Д.Элбэгбаярын нэхэмжлэлтэй

иргэний хэргийн тухай

 

Нийслэлийн Иргэний хэргийн давж заалдах шатны шүүхийн шүүх хуралдааныг шүүгч А.Мөнхзул даргалж, шүүгч С.Энхтөр, Т.Туяа нарын бүрэлдэхүүнтэй тус шүүхийн шүүх хуралдааны танхимд хийж,

 

Хан-Уул дүүргийн Иргэний хэргийн анхан шатны шүүхийн 2017 оны 04 дүгээр сарын 25-ны өдрийн 183/ШШ2017/00957 дугаар шийдвэртэй, Д.Элбэгбаярын нэхэмжлэлтэй, хариуцагч “Жигүүр гранд групп” ХХК-д холбогдох,

 

Орон сууцны талбайн зөрүү төлбөрт 33 219 000 төгрөг гаргуулах тухай иргэний хэргийг нэхэмжлэгчийн гаргасан давж заалдах гомдлыг үндэслэн шүүгч Т.Туяагийн илтгэснээр хянан хэлэлцэв.

 

Шүүх хуралдаанд:

Нэхэмжлэгчийн өмгөөлөгч Б.Батбаяр,

Хариуцагчийн өмгөөлөгч П.Урангэрэл,

Шүүх хуралдааны нарийн бичгийн дарга Б.Бат-Онон нар оролцов.

 

Нэхэмжлэгч шүүхэд гаргасан нэхэмжлэл болон шүүх хуралдаанд гаргасан тайлбартаа:

Миний бие “Жигүүр гранд групп” ХХК-ийн ерөнхийлөгч Д.Баттөртэй 2008 оны 07 дугаар сарын 04-ний өдөр, Баянзүрх дүүргийн 18 дугаар хороо, 13 дугаар хороолол, 24в байр, 30 тоот, нийт 95,3 м.кв талбайтай 3 өрөө орон сууцыг захиалан 080704 тоот гэрээг харилцан тохирч хийсэн. Захиалагч талаас төлбөрийг 1 м.кв-ыг нь тухайн үеийн ханшаар 950 ам.доллараар тодорхой хугацаанд төлөх гэрээ хийсэн. Графикийн дагуу гэрээнд зааснаар 2008 оны 07 дугаар сарын 14-ний өдрөөс 2010 оны 09 дүгээр сарын 09-ний хооронд  нийт 20 535 ам.доллар ямар ч зөрчилгүйгээр төлж дууссан. 2014 оны 08 дугаар сарын 09-ний өдөр уг 95.3 м.кв байрыг гэрээнд зааснаар үл хөдлөх улсын бүртгэлийн ерөнхий газрын Ү-2204036887 гэрчилгээг авч өөрийн эзэмшил болгосон.

Миний бие ТТАХН Эмнэлгийн их эмч бөгөөд ажлын шугамаар ХБНГУ-д 2014 оны 10 дугаар сараас 2016 оны 4 дүгээр сар хүртэл хугацаагаар явахдаа түрээслэх /зарж борлуулах/ гэрээ хийх үндэслэлээр байрны м.кв-ыг хэмжилт хийхэд “Жигүүр гранд групп” ХХК-ийн үл хөдлөх эд хөрөнгийн гэрчилгээ м.кв нь их хэмжээний зөрүү гарсан. Тухайн үед зохих байгууллагад хандах боломж байгаагүй өнөөдрийг хүргэсэн. 2016 оны 11 дүгээр сарын 30-нд “Түмэд групп” ХХК-д м.кв үнэн зөв гаргаж хэмжилт хийхэд м.кв хэмжээ 81,27 м.кв гэсэн. Гэрээнд 95,3 м.кв зөрүү нь 14,7 м.кв буюу 13 395 ам.доллар болж байна. Иймээс биднийг хуурч мэхлэн итгэл эвдэх замаар 14,7 м.кв-ын 13,939 ам.доллар авсан. Монгол банкны 2010 оны 01 дүгээр сарын 09-ний өдрийн 1 ам.долларын ханш 1463,79 төгрөгтэй тэнцэж байгаа тул 19 607 467,05 төгрөг, одоогийн ханшаар 2016 оны 12 сарын 13-ны байдлаар 2480 төгрөг, нийт 33 219 600 төгрөгтэй тэнцэж байна.

2008 оны 07 дугаар сарын 04-ний өдөр 95.3 м.кв талбайтай байрыг захиалхад уг орон сууц 2009 онд ашиглалтад орно гэж байсан ч 2011 онд ашиглалтад орсон. Байрыг анх захиалахад суурь нь тавигдсан, барилгын ажил явагдаж 1 давхар нь баригдсан байсан тул худалдах худалдан авах гэрээ байгуулагдсан гэж үзэж байна. 2011 онд хүлээн авсны дараа бусдад түрээслүүлэх, худалдах гээд 2012 онд хэмжилт хийлгэхэд 12.9 м.кв дутуу гэж гарсан. Тухайн үед 2012 онд энэ талаар Шударга өрсөлдөөн хэрэглэгчдийн төлөө газарт хандаж байсан. Тэгээд гадаад явсан учраас хөөцөлдөөгүй, дахин 2016 оны 11 дүгээр сарын 30-ны өдөр хэмжилт хийлгэхэд 14.2 м.кв дутуу байсан. Компани бусад айлуудын м.кв-н зөрүүг бартераар тохиролцож хохиролгүй болгож байсан талаар сонсож, биднийг хохирлыг хэрхэн барагдуулах талаар асуухад шүүхэд ханд гэсэн.

Хариуцагч нь 95.3 м.кв талбайтай орон сууцыг шилжүүлэх ёстой байснаас 81.2 м.кв талбайтай орон сууц шилжүүлсэн тул зөрүү 14.2 м.кв-ын төлбөрт 33 219 600 төгрөгийг гаргуулж, нэхэмжлэлийг хангаж өгнө үү. Хариуцагчаас 2009 оны стандартыг мөрдөхгүй гэж байгааг хүлээн зөвшөөрөхгүй. Нэгэнт тухайн үед мөрдөгдөж байсан талбай тооцох аргачлалыг болохгүй байна гээд улс өөрчилчихөөд байхад хариуцагч 2009 оны стандартыг мөрдөх ёстой. Би орон сууцыг 2011 онд хүлээн авсан, тухайн үед 2009 оны стандарт мөрдөгдөж байсан тул нэхэмжлэлийг хангаж өгнө үү гэжээ.

 

Хариуцагч шүүхэд болон шүүх хуралдаанд гаргасан тайлбартаа:

Манай улсад 2009 оноос өмнө “Орон сууцны барилгын доторх сууц барилгын талбай тооцох аргачлал” стандарт гэж огт байгаагүй ба 2009 онд ЗТБХБЯ болон Засгийн газрын хэрэгжүүлэгч агентлаг Газрын харилцаа, геодези, зураг зүйн газраас боловсруулсан МNS 6058:2009 гэдэг стандартыг Стандартчилал, хэмжил зүйн газраас баталсан бөгөөд уг стандарт нь 2010 оны 01 дүгээр сарын 01-ний өдрөөс өнөөдрийг хүртэл хүчин төгөлдөр үйлчилж байгаа юм.

Харин манай компани 2006 онд Барилга хот байгуулалтын сайдын баталсан 10 дугаар тушаалын хавсралтад заасан “Айлын орон сууцны талбайн хэмжээг тооцох журам”-ын дагуу нэхэмжлэгчийн шүүхэд гаргаж байгаа “Шинэ зуун хотхон”-ы орон сууцнуудын барилгын үндсэн бүтээц, хийцийг 2008 онд эрх бүхий байгууллагаар баталгаажуулсан барилгын анхны зураг төслийн дагуу орон сууцны талбайн хуваарилалтыг хийж “Орон сууц захиалагчтай хийх Хөрөнгө оруулалтын гэрээ”-г худалдан авагч нартай байгуулж байсан.

Нэхэмжлэгч маргаан бүхий орон сууцыг 2008 онд манайхаас худалдаж авахаар тохиролцон төлбөрөө бүрэн төлж, 2011 оны 05 дугаар сард уг орон сууцыг улсын комисс хүлээн авсаны дараа 2011 оны 06 дугаар сарын 28-нд байрандаа нүүж ороод, 2011 оны 08 дугаар сард өмчлөгч болсноос хойш байрны доголдлын талаар худалдагч талд гомдлын шаардлага огт гаргаж байгаагүй, 2009 онд шинээр мөрдөгдөж эхэлсэн “Орон сууцны барилгын доторх сууц талбай тооцох аргачлал”-ыг үндэслэн 95,3 м.кв талбайгаас 14,02 м.кв дутуу байна гээд 33 219 600 төгрөг гаргуулах нэхэмжлэлийн шаардлага гаргаж байгаа нь үндэслэлгүй. Тухайн үед мөрдөгдөж байсан журмын дагуу 95,3 м.кв талбайг худалдаж авсан тул нэхэмжлэлийн шаардлагыг хэрэгсэхгүй болгох үндэслэлтэй.

Түүнчлэн талуудын хооронд байгуулж байсан 2008 оны 7 дугаар сарын 04-ний өдрийн “Орон сууц захиалагчтай хийх хөрөнгө оруулалтын гэрээ” нь Иргэний хуулийн 243 дугаар зүйлийн 243.1 дэх хэсэгт зааснаар дуусгавар болсон ба өнөөдрийг хүртэл худалдан авагч тал гэрээнээс татгалзаагүй. Өнгөрсөн хугацаанд м.кв дутуу байсан эсэхийг худалдан авагч тал мэдэх бүрэн боломжтой байсан тул гомдлын шаардлага гаргах хуульд заасан 6 сарын хугацаа өнгөрсөн гэжээ.

 

Шүүх: Иргэний хуулийн 243 дугаар зүйлийн 234.1, 254 дүгээр зүйлийн 254.6, 75 дугаар зүйлийн 75.2.1-д зааснаар нэхэмжлэгч Д.Элбэгбаярын хариуцагч “Жигүүр гранд групп” ХХК-д холбогдуулан гаргасан орон сууцын талбайн зөрүү 33 219 600 төгрөг гаргуулах тухай нэхэмжлэлийг бүхэлд нь хэрэгсэхгүй болгож,

Иргэний хэрэг шүүхэд хянан шийдвэрлэх тухай хуулийн 56 дугаар зүйлийн 56.1, Улсын тэмдэгтийн хураамжийн тухай хуулийн 7 дугаар зүйлийн 7.1.1-д зааснаар нэхэмжлэгчийн улсын тэмдэгтийн хураамжид урьдчилан төлсөн 389 048 төгрөгийг улсын төсвийн орлогод хэвээр үлдээн шийдвэрлэжээ.

 

Нэхэмжлэгч давж заалдах журмаар гаргасан гомдолдоо:

Орон сууц нь 2009 онд ашиглалтад орно гэсэн боловч 2011 онд ашиглалтанд орсон. Байрыг анх захиалахад суурь тавигдсан буюу барилгын ажил явагдаж 1 давхар нь баригдаж байсан тул худалдах, худалдан авах гэрээ байгуулсан. Гэрээний зорилго нь орон сууц худалдах, худалдан авах, үл хөдлөх хөрөнгөтэй болох байсан, улмаар байрыг 2011 онд хүлээн авсны дараа талбайн хэмжээ дутуу байгааг анзаарсан. Тухайн үед буюу 2012 онд энэ асуудлыг шалгуулахаар Шударга өрсөлдөөн хэрэглэгчийн төлөө газарт хандахад хариу өгөөгүй.

Миний бие 2012 онд гадагшаа томилолтоор яваад 2016 онд Монгол Улсад эргэж ирсэн. Тухайн үед хариуцагч компанид мэдэгдсэн боловч хариу өгөөгүй бөгөөд манайхаас өөр айлууд гомдол гаргасан гэж байсан. Шүүхийн шийдвэрт ““Түмэд групп” ХХК болон “Тоонто гранд” ХХК-ийн шинжээчийн дүгнэлтээр талуудын хооронд байгуулсан 2008 оны 7 дугаар сарын 04-ний өдрийн “Орон сууц захиалагчтай хийх хөрөнгө оруулалтын гэрээ”-ний зүйл болох Баянзүрх дүүрэг 18 хороо, 13 хороолол, Манлайбаатар Дамдинсүрэнгийн гудамжны 24В байрны 30 тоот орон сууцны талбай гэрээнд зааснаар буюу 000153883 дугаар Үл хөдлөх эд хөрөнгө өмчлөх эрхийн улсын бүртгэлийн гэрчилгээнд бичигдсэн 95,3 м.кв биш 86,37 м.кв болох нь тогтоогдож байх бөгөөд хариуцагч нь нэхэмжлэгчид м.кв дутуу доголдолтой эд хөрөнгө шилжүүлсэн гэдэг нь үндэслэлтэй байна” гэжээ.

Иргэний хуулийн 75 дугаар зүйлийн 75.2.2-т үл хөдлөх эд хөрөнгөтэй холбоотой гэрээний үүрэгт шаардлага гаргах хөөн хэлэлцэх хугацаа зургаан жил гэж заасан. Гэтэл шүүх нэхэмжлэлийн шаардлагыг “нэхэмжлэгч Д.Элбэгбаярын хариуцагч “Жигүүр гранд групп” ХХК-тай байгуулсан 2008 оны 7 дугаар сарын 04-ний өдрийн 080704 тоот “Орон сууц захиалагчтай хийх хөрөнгө оруулалтын гэрээ”-тэй холбоотой шаардлага гаргах хөөн хэлэлцэх хугацаа дууссан гэж үзэж, түүний шүүхэд гаргасан нэхэмжлэлийг хэрэгсэхгүй болгох үндэслэлтэй байна” гэж үзсэн нь дээрх хуулийн зохицуулалтыг зөрчиж байна.

Үл хөдлөх эд хөрөнгөтэй холбоотой гэрээний хөөн хэлэлцэх хугацааг огт авч хэлэлцээгүй нь шүүх хэрэглэх ёстой байсан хуулийг хэрэглээгүй гэж үзэж байна. “Жигүүр гранд групп” ХХК-тай байгуулсан гэрээ нь Иргэний хуулийн дээрх зүйл заалтыг зөрчсөн байхад түүнийг хуульд нийцүүлсэн, мөн 2011 онд хүлээн авсан байрны доголдлын талаар гомдол гаргах хугацаа хуулийн дагуу 2017 онд дуусч байсныг, мөн хуулийн үндэслэл болон бодит нөхцөл байдлыг харгалзан үзэлгүйгээр нэхэмжлэлийг бүхэлд нь хэрэгсэхгүй болгосонд гомдолтой. Мөн хариуцагч компани нь учруулсан хохирол 33 219 600 төгрөгийн бодит хохирлоо өнөөдрийг хүртэл арилгаагүй.

Иргэний хуулийн 76 дугаар зүйлийн 76.2 дахь хэсэгт хуульд өөрөөр заагаагүй бол шаардах эрх нь зөрчигдсөн, эрх зөрчигдсөн тухай мэдсэн, эсхүл мэдэх ёстой байсан, түүнчлэн гомдлын шаардлага гаргах буюу баталгаат хугацаа тогтоосон бол гомдлын шаардлагын хариуг авсан буюу эдгээр хугацаа дууссан үеэс үүснэ гэж заасан. Миний бие 2016 онд Монголд ирээд 2016 оны 11 дүгээр сарын 30-ны өдөр “Түмэд групп” ХХК-иар байрандаа хэмжилт хийлгэхэд 81.28 м.кв дутуу буюу анх гэрээгээр тохиролцсон талбайн хэмжээнээс 14.7 м.кв дутуу гарсан. Ингээд орон сууцны талбай хэмжээ дутуу байсныг мэдмэгц “Жигүүр гранд групп” ХХК-д мэдэгдэж улмаар шүүхэд хандсан болно.

Эд хөрөнгийн доголдлын талаар, эрх зөрчигдсөн тухайгаа 2016 оны 11 дүгээр сарын 30-ны өдөр мэргэжлийн байгууллагаар хэмжилт хийлгэн мэдсэн байтал шүүхээс хөөн хэлэлцэх хугацаа дууссан гэх үндэслэлээр нэхэмжлэлийг хэрэгсэхгүй болгосон нь үндэслэлгүй бөгөөд шаардах эрх үүссэн үеийг шүүх буруу тооцсон, хэрэгт цугларсан нотлох баримтыг тал бүрээс нь бодитойгоор, үнэн зөв, эргэлзээгүй талаас нь үнэлээгүй тул шүүхийн шийдвэрийг хүчингүй болгож, нэхэмжлэлийн шаардлагыг хангана уу гэжээ.

 

ХЯНАВАЛ:

 

Анхан шатны шүүх хэрэг хянан шийдвэрлэх ажиллагааг хуульд заасан журмын дагуу явуулж, зохигчдын хооронд үүссэн маргааны үйл баримтыг хэрэгт цугларсан нотлох баримтад үндэслэн дүгнэж, хэрэглэвэл зохих хуулийг зөв тайлбарлан хэрэглэсэн байх тул шүүхийн шийдвэр хууль ёсны бөгөөд үндэслэл бүхий байх Иргэний хэрэг шүүхэд хянан шийдвэрлэх тухай хуулийн 116 дугаар зүйлийн 116.2 дахь хэсэгт заасантай нийцжээ.

 

Нэхэмжлэгч Д.Элбэгбаяр нь хариуцагч “Жигүүр гранд групп” ХХК-д холбогдуулан орон сууцны талбайн дутууг тооцож, зөрүү үнэ 33 219 000 төгрөг гаргуулахаар нэхэмжилснийг, хариуцагч эс зөвшөөрч маргахдаа хуульд заасан гомдлын шаардлага гаргах хугацаа хэтэрсэн гэж тайлбарласан байна.

 

Зохигчид 2008 оны 07 дугаар сарын 04-ний өдөр Орон сууц захиалагчтай хийх хөрөнгө оруулалтын 080704 дугаартай гэрээг байгуулж, үүгээр “Жигүүр гранд групп” ХХК нь Баянзүрх дүүргийн 18 дугаар хороонд баригдах 171 айлын орон сууцны барилгад 95.3 м.кв 3 өрөө орон сууцыг, 1 м.кв талбайг 950 ам.доллараар буюу нийт 90 535 ам.доллараар Д.Элбэгбаярт худалдахаар харилцан тохиролцсон үйл баримт тогтоогдсон. /хх15-18/

 

Шүүх дээрх гэрээг Иргэний хуулийн 243 дугаар зүйлийн 243.1 дэх хэсэгт заасан худалдах, худалдан авах гэрээний шинжийг агуулсан, талуудын хүсэл зориг илэрхийлэгдсэн, хүчин төгөлдөр хэлцэл гэж эрх зүйн харилцааны хууль зүйн үндэслэлийг зөв тодорхойлон дүгнэсэн байна.

 

Хэргийн баримтаас үзвэл хариуцагч нь орон сууцыг 2008 оны 12 дугаар сарын 30-ны өдрийн дотор хүлээлгэн өгөх үүрэг хүлээсэн боловч 2009 оны 06 дугаар сарын 10-ны өдөр барьж дуусгасан, барилга байгууламжийг ашиглалтад оруулах улсын комисс 2011 оны 05 дугаар сарын 17-ны өдөр ашиглалтад оруулах боломжтой талаар акт үйлдсэн, нэхэмжлэгч 2011 оны 08 дугаар сарын 09-ний өдөр орон сууцны өмчлөгчөөр бүртгэгдсэн үйл баримт тогтоогдсон ба энэ талаарх шүүхийн дүгнэлт үндэслэлтэй болжээ. /хх 8, 66-68/

 

Нэхэмжлэгчийн хүлээн авсан орон сууц нь гэрээ болон өмчлөх эрхийн гэрчилгээнд тусгагдсан хэмжээнээс зөрүүтэй буюу 8.93 м.кв-аар дутуу байгаа нь хэрэгт авагдсан “Түмэд групп” ХХК болон “Тоонто гранд” ХХК-ийн гаргасан дүгнэлтээр тогтоогдсон тул хариуцагчийг доголдолтой эд хөрөнгө шилжүүлсэн гэж шүүх дүгнэсэн байна. Харин дээрх шинжээч нарын гаргасан дүгнэлт нь Стандарт хэмжил зүйн үндэсний зөвлөлийн 2009 оны 52 дугаар тогтоолоор баталсан “Орон сууцны барилгын доторх талбай тооцох аргачлал” Монгол Улсын стандарт MNS6058:2009-ийн дагуу хэмжилт хийсэн нь үндэслэлгүй гэж шүүх үзжээ. Өөрөөр хэлбэл, барилга ашиглалтад орсон хугацаа болон дээрх аргачлал хүчин төгөлдөр мөрдөгдөж эхэлсэн хугацааг харьцуулан дүгнэснийг давж заалдах шатны шүүх буруутгах хууль зүйн үндэслэлгүй юм.

 

Харин зохигчдын гэрээ байгуулсан болон уг орон сууцыг барьж дуусгах үед Барилга хот байгуулалтын сайдын 2006 оны 02 дугаар сарын 15-ны өдрийн 10 дугаар тушаалаар батлагдсан “Айлын сууцны талбайн хэмжээг тооцох журам” хүчин төгөлдөр үйлчилж байсан байх бөгөөд уг журмаар хэмжилт хийсэн талаарх баримт хэрэгт авагдаагүй байна.

 

Мөн “Орон сууц захиалагчтай хийх хөрөнгө оруулалтын гэрээ”-ний 3.4-т заасан баталгаат хугацааг тооцоход нэхэмжлэгч нь 2012 оны 08 дугаар сарын 09-ний дотор хариуцагчид уг орон сууцны доголдлын талаарх гомдлыг гаргах байтал энэ талаар хэрэгт авагдсан баримтгүй байгаа талаарх шүүхийн дүгнэлт Иргэний хуулийн 254 дүгээр зүйлийн 254.2, 254.4 дэх хэсэгт заасантай нийцсэн гэж үзнэ.

 

Улмаар нэхэмжлэгч нь Иргэний хуулийн 75 дугаар зүйлийн 75.2.1, 76 дугаар зүйлийн 76.1, 76.2 дахь хэсэгт заасан хөөн хэлэлцэх хугацааны дотор шаардах эрхээ хэрэгжүүлээгүй, тухайн үед хариуцагч компани болон холбогдох газарт хандаж байсан гэх тайлбараа баримтаар нотлоогүй гэж дүгнэсэн нь үндэслэлтэй байна.

 

Иймд анхан шатны шүүх нотлох баримтыг Иргэний хэрэг шүүхэд хянан шийдвэрлэх тухай хуулийн 40 дүгээр зүйлийн 40.1, 40.2 дахь хэсэгт заасны дагуу үнэлж нэхэмжлэлийн шаардлагыг бүхэлд нь хэрэгсэхгүй болгон шийдвэрлэсэн байх тул давж заалдах гомдолд дурдсан үндэслэлээр шүүхийн шийдвэрийг хүчингүй болгож, нэхэмжлэлийн шаардлагыг хангах боломжгүй. Харин шийдвэрийн тогтоох хэсэгт шүүх “Иргэний хуулийн 243 дугаар зүйлийн 234.1...” гэж хуулийн зүйл, заалтыг ташаа бичсэн алдаа гаргасныг зөвтгөн өөрчлөлт оруулж, нэхэмжлэгчийн гаргасан давж заалдах гомдлыг хангахгүй орхих нь зүйтэй гэж шүүх бүрэлдэхүүн дүгнэв.

 

Иргэний хэрэг шүүхэд хянан шийдвэрлэх тухай хуулийн 167 дугаар зүйлийн 167.1.2 дахь хэсэгт заасныг удирдлага болгон ТОГТООХ нь:

 

1. Хан-Уул дүүргийн Иргэний хэргийн анхан шатны шүүхийн 2017 оны 04 дүгээр сарын 25-ны өдрийн 183/ШШ2017/00957 дугаар дүгээр шийдвэрийн тогтоох хэсгийн

1 дэх заалтын “Иргэний хуулийн 243 дугаар зүйлийн гэсний дараа “234.1” гэснийг “243.1” гэж өөрчилж, шийдвэрийн бусад заалтыг хэвээр үлдээсүгэй.

 

2. Иргэний хэрэг шүүхэд хянан шийдвэрлэх тухай хуулийн 162 дугаар зүйлийн 162.4 дэх хэсэгт зааснаар давж заалдах журмаар гомдол гаргахад улсын тэмдэгтийн хураамжид төлсөн нэхэмжлэгчийн 389 048 төгрөгийг улсын төсвийн орлогод хэвээр үлдээсүгэй.

 

3. Иргэний хэрэг шүүхэд хянан шийдвэрлэх тухай хуулийн 119 дүгээр зүйлийн 119.2, 119.4, 119.7 дахь хэсэгт зааснаар магадлалыг танилцуулан сонсгомогц хүчинтэй болох бөгөөд энэ өдрөөс тооцон 7 хоног өнгөрснөөс хойш 14 хоногийн дотор шүүх хуралдаанд оролцсон талууд шүүхэд хүрэлцэн ирж магадлалыг гардан авах, энэхүү үүргээ биелүүлээгүй нь хяналтын журмаар гомдол гаргах хугацааг тоолоход саад болохгүй ба магадлалыг гардуулснаар гомдол гаргах хугацааг тоолохыг дурдсугай.

 

 

 

 

                        ДАРГАЛАГЧ ШҮҮГЧ                                      А.МӨНХЗУЛ

                                                                       

                        ШҮҮГЧИД                                                       С.ЭНХТӨР

 

                                                                                                Т.ТУЯА