн давж заалдах шатны шүүхэд гаргасан давж заалдах гомдолдоо:

“...Хувь хүний орлогын албан татварын тухай хуулийн 5 дугаар 5.1-т “Тухайн татварын жилд албан татвар ногдох орлого олсон, эсхүл тийм орлого олоогүй ч хуульд заасны дагуу албан татвар төлөх үүрэг бүхий Монгол Улсад оршин суугч Монгол Улсын иргэн, гадаадын иргэн, харьяалалгүй хүн энэ хуулийн дагуу албан татвар төлөгч байна” гэж тодорхойлсон бөгөөд уг татвар төлөгчийн 16 дугаар зүйлд заасан орлогуудыг албан татвараас чөлөөлнө.

Харин 24 дүгээр зүйлийн 24.6-д “Албан татвар төлөгчийн төрсөн буюу үрчилсэн хүүхэд гадаад, дотоодын их, дээд болон мэргэжлийн боловсролын сургууль, коллежид элсэн суралцаж байгаа бол түүний сургалтад төлсөн, баримтаар нотлогдож байгаа төлбөрийн хэмжээгээр албан татварын хөнгөлөлт үзүүлнэ” гэж зааснаар хөнгөлөлт, чөлөөлөлтийг ялгавартайгаар зохицуулсан байтал шүүх хуулийг буруу тайлбарлаж хэрэглэсэн.

Татварын ерөнхий хуулийн 17 дугаар зүйлийн 17.1-т “Татвар төлөгч дараахь эрх эдэлнэ”, 17.1.2-т “татварын хууль тогтоомжид заасан хөнгөлөлт эдлэх, татвараас чөлөөлөгдөх” гэж зааснаар хөнгөлөлт, чөлөөлөлт нь тусдаа ойлголт болох нь харагдаж байна.

Шүүх хуулийг буруу тайлбарлаж албан татвар төлөгчийн сургалтын төлбөрт төлсөн төлбөрийн хэмжээгээр албан татварын хөнгөлөлт эдлэхээр шийдвэрлэсэн нь дараах нөхцөлийг үүсгэж байна.

Тухайлбал иргэн “А”-ийн цалин, хөдөлмөр эрхэлсний жилийн орлого нь 7200000 төгрөг, үүнээс нийгмийн даатгалын шимтгэлд 720000 төгрөг, үлдэх 6480000 төгрөгөөс хувь хүний орлогын албан татварын 10 хувийн татвар 648000 төгрөг төлөх, үүнээс Хувь хүний орлогын албан татварын тухай хуулийн 8 дугаар зүйлийн 8.1.1-д заасан 84000 төгрөгийн албан татварын хөнгөлөлтийг хасч, нийт 564000 төгрөгийн татварыг төсөвт төлсөн.

“А” нь өөрийн хүүхдийнхээ сургалтын 1 жилийн төлбөрт 4000000 төгрөг төлсөн гэж төсөөлөхөд тухайн жилд эдлэх хөнгөлөлт нь 4000000 төгрөг буцаан олгохоор шүүхээс шийдчихсэн.

Гэтэл Хувь хүний орлогын албан татварын тухай хуулийн дагуу бол иргэн “А” нь тухайн жилд төлсөн албан татвар болох 564000 төгрөгийн хөнгөлөлтийг эдлэх зохицуулалттай.

Өөрөөр хэлбэл төрөөс бүрэн дунд боловсролыг үнэ төлбөргүй олгодог, шүүхийн шийдвэрлэснээр бол мөн гадаад дотоодын их, дээд сургуульд төлсөн төлбөрийг 100 хувь төрөөс буцаан авахаар шийдсэн нь төр үнэ төлбөргүй дээд боловсрол олгож байгаагаас ялгаагүй болно. Төр хувь хүний орлогоос 10 хувийн албан татвар хурааж авсныхаа хариуд сургалтын төлбөрийн хэмжээгээр хөнгөлөлт эдлүүлэх нь өөрөө төр алдагдал хүлээх, үр ашиггүй болно.

Татварын ерөнхий газрын даргын 2009 оны 11 дүгээр сарын 20-ны өдрийн 523 дугаар тушаалаар батлагдсан Хувь хүний орлогын албан татварын хөнгөлөлт чөлөөлөлтийн зааврын 5 дугаар зүйлийн 5.1-т “Хуулийн 24 дүгээр зүйлд заасан хөнгөлөлтийг дараах байдлаар эдлүүлнэ. Үүнд ...5.1.2. “Хуулийн 24.6, 24.7-д заасан хөнгөлөлтийг тооцохдоо сургалтын төлбөрийн хэмжээг тухайн жилийн албан татвар ногдох орлогоос хасч”, 6 дугаар зүйлийн 66-д “Татварын алба жил дамжин хөнгөлөлт, чөлөөлөлт эдлэх тохиолдолд албан татвар төлөгчийн хөнгөлөлт, чөлөөлөлт эдэлж буй хүүхэд их, дээд болон мэргэжлийн сургуульд үргэлжлүүлэн суралцаж байгаа бол нотлох баримт бүрдүүлж ирэхийг хүснэ” гэж тодотгож тайлбарласан.

Я.Б охин Э.Билгүүндарийг гадаадад суралцаж байх хугацаанд буюу 2014, 2015, 2016 онд хуулийн дагуу сургалтын төлбөрийн хөнгөлөлтийг эдэлсэн байдаг.

Иймд сургалтын төлбөрт төлсөн нийт төлбөрийн хэмжээгээр хөнгөлөлт эдлэх нь буруу юм. Мөн шүүхийн шийдвэрийн Тогтоох нь хэсэгт хариуцагчаас улсын тэмдэгтийн хураамжид төлсөн 70200 төгрөгийг гаргуулж нэхэмжлэгчид олгохоор заасан.

Улсын тэмдэгтийн хураамжийн тухай хуулийн 41 дүгээр зүйлийн 41.3-д “төсвийн байгууллагын нэхэмжлэл”, 41.4-д “төсөвт төлөх албан татвар, хураамж, төлбөр, торгууль, хүү, алдангийг төлүүлэх талаар гаргасан нэхэмжлэл” чөлөөлөгдөх талаар заасан ба төсвийн байгууллага улсын тэмдэгтийн хураамжийг төлөх боломжгүй, энэ талаар төсөвт тусгагддаггүй.

Хууль буруу хэрэглэж шийдвэрлэсэн Нийслэл дэх Захиргааны хэргийн анхан шатны шүүхийн 2018 оны 9 дүгээр сарын 28-ны өдрийн 128/ШШ2018/0601 дүгээр шийдвэрийг хүчингүй болгож өгнө үү” гэжээ.

ХЯНАВАЛ

Анхан шатны шүүхийн шийдвэрийг дараах үндэслэлээр хүчингүй болгож, хариуцагчийн итгэмжлэгдсэн төлөөлөгчдийн давж заалдах гомдлыг хангаж шийдвэрлэв.

Нэхэмжлэгч Я.Б нь өөрийн охин Э.Билгүүндарийг 2013-2017 онд Канад Улсын Виннипегийн их сургуульд суралцаж төгсөх хугацаанд нийтдээ 66.253.004 төгрөгийн сургалтын төлбөр төлсөн, үүнээс Хувь хүний орлогын албан татварын тухай хуулийн 24 дүгээр зүйлийн 24.6 дахь хэсэгт заасны дагуу 2015-2017 онд 39.835.135 төгрөгт ногдох 3.983.513 төгрөгийн хөнгөлөлтөд хамрагдсантай талууд маргаагүй, харин үлдсэн 26.417.869 төгрөгт ногдох 2.641.786 төгрөгийн хөнгөлөлтийг эдлүүлэхгүй байгаа хариуцагчийн үйлдэл хуульд нийцсэн эсэхэд дүгнэлт өгөх нь маргааныг шийдвэрлэх гол нөхцөл болно.

Дээрх хуулийн 24.1 дэх хэсэгт “Энэ хуулийн 11.1.1 буюу үндсэн цалин, тэдгээртэй адилтгах бусад орлогод ногдох жилийн албан татварт дараах хэмжээгээр албан татварын хөнгөлөлт үзүүлнэ:, 24.6-д “Албан татвар төлөгчийн төрсөн, …хүүхэд гадаад,…-ын их дээд сургуульд элсэн суралцаж байгаа бол түүний сургалтад төлсөн баримтаар нотлогдож байгаа төлбөрийн хэмжээгээр албан татварын хөнгөлөлт үзүүлнэ”, мөн 24.7-д “Суралцаж байх хугацаандаа хөдөлмөр эрхлэлтийн орлогоосоо албан татвар төлж, улмаар сургалтын төлбөр төлсөн …суралцагчийг энэ хуулийн 24.6-д заасан хөнгөлөлтөд хамруулна” гэсэн зохицуулалтаас тус тус үзэхэд сургалтын төлбөрийн хөнгөлөлт нь нэг талаас хүүхдийн суралцсан бус суралцаж байгаа хугацаатай, нөгөө талаас албан татвар төлөгчийн ирээдүйд төлөх бус харин тухайн жилд төлөх албан татвартай шууд хамааралтай байна. 

Өөрөөр хэлбэл энэ нь хүүхдийнхээ суралцаж байгаа тухайн жилд төлсөн төлбөрийн хэмжээгээр, албан татвар төлөгчийн мөн л тухайн жилийн төлөх татвараас хөнгөлөлт эдлүүлэх зохицуулалт болно.

Я.Бын тухайд хөнгөлтөд хамрагдсан 2015-2017 онд авсан үндсэн цалин, түүнтэй адилтгах бусад орлогод ногдох хувь хүний албан татварын хэмжээ нь охиныхоо сургалтын төлбөрт төлсөн 66.253.004 төгрөгөд ногдох хөнгөлөлтөөс бага байсан учраас дараа дараагийн жилд хөнгөлөлтөд хамрагдаагүй төлбөрийн үлдэгдэл нь хуримтлагдаж, энэ нь нэхэмжлэлд дурдсан хувь хүний орлогын албан татварын тайланд өссөн дүнгээр буюу дээр дурдсан 26.417.869 төгрөгөөр тусгагдсан байсныг охин нь сургуулиа төгссөнтэй холбогдуулан хариуцагчийн зүгээс тэглэсэн нь нэхэмжлэгчийн эрх, хууль ёсны ашиг сонирхлыг зөрчөөгүй, хуульд нийцсэн шийдвэр гэж шүүх бүрэлдэхүүн үзлээ.

Учир нь Хувь хүний орлогын албан татварын тухай хуулийн 24.6-д заасан сургалтын төлбөрийн хэмжээгээр хөнгөлөлт үзүүлэх зохицуулалтыг уг хуулийн 16 дугаар зүйлд заасан албан татвараас “чөлөөлөх орлого”-той адилтгаж болохгүй.

Тухайлбал хуулийн 16.1.12-т заасан анх удаа хувьдаа орон сууц барих, эсхүл худалдан авахад зарцуулсан 30.0 сая төгрөгөөс дээшгүй хөрөнгөтэй тэнцэх орлогыг албан татвараас чөлөөлж буй нь татвар төлөгчийн тухайн жилийн цалин, түүнтэй адилтгах орлогоос үл хамаарч хэдийд 30.0 сая төгрөгийн орлого олно тэр хүртэлх хугацааны албан татвар ногдох орлогыг хувь хүний албан татвараас чөлөөлөх үр дагавартай байхад харин сургалтын төлбөрийн хэмжээгээр хөнгөлөлт эдлэх эсэх нь татвар төлөгчийн тухайн жилийн цалин, түүнтэй адилтгах бусад орлогод ногдох албан татварын дүнтэй шууд шалтгаалахаар байна.

Өөрөөр хэлбэл татвар ногдох орлогыг чөлөөлөх, сургалтын төлбөрт төлсөн төлбөрийн хэмжээнд ногдох татварын хөнгөлөлт эдлэх гэдэг нь хууль зүйн үр дагаврын хувьд өөр өөр ойлголтууд болно.

Нөгөөтэйгүүр тухайн жилийн орлогод ногдох албан татварын хэмжээнээс хамаарч нэхэмжлэгч Я.Б тухайн жилд охиныхоо сургалтын төлбөрт төлсөн төлбөрийн хэмжээнд ногдох хөнгөлөлтийг бүрэн эдэлж чадахгүй байсаар 2017 онд охин нь сургуулиа төгссөн нь хуулийн 24.6-д заасан “суралцаж байгаа бол” гэсэн шаардлагыг хангахгүй байх нөхцөлийг бий болгожээ.

Хүүхэд нь суралцаж төгссөнөөс үл хамаарч төлсөн төлбөр нь баримтаар нотлогдож л байвал хөнгөлөлтөд хамрагдах эрхтэй гэж үзвэл энэ нь хууль зүйн утгаараа сургалтын төлбөрийг хөнгөлсөн бус, уг төлбөрийг төлөх орлогыг татвараас чөлөөлсөн агуулгыг илэрхийлэх бөгөөд ингэснээрээ 24.6-д заасан зохицуулалт зөрчигдөхөд хүрнэ.

Мөн Татварын ерөнхий газрын даргын 2009 оны 11 дүгээр сарын 20-ны өдрийн 523 дугаар тушаалын 1 дүгээр хавсралтаар батлагдсан “Хувь хүний орлогын албан татварын хөнгөлөлт, чөлөөлөлтийн заавар”-ын 5.1.2-т “Хуулийн 24.6-д заасан хөнгөлөлтийг тооцохдоо сургалтын төлбөрийн хэмжээг тухайн жилийн албан татвар ногдох орлогоос хасч эдлүүлнэ” гэж тодорхой зохицуулсан байна.

Хэдийгээр нэхэмжлэлийн шаардлагыг бүхэлд нь хэрэгсэхгүй болгож шийдвэрлэсэн ч, шүүхийн шийдвэрийн тогтоох хэсэгт бичиглэлийн хувьд гарч буй алдааг цаашид анхааруулах зорилгоор тэмдэглэв.

Тухайлбал шийдвэрт “…татвар ногдох орлогоос чөлөөлөгдөх орлогоос 26.417.869 төгрөг хассан үйлдлийг болон Хувь хүний орлогын албан татварын тухай хуулийн 24.6-д заасан хөнгөлөлтийг хуулийн дагуу эдлүүлэхгүй байгаа хариуцагчийн эс үйлдэхүйг хууль бус болохыг тус тус тогтоолгох гэсэн нэхэмжлэлийн шаардлагыг хангаж, …” гэсэн нь Захиргааны хэрэг шүүхэд хянан шийдвэрлэх тухай хуулийн 107 дугаар зүйлийн 107.7-д заасан “Тогтоох хэсэг нь захиран тушаах хэлбэртэй байх” шаардлагад нийцээгүй байна.

Захиргааны хэрэг шүүхэд хянан шийдвэрлэх тухай хуулийн 119 дүгээр зүйлийн 119.1, 121 дүгээр зүйлийн 121.1.1-д заасныг баримтлан

ТОГТООХ нь:

1.Нийслэл дэх захиргааны хэргийн анхан шатны шүүхийн 2018 оны 9 дүгээр сарын 28-ны өдрийн 128/ШШ2018/0601 дүгээр шийдвэрийг хүчингүй болгож, Хувь хүний орлогын албан татварын тухай хуулийн 24 дүгээр зүйлийн 24.1, 24.6 дахь хэсэгт заасныг баримтлан нэхэмжлэгч Ч.Болорын Татварын ерөнхий газар, Сүхбаатар дүүргийн татварын газарт холбогдуулж гаргасан “Татвар төлөгч Я. Болорын 2016 оны Хувь хүний орлогын албан татварын тайлан /ТТ0-06/А/ дахь дараа оны татвар ногдох орлогоос чөлөөлөгдөх орлогын дүн 56.417.869 /тавин зургаан сая дөрвөн зуун арван долоон мянга найман зуун жаран ес/ төгрөгийг, 2017 оны Хувь хүний орлогын албан татварын тайлан /ТТ0-06/А/-ийн өмнөх тайлангаас үлдсэн татвар ногдох орлогоос чөлөөлөгдөх орлогын дүн-д хасагдахгүйгээр 56.417.869 /тавин зургаан сая дөрвөн зуун арван долоон мянга найман зуун жаран есөн/ төгрөгөөр тайланд залруулга хийж, тайланг дахин хүлээж авахыг даалгах, татвар төлөгч Я.Бын 2017 оны Хувь хүний орлогын албан татварын тайлан /ТТ0-06/А/ хүлээж авахдаа өмнөх тайлангаас үлдсэн татвар ногдох орлогоос чөлөөлөгдөх орлогын дүн-г 30.000.000 /гучин сая/ төгрөг болгон 26.417.869 /хорин зургаан сая дөрвөн зуун арван долоо найман зуун жаран ес/ төгрөгийг хассан үйлдлийг хууль бус болохыг тогтоолгох, Хувь хүний орлогын албан татварын тухай хуулийн 24 дүгээр зүйлийн 24.6-д заасан хөнгөлөлтийг хуулийн дагуу эдлүүлэхгүй байгаа эс үйлдэхүй хууль бус болохыг тогтоолгох” шаардлага бүхий нэхэмжлэлийг бүхэлд нь хэрэгсэхгүй болгож, хариуцагч Сүхбаатар дүүргийн татварын хэлтэс, Татварын ерөнхий газрын итгэмжлэгдсэн төлөөлөгч Ч.О, Б.Д, А.О нарын гаргасан давж заалдах гомдлыг хангасугай.

2.Улсын тэмдэгтийн хураамжийн тухай хуулийн 41 дүгээр зүйлийн 41.1.3-т зааснаар хариуцагчийн итгэмжлэгдсэн төлөөлөгч нараас давж заалдах гомдол гаргахдаа улсын тэмдэгтийн хураамж төлөөгүй болохыг дурдсугай.

Захиргааны хэрэг шүүхэд хянан шийдвэрлэх тухай хуулийн 119 дүгээр зүйлийн 119.5, 123 дугаар зүйлийн 123.2 дахь хэсэгт зааснаар давж заалдах шатны шүүх хууль буруу хэрэглэсэн, эсхүл хуулиар тогтоосон хэрэг хянан шийдвэрлэх ажиллагааны журам зөрчсөн нь шүүхийн шийдвэр гаргахад нөлөөлсөн гэж үзвэл хэргийн оролцогч, тэдгээрийн төлөөлөгч буюу өмгөөлөгч нар магадлалыг гардаж авсан өдрөөс хойш 14 хоногийн дотор Улсын Дээд шүүхийн захиргааны хэргийн танхимд хяналтын журмаар гомдол гаргах эрхтэй.

 

 

 

ЕРӨНХИЙ ШҮҮГЧ                                                    Д.БАТБААТАР

ШҮҮГЧ                                                                        О.НОМУУЛИН

ШҮҮГЧ                                                                        Э.ЛХАГВАСҮРЭН