2014 оны 06 сарын 19 өдөр                    Дугаар 245                                     Улаанбаатар хот

 

 

“М” ХХК-ийн нэхэмжлэлтэй
захиргааны хэргийн тухай

Захиргааны хэргийн давж заалдах шатны шүүхийн шүүх хуралдааныг шүүгч Э.Збаатар даргалж, шүүгч П.Соёл-Эрдэнэ, шүүгч Ц.Цогт нарын бүрэлдэхүүнтэй, нарийн бичгийн дарга Г.Урангуа, нэхэмжлэгчийн итгэмжлэгдсэн төлөөлөгч Ч.Э, Э.Б***, тэдгээрийн өмгөөлөгч Б.Х, хариуцагч А.Т, Т.Б, хариуцагчийн итгэмжлэгдсэн төлөөлөгч Б.У*** нарыг оролцуулан хийж, Захиргааны хэргийн анхан шатны 20 дугаар шүүхийн 2014 оны 02 дугаар сарын 05-ны өдрийн 60 дугаар шийдвэрийг эс зөвшөөрч нэхэмжлэгчийн төлөөлөгчийн гаргасан давж заалдах гомдлоор, “М” ХХК-ийн нэхэмжлэлтэй, Хан-Уул дүүргийн Татварын хэлтэст холбогдох захиргааны хэргийг, шүүгч Ц.Цогтын илтгэснээр хянан хэлэлцээд

ТОДОРХОЙЛОХ нь:

Нэхэмжлэгч шүүхэд гаргасан нэхэмжлэлдээ: “Хан-Уул дүүргийн Татварын хэлтсийн татварын улсын байцаагчийн 2012 оны 232171 тоот акт, Татварын ерөнхий газрын Татварын маргаан таслах зөвлөлийн 2013 оны 26 дугаар тоот тогтоолыг тус тус хүчингүй болгож өгөхийг хүсье” гэжээ.

Нэхэмжлэгч нэхэмжлэлийн шаардпага өөрчлөхдөө: “Захиргааны хэрэг хянан шийдвэрлэх тухай хуулийн 19 дүгээр зүйлийн 19.1.1-д заасны дагуу 'хэрэг маргааныг түргэн шуурхай, нэг мөр хянан шийдвэрлүүлэх зорилгоор дээрх нэхэмжлэлийн "Татварын ерөнхий газрын Татварын маргаан таслах зөвлөЛийн 2013 оны 26 дугаар тогтоолыг хүчингүй болгуулах тухай" гэж бичсэн шаардлагаа өөрчилж, уг тогтоолын 1 дүгээр заалтын сүүлчийн хэсэг болох ,",... 256339.6 мянган төгрөгийн эөрчилд ногдох 79487.2 мянган төгрөгийн торгууль, 44584,6 мянган төгрөгмйн алданги, нийт 124071 8 мянган төгрөгийн төлбөрийг төлүүлэхээр өөрчлөн тогтоосугай" гэсэн хэсгийг хүчиигүй болгож өгөхийг хүсч байна” гэжээ

Хариуцагч шүүхэд ирүүлсэн хариу тайлбартаа: “М” ХХК-ййн

 

Захиргааны хэргийн анхан шатны 20 дугаар шүүхийн 2014 оны 02 дугаар

сарын 05-ны өдрийн 60-р шийдвэрт: “Нэмэгдсэн өртгийн албан татварын тухай хуулийн 4 дүгээр зүйлийн 4.1.1, 4.1.4, 4.1.8, 7 дугаар зуйлийн 7.1.4, 7.5.2-т тус тус заасныг баримтлан нэхэмжпэгч “М” ХХК-аас Хан-Уул дуүргийн Татварын упсын байцаагчийн 2012 оны 7 дугаар сарын 10-ны өдриин 232171 тоот актаар төлбөр ногдуулсан үнийн дүнгээс Татварын ерөнхий газрын дэргэдэх Татварын маргаан таслах зөвлөлийн 2013 оны 5 дугаар сарын 15-ны өдрийн 26 дугаар тогтоолоор хүчингүй болгосноос бусад хэсгийг хүчинзүй бопгуупах"-ыг хүссэн нэхэмжлэлийг бүхэлд нь хэрэгсэхгүй болгосугай” болгож шийдвэрлэжээ.

Нэхэмжлэгч давж заалдах гомдолдоо: “'М" ХХК-ийн нэхэмжлэлтэй Хан-Уул дүүргийн татварын хэлтэст холбогдох эахиргааны хэрэгт Захиргааны хэргийн анхан шатны 20-р шүүхийн 2014 оны 02 сарын 05-ний өдрийн 60 дугаар шийдвэрийг эс зөвшөөрч дараахи гомдлыг гаргаж байна.

1. НӨАТ-ын тухай хуулийн 7 дугаар зүйлийн 7.1-д НӨАТ ногдох бараа, ажил үйлчилгээг тодорхойлсон байдаг. Хуулийн 7 дугаар эүйлийн 7.1.1-д "Монгол улсын нутаг дэвсгэрт борлуулсан бүх төрлийн бараа" гэж зааснаар борлуулалт хийсэн

"Борлуулалт" нь барааг бусдын өмчлөлд төлбөртэйгөөр шилжүүлэх, ажил үйлчилгээгтөпбөртэйгээр гүйцэтгэсэн байхаар хуульчилжээ.

Хуулийн дээрхи заалтаас харахад НӨАТ ногдох бараа, ажил үйлчилгээ нь хариу төлбөр төлбөртэй /ажил үйлчилгээ үзүүлсэн, хариу төлбөр төлсөн/. орлого олсон байхыг шаардаж байна

“К" ХХКомпаниас түүхий эдийг охин компаниуд руугаа хариу төлбөргүй шилжүүлж, тухайн компани/д нь түүхий эдийг эохих дамжлагуудад боловсруулсан бүтээгдэхүүнийг үйлдвэрлэж эргэн "К" ХХКомпани руу эцсийн бэлэн бүтээгдэхүүн болгон хүлээлгэн өгөхдөө ямарч хариу төлбөр авдаггүй юм. Өөрөөр хэлбэл М ХХК нь бие да«

 

компани болох 'Кашмер холдинг" ХХК-ийн

ео

ажиллагаа явуулдаг аж ахуйн нэгж юм. Үүнээс борлуулалт хийдэггүй гэдэг нь

 

тодорхой харагдаж байна.

Гэтэл анхан шатны шүүх М ХХК-ийг НӨАТ ногдох үйлчилгээ үзүүлсэн, "К" ХХКомпаниас хариу төлбөр авсан, ашиг орлого олсон мэтээр дүгнэсэн пь НӨАТ-ийн тухай хуулийн 4 дүгээр зүйлийн 4.1 Т._: 7 дугэар зүйлийн 7.1.4 дэх заалтуудыг буруу тайлбарлаж хэрэглэсэн гэж үээхээр байна.

2. Талуудын хооронд байгуулагдсан гэрээ буюу "Мон мяндаЬ ХХК болон "К" ХХК -иудын хооронд байгуулагдсан гэрээ нь Иргэний хууДйй.н 203 '

 

.« 11

дугаар зүилд заасан гуравдагч этгээдэд ашигтай гэрээний төрөлд хамаарах бөгөөд уг гзрээ нь хэрэгт нотлох баримтаар хавсаргагдсан байгаа.

 

Иргэний хуупийн 203 дугаар зүйлийн 203.2 дахь хэсэгт эаасны дагуу гуравдагч этгээдийн буюу "М" ХХК-ийн ажилчдын эрх үүрэг нь уг гэрээний агуулгаар тодорхойлогдож байгаа бөгөөд өөрөөр хэлбэл уг гэрээний харилцаа нь “М” ХХК-ийн ажилчин албан хаагчдын эрх, хууль ёсны ашиг сонирхолыг шууд хөндөхөөр хэлцэл хийгджээ.

Нөгөө талаас "М" ХХК нь "К" ХХК-тай байгуупсан гэрээний хариу төлбөр болгож ямар нэгэн орлого хүлээж авдаггүй бөгөөд "К' ХХК нь шууд "М" ХХК-ийн ажилчдын дансанд тэдэнд оногдох цалинг бодож олгодог нь хавтаст хэрэгт авагдсан "М" ХХК-ийн санхүүгийн тайлангийн орлого үр дүнгийн тайлангийн хэсгээс харагдана.

"М" ХХК-д нь нэгэнт бодит байдлаар орлого орж ирээгүй, түүнчлэн “К" ХХК-аас ажилчдын дансанд шмлжүүлсэн тэдний цалин хөлс урамшууллын мөнгийг захиран зарцуулах эрхгүй учир уг гүйлгээнд холбогдуулан НӨАТ тооцсон нь хууль зүйн үндэслэлгүй байна.

Анхан шатны шүүх толгой компани бопох К ХХК-иас ажилчдын цалинг Голомт банк, Төрийн банкны картын төвийн дансаар дамжуулан олгодог буюу М ХХК-ийн дансаар орсон орлого байхгүй гэдгийг тогтоосон хэрнээ М ХХК-ийн өрийн толгой компани болох "К" ХХК-ийн захиапгат бүтээгдэхүүнийг сар бүр гэрээний дагуу үйлдвэрлэж НӨАТ-ын тухай хуулийн 4.1.8-д заасан үйлчилгээг үзүүлж орлого олж байна гэж дүгнэсэн нь хоёрдмол утга санааг илэрхийпсэн хоорондоо зөрчилдсөн дүгнэлтүүд болжээ.

Мөн анхан шатны шүүхээс санхүү, нягтлан бодох, татвар. тооцооплын чиглэлээр нарийн мэргэшсэн мэргэжпийн шинжээчийн дүгнэлт гаргуупах шаардлагатай хэмээн үзэж дүгнэлт гаргуулсан боловч уг шинжээчийнхээ дүгнэлтийг хэрхэн ямар үндэслэлээр үндэслэлгүи гэж дүгнэснээ тайлбарпаагүй нь ойлгомжгүй байна.                                                                                                  ' ■’■'■

Иймд Захиргааны хэргийн анхан шатны 20-р шүухийн 2014 оны 02 сарын 05- ний өдрийн 60 дугаар шийдвэрийг хүчингүй болгож нэхэмжлэгчийн нэхэмжлэлийн шаардлагыг хангаж өгнө үү.” гэжээ.

Хариуцагч давж заалдах гомдолд гаргасан хариу тайлбартаа: “М ХХК-ийн 2014 оны 03 дугаар сарын 25-ны өдрийн Захиргааны хэргийн давж заалдах шатны шүүхэд гаргасан гомдолд дараах тайлбар хийж байна. Үүнд:

 

Нэг. Татварын хяналт шалгалтаар 2117719.2 мянган төгрөгийн¹ Монгол Улсын Татварын ерөнхий хуулийн 18 дугаар зүйлийн 18.1.1-д зүйл, татвараа үнэн зөв тодорхойлж. тогтоосон хугацаанд төлөх, гэсэн заалт болон татварын бусад хуулийн холбогдох заалтыг дараахь байдлаар зөрчсан байсан.Үүнд:

 

/татвар ногдох

1. 2010 онд 46954,1 мянган төгрөгийн, 2011 онд 189668.5 мянган төгрөгийн Нэмэгдсэн өртгийн албан татварыг хугацаа хожимдуулж төлсөн нь Нэмэгдсэн өртгийн албан татварын тухай хуулийн 16.1-д Албан төлөгч нь бараа, ажил үйлчилгээнд ногдох нэмэгдсэн өртгийн албан татварьгг дор дурдсан журмаар дараа сарын 10-ны дотор төрийн сангийн нэгдсэн дансанд шилжүүлж, батлагдсан маягтын дагуу тайлангаа харъяалах татварын албанд тушаана./, Татварын Ерөнхий хуулийн 43.5-д “Татварын тайлан тушаах, төлөх хугацааг тухайн төрлийн татварын хуулиар тогтоох ба татвар төлөх, тайлагнах эцсийн хугацаа адил байна” гэсэн заалтыг эөрчсөнийг тэмдэглэж: Монгол Улсын Татварын ерөнхий хуулийн 34 дүгээр зүйлийг үндэслэн Дараах байдлаар хуулийн хугацаанд төлөөгүй татварт торгууль алданги тогтоосон Татварын ерөнхий хуулийн 74 дүгээр зүйлийн 2-д заасан “Татварыг хугацаанд нь төлөөгүй бол төлөгдөөгүй татварын дүнд хугацаа хэтэрсэн хоног тутам

 

0. 1 хувьтай тэнцэх хэмжээний торгууль ногдуулна” 74.3-д “Энэ хуулийн 74.1, 74.2-т заасны дагуу нөхөн төлүүлэх болон хугацаанд нь төлөөгүй татварт алданги тооцох

бөгөөд уг алдангийн хэмжээ нь нөхөн төлөх татварын үнийн дүнгийн 50 хувиас

-!;                                                                                                                                     ;|Т '. Т'!

хэтрэхээргүй байна, Монгол Улсын Засгийн Газрын 2011 оны 35 дугаар тогтоолоор тоггоосон /Хуулиар тогтоосон хугацаанд төлөөгүй болон татварт тооцох алдангийн хэмжээг хоног тутамд 0.056 хувь байхаар тоггоосугай./, 2012 оны 06 дугаар тогтоолоор / Хуулиар тогтоосон хугацаанд төлөөгүй болон “....татварт тооцох алдангийн хэмжээг хоног тутамд 0.047 хувь байхаар тогтоосугай” гэсэн заалтыг үндэслэн хуулийн хугацаанд төлөөгүй 2010 онд 46954,1 мянган төгрегийн НӨАТ-т 11199,0 мянган төгрогийн торгууль, 6286.3 мянган төгрөгийн алданги. 2011 онд 189668,5 (нган төгрөгийн НӨАТ-т 66868Д мянган төгрөгийн торгууль, 37446,2 мянган төгрөгийн алданги тоггоосон.

Хоёр: Тус компани нэмэгдсэн өртгийн албан татвараар 2010 онд 1741910.8 мянган төгрөгийн нэмэгдсэн өртгийн албан татвар ногдох орлоготой, 66249.5 мянган төгрөгийн нэмэгдсэн өртгийн албан татварын падаантай худалдан авалттай, 167565.9 мянгаг төгрөгийн татвар Төсөвт төлөхөөр, 2011 онд 105939.5 мянган төгрөгийн нэмэгдсэн өртгийн албан татвар Ногдох борлуулалтын орлоготой, 18842.2 мянган Төгрөгийн нэмэгдсэн өртгийн албан татварын падаантай худалдан аваттай. 8709.7 мянган төгрөгийн татвар төлөхөөр тайлагнасан.

 

мөн аж ахуин нэгжиин орлогын албан татвараар 2010 онд 2010 онд 1741910.8 мянган төгрөгийн борлуулалтын орлоготой, 1849078.5 мянган төгрөгийн хасагдах зардалтай, 107167,7 мянган төгрөгийн алдагдалтай тайлагнаж, орлого, зарлагаа хүлээн зөвшөөрсөн байдаг.

Хувь хүний орлогын албан татвараар 2010 онд 1504661,4 мянган төгрөгийн цалин хөлсний орлогоос 119426.9 мянган төгрөгийн татвар. 2011 онд 1723971.0 мянган төгрөгийн цалин хөлсний орлогоос 136267.2 мянган төгрөгийн татвар ногдуулж тайлагнасан байдаг.

Татвар төлөгчийн дээрхи тайлан нь хуулинд заасан эрх үүргээ биелүүлсэн. Гэтэл М ХХК нь актаар тогтоосон торгууль, алдангийг эс зөвшөөрч, хүчингүй болгуулах нэхэмжлэлийг Захиргааны хэргийн анхан шатны шүухэд гаргасан.

Уг нэхэмжлэлийн дагуу 2014 оны 02 дугаар сарын 05-ны өдөр Захиргааны хэргийн анхан шатны 20 дугаар шүүх хурал хуралдаж, 60 дугаар шийдвэрээр нэхэмжлэлийг хэрэгсэхгүй болгож шийдвэрлэсэн.

М ХХК нь уг шийдвэрийг эс зөвшөөрч захиргааны хэргийн давж заалдах шатны шүүхэд гомдол гаргасан. Үүнд: М ХХК нь КХХК-ийн захиалгаар үйлдвэрлэсэн бүтээгдхүүнээ цех дамжпагын үйл ажиллагаа явуулсан гэж тайлбарлаж, ажилчдад шилжүүлсэн цалингаа М ХХК-ийн орлого, зарлага биш мэтээр тайлбарлаж гомдол гаргасан. М ХХК

 

нь:

'                                                                                      . г®

 

1. Цех дамжлагын үйл ажиллагаа явуулдаггүй, бие даасан аж ахуйн үйл ажиллагаа явуулдаг хуулийн этгтээд юм. Хуулийн этгээдийн 2008 оны 01 дүгээр сарын 16-ны өдрийн 9011130105 дугаарын улсын бүртгэлийн гэрчилгээтэй, 80050.2 мянган төгрөгийн дүрмийн сантай. 1 гишүүнтэй, /КХХК нь 100 хувь эзэмшдэг./, 2010 , 2011 оныхоо балансандаа 421825305.6 төгрөгийн тоног төхөөрөмж, эд хөрөнгөтөй, 31030438.79 төгрөгийн дүнтэй бэлэн мөнгөтөй, 12242200.44 төгрөгийн бараа материалтай. 189920209.33 төгрөгийн авлагатай ... гэх

мэт 629940277.44 төгрөгийн хөрөнгөтэй тайлагнасан байдаг. Нэмэгдсэн өртгийн

албан татварын тухай хуулийн 4.1.7-д "хуулийн этгээд" гэж Хуулийн эҮгээдййн

;

бүртгэлийн тухай хуулийн 7 дугаар зүйлд заасны дагуу бүргүүлж, мөн хуулийн 17.4-т

зааснаар хуулийн этгээдийн улсын бүртгэлийн гэрчилгээ авсан этгээдийг:/ гэж

заасан байдаг. М ХХК-ийн дүрмийн сангийн 100 хувийг КХХК эзэмшдэг учраас харилцан хамаарал бүхий этгээдүүд юм. Үүнийг доорхи хуулинд дараах байдлаар заасан байдаг.

 

2. Харилцан хамаарал бүхий этгээдийг Аж ахуйн нэгжийн ,

 

,йн орлогьШ албан

I»

 

татварын хуулийн ,1-д / Албан татвар төлөгчгэй дор дурдсан харилцаатай бол "харилцан хамаарал бүхий этгээд гэж үзнэ, 6.1.1-д / Энгийн хувьцааных нь 20 буюу түүнээс дээш хувийг эзэмшдэг./, ,1.2-д ногдол ашиг, ашгийн хуваарилалтынх нь 20 буюу түүнээс дээш хувийг авах эрхтэй, 1.3-д /аж ахуйн нэгжийн удирдлагын 20 буюу түүнээс дээш хувийг томилох эрхтэй, эсхүл үйл ажиллагааных нь бодлого чиглэлийг тодорхойлдог” гэж зааснаар дээрхи 2 компани харилцан хамаарал бүхий этгээд юм.

3. Нэмэгдсэн өртгийн албан татварын тухай хуулийн 9.2-д / Дараах тохиолдолд нэмэгдсэн өртгийн албан татвар тооцох үнэлгээг харъяалах татварын алба тухайн зах зээлийн үнэ, тарифыг үндэслэн тодорхойлно:/, 9.2.3-д /харилцан хамаарал бүхий хуулийн этгээдүүд үнэгүй, эсхүл зах зээлийнхээс хямд буюу өндөр үнэ. тарифаар хоорондоо бараа борлуулсан, ажил гүйцэтгэсэн, үйлчилгээ үзүүлсэн гэж зааснаар тус компанийн нэмэгдсэн өртгийн албан татварыг тооцох үнэлгээ тодорхойлогдож байгаа юм.
4. Мөн Компанийн тухай хуулийн 3.1-д “Хувь нийлүүлэгчийн оруулсан хөрөнгө нь тодорхой тооны хувьцаанд хуваагддаг өөрийн тусгаарласан эд хөрөнгөтэй, үндсэн зорилго нь ашгийн төлөө хуулийн этгээдийг компани гэнэ", 3.4.2-д “Хувь нийлүүлэгчийн оруулсан хөрөнгө нь хувьцаанд хуваагдаж. түүнийг захиран зарцуулах эрх нь компанийн дүрмээр хязгаарлагддаг хаалттай буюу хязгаарлагдмал хариуцлагатай компани байна” гэж заасан байна. Тэгэхээр М ХХК, КХХК хоёрын хоорондын үйл ажиллагаа нь дараах хуулййн заалтын дагуу бие даасан аж ахуйн үйл ажиллагаа явуулсан юм. Үүнд: Нэмэгдсэн өртгийн албан татварын хуулийн 4.1.4-д / "аж ахуйн үйл ажиллагаа" гэж ашиг олох зорилготой болон тийм зорилгогүй, бүхэлд нь буюу хэсэгчлэн бараа борлуулах, ажил гүйцэтгэх, үйлчилгээ үзүүлэх үйл ажиллагааг гэж зааснаар бараа борлуулах, ажил гүйцэтгэх үйл ажиллагаа юм. Мөн хуулийн 7.1.4-д Монгол Улсын нутаг дэвсгэрт гүйцэтгэсэн ажил, үзүүлсэн үйлчилгээ” гэж заасныг үндэслэн аж ахуйн үйл ажиллагаа гэж тодорхойлж байна.Тус компани нь орлого ашгаа хамгийн бага байлгаж, татварыг бууруулж тайлагнажбайгаа нь хууль бус үйл ажиллагаа юм. М ХХК нь бусад компани, хуулиин этгээдиин нэгэн адил орлого, зарлагаа үнэв зөв тодорхоилох

;•,

үүрэгтэй.

ХЯНАВАЛ

Захиргааны хэрэг хянан шийдвэрлэх тухай хуулийн 85 дугаар зүйлийн 85.3 дахь хэсэгт заасныг үндэслэн “М” ХХК -ийн нэхэмжлэлтэй хэргийг хянан хэлэлцэхэд, нэхэмжлэгчийн гомдлыг үндэслэж анхан шатны шүүхийн шийдвэрийг

 

хүчингүй болгох хууль зүйн болон бодит үндэслэл тогтоогдохгүй

и баина.