“П.Э” ХХК-ийн нэхэмжлэлтэй,

 Баянгол дүүргийн Татварын хэлтэст холбогдох

 захиргааны хэргийн тухай

 

Монгол Улсын Дээд шүүхийн хяналтын шатны захиргааны хэргийн шүүх хуралдааны бүрэлдэхүүн:

Даргалагч: Танхимын тэргүүн М.Батсуурь

Шүүгчид:                      Л.Атарцэцэг

                                       Х.Батсүрэн

                                       Б.Мөнхтуяа

Илтгэгч шүүгч:            Ч.Тунгалаг

Нарийн бичгийн дарга: Ц.Ундрал

Нэхэмжлэлийн шаардлага: “П.Э” ХХК нь 2010-2012 онд аж ахуйн нэгжийн орлогын албан татварт 73,790,200 төгрөг, нэмэгдсэн өртгийн албан татварт 114,345,100 төгрөг, нийт 188,135,00 төгрөгийн татварын илүү төлсөн, уг илүү төлсөн 188,135,000 төгрөгийн татварыг буцаан авах буюу суутган тооцуулах эрхтэй болохыг тогтоолгож, хүлээн зөвшөөрүүлэх тухай.

Нийслэл дэх захиргааны хэргийн анхан шатны шүүхийн 2018 оны 06 дугаар сарын 12-ны өдрийн 128/ШШ2018/0369 дүгээр шийдвэр,

Захиргааны хэргийн давж заалдах шатны шүүхийн 2018 оны 8 дугаар сарын 22-ны өдрийн 221/МА2018/0456 дугаар магадлал,

Шүүх хуралдаанд оролцогч:

Нэхэмжлэгч В.М, түүний итгэмжлэгдсэн төлөөлөөч П.Б,

Хариуцагчийн итгэмжлэгдсэн төлөөлөгч Э.О нар,

Нэхэмжлэгчийн итгэмжлэгдсэн төлөөлөгчийн гаргасан гомдлыг үндэслэн хэргийг хянан хэлэлцэв.

ТОДОРХОЙЛОХ НЬ:

            Өмнөх шатны шүүхийн шийдвэр:

1. Нийслэл дэх захиргааны хэргийн анхан шатны шүүхийн 2018 оны 06 дугаар сарын 12-ны өдрийн 128/ШШ2018/0369 дүгээр шийдвэрээр Татварын ерөнхий хуулийн 17 дугаар зүйлийн 17.1.4, Захиргааны ерөнхий хуулийн 37 дугаар зүйлийн 37.1, Захиргааны хэрэг шүүхэд хянан шийдвэрлэх тухай хуулийн 106 дугаар зүйлийн 106.5-д заасныг тус тус баримтлан нэхэмжлэгч “П.Э” ХХК-ийн 2010-2012 онд аж ахуйн нэгжийн орлогын албан татварт 67,868,007 төгрөг нэмэгдсэн өртгийн албан татварт 114,351,578 төгрөг, нийт 182,219,585 төгрөгийн татварыг илүү төлсөн, уг илүү төлсөн 182,219,585 төгрөгийн татварыг буцаан авах буюу суутган тооцуулах эрхтэй болохыг тогтоолгож, хүлээн зөвшөөрүүлэх тухай гэсэн нэхэмжлэлийн шаардлагыг бүхэлд нь хэрэгсэхгүй болгож шийдвэрлэжээ.

2. Захиргааны хэргийн давж заалдах шатны шүүх нэхэмжлэгчийн итгэмжлэгдсэн төлөөлөгчийн гаргасан гомдлоор хэргийг 2018 оны 8 дугаар сарын 22-ны өдөр хянан хэлэлцээд 221/МА2018/0456 дугаар магадлалаар Нийслэл дэх захиргааны хэргийн анхан шатны шүүхийн 2018 оны 06 дугаар сарын 12-ны өдрийн 128/ШШ2018/0369 дүгээр шийдвэрийг хэвээр үлдээж, нэхэмжлэгчийн итгэмжлэгдсэн төлөөлөгч П.Баттулгын давж заалдах гомдлыг хангахгүй орхиж шийдвэрлэсэн байна.

        Хяналтын журмаар гаргасан гомдол:

3. Нэхэмжлэгчийн итгэмжлэгдсэн төлөөлөгч П.Б хяналтын журмаар гаргасан гомдолдоо: Нэхэмжлэгчээс 2018 оны 04 дүгээр сарын 26-ны өдөр шүүхэд татварын илүү төлөлттэй холбоотойгоор “нэхэмжлэгч нь тодорхой үл хөдлөх эд хөрөнгүүдийг борлуулахдаа үл хөдлөх эд хөрөнгө борлуулсны 2 хувийн татварт хэдэн төгрөг төлсөн, 2 хувийн татварыг төлөхдөө Нэмэгдсэн өртгийн албан татварт орсон дүнгээс тооцсон эсэх, хэрэв Нэмэгдсэн өртгийн албан татварт орсон дүнгээс тооцон төлсөн тохиолдолд Нэмэгдсэн өртгийн албан татварт ороогүй дүнгээс тооцон төлөх үл хөдлөх эд хөрөнгө борлуулсны 2 хувийн татварын зөрүү нийт хэдэн төгрөг болох, үл хөдлөх эд хөрөнгүүдийг борлуулсны орлогыг үйл ажиллагааны орлогод тооцон хэдэн төгрөгийн татвар төлсөн, хөдлөх эд хөрөнгүүдийг борлуулсны орлогод ногдуулан төлсөн Нэмэгдсэн өртгийн албан татварын хэмжээ хэдэн төгрөг болох”-ыг тогтоолгохоор шинжээч томилох хүсэлтийг гаргасан боловч анхан шатны шүүх хүсэлтийг хэрэгсэхгүй болгосон нь үндэслэлгүй гэж үзэж байна.

4. Нэхэмжлэгч нэхэмжлэлийн бусад төрлүүд тухайлбал, хүчингүй болгох, даалгах гэх мэт нэхэмжлэлийн төрлүүд гаргаж зөрчигдсөн эрхээ сэргээлгэх боломжтой, эсхүл гаргасан ч эрх нь сэргэх боломжгүй буюу үр дүнд хүрэхээргүй байгаа тохиолдолд нэхэмжлэгч “эрх зүйн харилцаа байгааг тогтоолгох” нэхэмжлэлийг шүүхэд гаргах боломжтой гэж үздэг. Хэрэв шүүхүүд нэхэмжлэгчийн гаргасан “эрх зүйн харилцааг байгааг тогтоолгох” нэхэмжлэлийг хэрэгсэхгүй болгож шийдвэрлэж байгаа тохиолдолд нэхэмжлэгч иийм байдлаар” хүчингүй болгох эсхүл даалгах нэхэмжлэл гаргаж эрхээ сэргээлгэх боломжтой талаар дүгнэлт хийх ёстой. Гэтэл анхан шатны шүүх энэхүү маргааныг шийдвэрлэхдээ болон давж заалдах шатны шүүх шүүхийн шийдвэрийг хянахдаа энэ талаар дүгнэлт хийгээгүй.

5. Татварын улсын байцаагчийн илтгэх хуудсыг хүчингүй болгох нэхэмжлэл гаргасан тохиолдолд энэ нэхэмжлэлийн хувьд шүүх тухайн захиргааны акт хууль бус бөгөөд уг хууль бус захиргааны актын улмаас нэхэмжлэгчийн эрх, хууль ёсны ашиг сонирхол зөрчигдсөн төдийгүй, захиргааны актыг хүчингүй болгох шийдвэрийг гаргаснаар нэхэмжлэгчийн зөрчигдсөн эрх, хууль ёсны ашиг сонирхол сэргэх боломжтой байх буюу шүүхийн шийдвэр бодитойгоор биелэгдэх боломжтой эсэхийг нэгдмэл байдлаар авч үздэг. Гэтэл энэхүү илтгэх хуудсыг шүүхээс хүчингүй болгосон ч нэхэмжлэгчийн эрх, хууль ёсны ашиг сонирхол сэргэхгүй буюу үр дүн гарахааргүй байхад шүүхүүд нэхэмжлэгчийг илтгэх хуудастай маргаагүй гэсэн үндэслэлээр буруутгаж нэхэмжлэлийн хэрэгсэхгүй болгосон нь үндэслэлгүй гэж үзэж байна. Нөгөөтэйгүүр татварын илүү төлөлтийн харилцаа нь энэхүү илтгэх хуудсын улмаас үүсээгүй харин нэхэмжлэгчийн өөрийнх нь үйл ажиллагаанаас хамааралтайгаар үүссэн гэдгийг шүүхүүд анхаарч үзсэнгүй.

6. Нэмэгдсэн өртгийн албан татварын тухай хууль /2006 он/-ийн 13 дугаар зүйлийн 13.1.8-д “орон сууцны зориулалтаар ашиглаж байгаа байр буюу түүний хэсгийг борлуулсны орлого”-ыг албан татвараас чөлөөлнө, мөн зүйлийн 13.5-д “худалдах зориулалтаар шинээр барьсан орон сууцны зориулалттай байр, түүний хэсэгт энэ хуулийн 13.1.8 дахь заалт үйлчлэхгүй” гэж заасны дагуу дээрх 10 ширхэг орон сууцыг борлуулсны орлого нь нэмэгдсэн өртгийн албан татвараас чөлөөлөгдөх орлого байсан. Учир нь нэхэмжлэгч “П.Э” ХХК-ийн худалдсан дээрх орон сууцны зориулалттай барилгуудыг өмнө 2006 онд “Б п” ХХК-аас “М л” ХХК худалдан авсан хөрөнгө бөгөөд 2010 онд “Монгол лизинг” ХХК-г тусгаарлан “П.Э” ХХК-г байгуулахад тус компани руу шилжсэн хөрөнгүүд байсан. Иймд эдгээр үл хөдлөх эд хөрөнгүүд нь Нэмэгдсэн өртгийн албан татварын тухай хууль /2006 он/-ийн 13 дугаар зүйлийн 13.5-д заасан “шинээр барьсан орон сууц” гэсэн ойлголтод хамаарахгүй.

7. Мөн дээрх орон сууцууд нь 2006 онд ашиглалтад орж борлуулагдах үедээ 2005 оны 8 дугаар сарын 04-ний өдөр батлагдсан “зарим материал, машин механизм, тоног төхөөрөмж, бараа ажил үйлчилгээг нэмэгдсэн өртгийн албан татвараас чөлөөлөх тухай хууль”-ийн 3 дугаар зүйл “дор дурдсан бараа, ажил, үйлчилгээг нэмэгдсэн өртгийн албан татвараас чөлөөлнө: 1. орон сууц, орон сууцны дэд бүтэц барих, борлуулах” гэж заасны дагуу нэмэгдсэн өртгийн албан татвараас чөлөөлөгдсөн тул дахин нэмэгдсэн өртгийн албан татвар төлөх хуулийн шаардлага байгаагүй.

8. Нэхэмжлэгч “П.Э” ХХК нь дээрх 10 орон сууц болон 2010 онд борлуулсан 4 ширхэг орон сууц, нийт 14 ширхэг орон сууцыг борлуулахдаа Аж ахуйн нэгжийн орлогын албан татварын тухай хуулийн 17 дугаар зүйлийн 17.2.5-д заасны дагуу нийт 33,973.8 мянган төгрөгийг үл хөдлөх эд хөрөнгө борлуулсны орлогод 2 хувиар тооцон албан татвар ногдуулан төлсөн байдаг.

9. Нэхэмжлэгч “П.Э” ХХК нь өөрийн өмчлөлийн биет хөрөнгүүдээ худалдсанаар зөвхөн биет хөрөнгө нь мөнгөн хөрөнгө рүү шилжсэн, орлого олоогүй тул уг орлогыг үйл ажиллагааны орлогод тооцон 10 хувиар тооцон давхар татвар төлөх хуулийн шаардлага байгаагүй байхад үл хөдлөх эд хөрөнгө борлуулсны 2 хувийн татварыг төлснөөс гадна дээрх 14 ширхэг орон сууцыг борлуулснаас олсон орлогыг үйл ажиллагаанаас олсон орлогод тооцон давхар тайлагнаж 10 хувиар ногдуулан Аж ахуй нэгжийн орлогын албан татварт 65,580.9 мянган төгрөгийн татварыг давхардуулан илүү төлсөн.

10. Мөн нэмэгдсэн өртгийн албан татвараас чөлөөлөгдөх ёстой дээрх 10 орон сууцыг борлуулсан орлогын хувьд хуульд тусгайлан заасан хувь хэмжээгээр ногдуулдаг үл хөдлөх эд хөрөнгийн борлуулсны 2 хувийн албан татварыг нэмэгдсэн өртгийн албан татвар ороогүй дүнгээс тооцох ёстой байсан байхад нэмэгдсэн өртгийн албан татвар орсон дүнгээс тооцон төлсөн, нэмэгдсэн өртгийн албан татвар ороогүй дүнгээс тооцон төлөх үл хөдлөх эд хөрөнгө борлуулсны 2 хувийн татварын зөрүү 2,287.0 мянган төгрөгийг татварт илүү төлсөн. Нэхэмжлэгч ийм байдлаар Аж ахуй нэгжийн орлогын албан татварт нийт 67,868.6 мянган төгрөгийн татварыг илүү төлсөн.

11. Иймд Нийслэл дэх захиргааны хэргийн анхан шатны шүүхийн 2018 оны 06 дугаар сарын 12-ны өдрийн 128/ШШ2018/0369 дүгээр шийдвэр, Захиргааны хэргийн давж заалдах шатны шүүхийн 2018 оны 08 дугаар сарын 22-ны өдрийн 221/МА2018/0456 дугаар магадлалыг тус тус хүчингүй болгож, нэхэмжлэлийн шаардлагыг бүхэлд нь хангаж өгнө үү гэжээ.

ХЯНАВАЛ:

12. Анхан болон давж заалдах шатны шүүх хуулиар тогтоосон хэрэг хянан шийдвэрлэх ажиллагааны журмыг зөрчөөгүй бөгөөд маргааны үйл баримтад холбогдуулан Захиргааны хэрэг шүүхэд хянан шийдвэрлэх тухай хуулийн холбогдох зүйл, заалтыг зөв тайлбарлаж хэрэглэсэн байна.  

13. Нэхэмжлэгч “П.Э” ХХК нь “2010-2012 онд аж ахуйн нэгжийн орлогын албан татварт 73,390.2 мянган төгрөг, нэмэгдсэн өртгийн албан татварт 114,345.1 мянган төгрөг нийт 188,135.0 мянган төгрөгийн татварыг илүү төлсөн, уг татварыг буцаан авах буюу татварт суутган тооцуулах эрхтэй болохыг тогтоолгож, хүлээн зөвшөөрүүлэх” шаардлага бүхий нэхэмжлэл гаргасныг хариуцагчаас “...маргааныг эцэслэн шийдвэрлэж татварын улсын байцаагчийн илтгэх хуудас гаргасан, уг захиргааны талаар нэхэмжлэл гаргаагүй” гэж маргажээ.

14. Нэхэмжлэгч “П.Э” ХХК-ийн 2015 оны 4 дүгээр сарын 30-ны өдрийн 01/15 дугаар, 2015 оны 12 дугаар сарын 28-ны өдрийн 05/15 дугаартай албан бичгүүдээр гаргасан “2010-2012 онд нягтлан бодогчийн буруутай үйлдлээс тайлангаар илүү ногдуулсан гэх 188,135.0 мянган төгрөгийн аж ахуйн нэгжийн болон нэмэгдсэн өртгийн албан татварыг буцаан авах” хүсэлтийг Баянгол дүүргийн татварын хэлтэс шийдвэрлэхээс татгалзсан, 2016 оны 2 дугаар сарын 16-ны А/16 дугаартай албан бичгээр гаргасан хүсэлтийг нь Гааль татварын ерөнхий газрын Татварын хяналт, шалгалт арга зүйн газраас хянаж “шинээр баг томилж, хэсэгчилсэн шалгалт хийж уг маргааныг шийдвэрлэх”-ийг Баянгол дүүргийн Татварын хэлтэст даалгасны дагуу татварын улсын байцаагч Ц.Н, Д.Б нар нь 2011 оны 9 дүгээр сараас 2012 оныг дуусталх хугацаагаар хязгаарлан шалгаж, аж ахуйн нэгжийн орлогын албан татварын тайлангаар 15,700.9 мянган төгрөгийн татварыг давхардуулан ногдуулж төлснийг тогтоож, харин нэмэгдсэн өртгийн албан татварын илүү төлөлт байхгүй, буцаан олгох татварын тооцоогүй гэж шийдвэрлэж 2016 оны 9 дүгээр сарын 20-ны өдрийн “Татварын ногдуулалт, төлөлтийг шалгасан тухай” /26/16/ 26516103 дугаар илтгэх хуудас үйлдсэн, уг үйл баримттай хэргийн оролцогчид маргаагүй байна.

15. Түүнчлэн, уг илтгэх хуудсыг эс зөвшөөрч гомдол гаргасныг Татварын ерөнхий газрын Татварын хяналт, шалгалт арга зүйн хэлтсийн дарга шийдвэрлэж, 2016 оны 12 дугаар сарын 05-ны өдрийн 07/1110 дугаартай албан бичгээр “илтгэх хуудсыг хүчингүй болгох үндэслэлгүй” гэж мэдэгджээ.

16. Татварын ерөнхий хуулийн 17 дугаар зүйлийн 17.1.4-т “илүү төлсөн татварыг буцаан авах буюу суутган тооцуулах, алданги тооцон нэхэмжлэн авах” гэж татвар төлөгчийн эрхийг, 28 дугаар зүйлийн 28.1.9-д “илүү төлсөн татварыг дараачийн сар, улирал, жилийн татварт суутган тооцох буюу татвар төлөгч хүсвэл тооцоо хийснээс хойш 10 хоногийн дотор буцаан олгох” гэж татварын албаны бүрэн эрхийг тус тус тодорхойлсон, 58 дугаар зүйлийн 58.1-д “энэ хуулийн 17.1.4-т заасны дагуу татварын алба татвар төлөгчийн илүү төлсөн татварыг дараахь журмаар шийдвэрлэнэ: 58.1.1.тухайн хугацаанд төлбөл зохих бусад татварт суутган тооцох; 58.1.2.татвар төлөгч зөвшөөрвөл дараагийн хугацаанд төлөх татварт суутган тооцох; 58.1.3.буцаан олгох” гэж тус тус зааснаас үзэхэд, татварын илүү төлөлт нь “илэрхий байх” шинжтэй, энэ илүү төлөлтийг татвар төлөгч, харьяалах татварын алба харилцан тооцоогоор нийлж, төлөх татварт суутган тооцох, эсхүл буцаан олгох журамтай байна.

17. Энэ тохиолдлын хувьд, “П.Э” ХХК-ийн 2010-2014 оны татварын ногдуулалт, төлөлтийн байдалд Баянгол дүүргийн Татварын хэлтсийн улсын байцаагч М.Т, Х.П нар 2014 онд хяналт шалгалт хийж, 23,128,765.0 мянган төгрөгийн зөрчил илрүүлж, 2014 оны 7 дугаар сарын 09-ний өдрийн 260004472 дугаар актаар 3,179,577.6 мянган төгрөгийн төлбөр тогтоосон, уг актыг нийслэлийн Татварын газрын дэргэдэх Маргаан таслах зөвлөлийн 2014 оны 12 дугаар сарын 19-ний өдрийн 113 дугаар тогтоолоор 14,877,497.4 мянган төгрөгийн зөрчилд 1,971,498.9 мянган төгрөгийн төлбөр төлүүлэхээр болгож, Татварын ерөнхий газрын дэргэдэх Маргаан таслах зөвлөлийн 2015 оны 12 дугаар сарын 16-ны өдрийн 105 дугаар тогтоолоор 483,114.6 мянган төгрөгийн зөрчилд 32,411.6 мянган төгрөгийн төлбөр төлүүлэхээр болгож багасгаж шийдвэрлэсэн, эдгээр үйл баримттай зэрэгцүүлэн татвар төлөгчөөс 2010-2012 оны илүү төлөлт гэх 188,135.0 мянган төгрөгийг буцаан авах, эсхүл суутган тооцуулах хүсэлт гаргасан нь хэрэгт авагдсан баримтуудаар тогтоогджээ.

18. Эндээс үзвэл, татвар төлөгчийн илүү төлсөн гэх 2010-2012 онд 188.135.0 мянган төгрөгийн татвар, үүнийг буцаан авах асуудал нь маргаантай байсан, маргааныг шийдвэрлэх зорилгоор Баянгол дүүргийн Татварын хэлтсийн татварын улсын байцаагч нар нь татварын хэсэгчилсэн шалгалт хийж, дээр дурдсан “илтгэх хуудас”-аар 15,700.9 мянган төгрөгийн татварын илүү төлөлттэй болохыг тогтоосон ба уг акт хүчин төгөлдөр байхад нэхэмжлэгчээс тус хариуцагчид холбогдуулан уг акттай маргаагүй атлаа “илүү төлсөн 188,135.0 мянган төгрөгийн татварыг буцаан авах буюу суутган тооцуулах эрхтэй болохыг тогтоолгож, хүлээн зөвшөөрүүлэх” нэхэмжлэлийн шаардлага гаргаж байгаа нь ийм шаардлага гаргах эрх зүйн үндэслэлд нийцэхгүй, түүний 188,135.0 мянган төгрөгийн илүү төлөлтийг Татварын алба хүлээн зөвшөөрөөгүй асуудлаар маргаж байгаагаас үзвэл, маргаантай бөгөөд тодорхой хариуцагдах эзэнтэй үйл явдлыг “эрх зүйн харилцаа байгаа эсэхийг тогтоох” журмаар шийдвэрлэхгүй.

19. Тодруулбал, нэхэмжлэгч нь илтгэх хуудсыг эс зөвшөөрч гомдол гаргасныг Татварын ерөнхий газрын Татварын хяналт, шалгалт арга зүйн хэлтсийн дарга шийдвэрлэж, 2016 оны 12 дугаар сарын 05-ны өдрийн 07/1110 дугаартай албан бичгээр илтгэх хуудсыг хүчингүй болгох үндэслэлгүй гэсэн хариу өгсөн, хяналт, шалгалтын үр дүнд гарсан бөгөөд илүү төлсөн татварын хэмжээг тогтоож эрх зүйн үр дагавар үүсгэсэн уг илтгэх хуудас нь нэрнээс үл хамаарч Захиргааны ерөнхий хуулийн 37 дугаар зүйлийн 37.1-д “захиргааны акт гэж захиргааны байгууллагаас зөрчил шалган шийдвэрлэх ажиллагаанаас бусад тодорхой нэг тохиолдлыг зохицуулахаар нийтийн эрх зүйн хүрээнд гадагш чиглэсэн, эрх зүйн шууд үр дагавар бий болгосон амаар, бичгээр гаргасан захирамжилсан шийдвэр болон үйл ажиллагааг ойлгох”-оор заасны дагуу захиргааны акт байх бөгөөд хүчинтэй хэвээр байхад шүүхээс татварын илүү төлөлтийг 188,135.0 мянган гэж үзэх, улмаар ийм хэмжээний мөнгийг буцаан авах, эсхүл суутган тооцуулах эрхтэй болохыг тогтоосон шийдвэрийг гаргах эрх зүйн үндэслэл тогтоогдохгүй байна.

20. Иймд, дээрх үндэслэлээр анхан болон давж заалдах шатны шүүхийн шийдвэр, магадлалыг хэвээр үлдээж, нэхэмжлэгчийн итгэмжлэгдсэн төлөөлөгч П.Баттулгын “...шүүх шинжээч томилж илүү төлсөн татварыг тодорхойлоогүй, ач холбогдолтой нотлох баримтыг бүрдүүлээгүй, ...илтгэх хуудастай маргах үүнийг хүчингүй болгох, эсхүл эс үйлдэхүйг тогтоолгох нэхэмжлэлийн шаардлага гаргах боломжгүйг анхаараагүй, ...татвар илүү төлсөнтэй холбогдох баримтыг үнэлээгүй”  гэх агуулгатай хяналтын журмаар гаргасан гомдлыг хүлээж авах боломжгүй.

Захиргааны хэрэг шүүхэд хянан шийдвэрлэх тухай хуулийн 127 дугаар зүйлийн 127.2.1-д заасныг удирдлага болгон ТОГТООХ нь:

1. Нийслэл дэх захиргааны хэргийн анхан шатны шүүхийн 2018 оны 6 дугаар сарын 12-ны өдрийн 128/ШШ2018/0369 дүгээр шийдвэр, Захиргааны хэргийн давж заалдах шатны шүүхийн 2018 оны 8 дугаар сарын 22-ны өдрийн 221/МА2018/0456 дугаар магадлалыг хэвээр үлдээж, нэхэмжлэгчийн итгэмжлэгдсэн төлөөлөгчийн гомдлыг хангахгүй орхисугай.

2. Захиргааны хэрэг шүүхэд хянан шийдвэрлэх тухай хуулийн 48 дугаар зүйлийн 48.3-т заасныг баримтлан нэхэмжлэгчийн төлсөн тэмдэгтийн хураамж 70200 төгрөгийг төрийн сангийн орлогод хэвээр үлдээсүгэй.

 

ТАНХИМЫН ТЭРГҮҮН                                          М.БАТСУУРЬ

ШҮҮГЧ                                                                  Ч.ТУНГАЛАГ