2019 оны 09 сарын 06 өдөр

Дугаар 221/МА2019/0468

Улаанбаатар хот

                                                 “Ам” ХХК-ийн гомдолтой

                                                захиргааны хэргийн тухай

 

Захиргааны хэргийн давж заалдах шатны шүүхийн шүүх хуралдааныг Ерөнхий шүүгч Д.Батбаатар даргалж, шүүгч Э.Лхагвасүрэн, шүүгч С.Мөнхжаргал нарын бүрэлдэхүүнтэй, шүүх хуралдааны нарийн бичгийн дарга Н.Өнө-Эрдэнэ, гомдол гаргагчийн итгэмжлэгдсэн төлөөлөгч Э.У, Б.Д, А.И, хариуцагч Д.Б, Б.Т, хариуцагчийн итгэмжлэгдсэн төлөөлөгч Х.А, Ц.Т нарыг оролцуулан, Нийслэл дэх Захиргааны хэргийн анхан шатны шүүхийн 2019 оны 07 дугаар сарын 03-ны өдрийн 128/ШШ2019/0423 дугаар шийдвэрийг эс зөвшөөрч гомдол гаргагчийн төлөөлөгч З Э М-ийн гаргасан давж заалдах гомдлын дагуу “Ам” ХХК-ийн гомдолтой, Татварын ерөнхий газрын харьяа Улсын төсвийн орлого, хяналтын газрын татварын улсын байцаагч Д.Б, Б.Т нарт холбогдох зөрчлийн хэргийг шүүгч С.Мөнхжаргалын илтгэснээр хянан хэлэлцээд

ТОДОРХОЙЛОХ нь:

Нийслэл дэх Захиргааны хэргийн анхан шатны шүүхийн 2019 оны 07 дугаар сарын 03-ны өдрийн 128/ШШ2019/0423 дугаар шийдвэрээр:

 “Татварын ерөнхий хуулийн 48 дугаар зүйлийн 48.1.2, Аж ахуйн нэгжийн орлогын албан татварын тухай хуулийн 11 дүгээр зүйлийн 11.1, 16 дугаар зүйлийн 16.3.4-т  заасныг тус тус баримтлан гомдол гаргагч “Ам” ХХК-иас Татварын ерөнхий газрын харьяа Улсын төсвийн орлого, хяналтын газрын татварын улсын байцаагч Д.Батжаргал, Б.Төгсжаргал  нарт холбогдуулан гаргасан “... татварын байцаагч нарын 2018 оны 07 дугаар сарын 09-ний өдрийн 2118200555 тоот шийтгэлийн хуудасны “ОЛСОН нь хэсгийн 3-т заасан зөрчилд ногдуулсан 1,664,614,603.30 төгрөгийн нөхөн төлбөрийг хүчингүй болгуулах” тухай гомдлыг бүхэлд нь хэрэгсэхгүй болгож шийдвэрлэжээ.

Гомдол гаргагчийн төлөөлөгч З Э М давж заалдах гомдолдоо: “... Маргааны гол зүйлийн нэг хэсэг нь “Ам” ХХК-иас өөрийн охин компани болох “К” ХХК-д олгосон мөнгө нь зээл мөн эсэх талаар бөгөөд бидний зүгээс энэ бол зээл биш, цэвэр хөрөнгө оруулалтын шинжтэй мөнгөн хөрөнгө гэж үздэг. Харин шүүхээс “ ... олгосон зээл болон авсан зээл хэлбэрээр  тайлагнаж баталгаажуулсан байсан нь татварын хяналт шалгалтын явцад болон Татварын маргаан таслах зөвлөлийн магадлан шалгалтын явцад тус тус тогтоогдсон байна.” гэж дүгнэсэн бөгөөд тухайн хөрөнгө нь зээл мөн эсэхтэй холбоотой, тогтоогдсон гэдэг аливаа нэгэн баримт материал хавтас хэрэгт авагдаагүй байдаг. Захиргааны хэрэг шүүхэд хянан шийдвэрлэх тухай хуулийн 32 дугаар зүйлийн 32.1-д заасны дагуу хариуцагчаас зээл гэж үзэж буй талаарх нотлох баримтыг гаргуулан, түүнд дээр дүгнэлт хийх ёстой байсан. Мөн хуулийн 106 дугаар зүйлийн 106.2-т зааснаар “Шийдвэр хууль ёсны бөгөөд үндэслэл бүхий байна” гэж заасны дагуу нотлох баримтан дээр тулгуурласан шийдвэр гаргаагүй байна гэж үзэх үндэслэлтэй байна.

Шүүхээс судлан үзэхийг хүссэн бас нэг зүйл бол “Ам” ХХК-ийн охин компани болох “К” ХХК нь гадаад, дотоодын зах зээлээс мөнгө зээлэх, мөнгө хөрөнгө босгох боломж, чадвартай буюу бие даасан зээлжих чадвар бүхий компани мөн эсэхийг тодруулах юм. “К” ХХК нь хайгуулын үйл ажиллагаа явуулдаг, өөрийн ямар нэгэн хөрөнгө, санхүүгийн хувьд цэвэр “Ам” ХХК-иас хамааралтай компани юм. Тиймээс энэ нөхцөл байдлыг тодруулах нь маргаанд ач холбогдолтой зүйлүүдийн нэг юм. Учир нь хариуцагч болон бидний дурдаад буй “Эдийн засгийн хамтын ажиллагаа, хөгжлийн байгууллагын үнэ шилжүүлэлтийн удирдамж 2010” зааснаар “К” ХХК-д мөнгө өгөх цорын ганц этгээд нь толгой компани болох “Ам” ХХК юм бол энэ авч байгаа мөнгө нь буцаан төлөгдөх магадлал байхгүй учраас хөрөнгө оруулалт болох ёстой гэж тодорхой заасан. Тиймээс “К” ХХК-ийн гуравдагч талаас санхүүжилт олж авах чадварыг олон улсын жишиг удирдамж болох үнэ шилжүүлэлтийн гарын авлагыг гүнзгий судлан үзэх зайлшгүй шаардлагатай.

Татварын байцаагч нар манай хөрөнгө оруулалтын зээл гэж үзэн түүнийг бусад компаниудын зээлтэй харьцуулж, 6 хувийн хүүтэй байх ёстой гэж үзсэн. Харин аливаа хоёр зүйлийн хооронд нь харьцуулахын тулд түүний төсөөтэй болон ялгаатай байх бүх шинжүүдийг нь нэг бүрчлэн тодорхойлон, хооронд нь харьцуулах ёстой байдаг. Өөрөөр хэлбэл, хариуцагч нар аль талаараа адилхан, юугаараа өөр байгаа гэдгийг хууль болон журамд заасны дагуу шалгах процесс ажиллагааг гүйцээн, үндэслэл бүхий байдлаар сайтар харьцуулалт хийх ёстой. Харин хариуцагч нарын зүгээс “О” ХХК, “М с” ХХК, “Э Ж Э” ХХК гэх мэт компаниудын зээлийн хүүтэй харьцуулсан гэсэн тайлбарыг зөвхөн шийдэг. Ийнхүү тухайн компаниудын авсан зээлийн хүү 0-6.5 хувийн хооронд байдаг гэх боловч, үнэхээр ийм хувьтай байсан эсэх дээр нотлох баримтыг гаргуулах, хэрхэн яаж харьцуулаад, ямар арга аргачлалын дагуу тооцоод үзэхэд 6 хувь гаргаж байгаагаа Захиргааны ерөнхий хуулийн 24 дүгээр зүйлийн 24.1, 24 дүгээр зүйлийн 24.2-т тус тус заасны дагуу ингэж тооцоход 6 хувь гарч ирж байгаа гэдгээ хууль, журмын дагуу хангалттай нотлон, тайлбарлах шаардлагатай юм. Гэвч шүүхээс энэ зүйл дээр анхаарал хандуулалгүйгээр дээрх компаниудтай харьцуулах боломжтой гэсэн боловч яагаад гэдгээ тайлбарлалгүйгээр, хийсвэр дүгнэлт хийж, тэдгээрт адилтгах шинж байгаа эсэх, хувь хэмжээ нь тийм байсан, тооцооллын ул үндэс, хэрэглэсэн арга, аргачлалын дагуу хийгдсэн эсэх зэрэг дээр баримт нотолгоог хариуцагч нараас шууд гаргуулан үндэслэлийг сайтар нягталж үзэлгүйгээр шийдвэрээ гаргасан. Ийнхүү шалгаж үзэх ёстой процессыг шалган, ялангуяа хариуцагч нарын үйлдэл хуулийн дагуу, эрх хэмжээ нь хүрэлцсэн үү, нотлох баримтан дээр тулгаарласан эсэхэд дүгнэлт өгөх ёстой юм. Тодорхой хууль журмын дагуу хийгдсэн эсэх, байцаагч дураараа тоо гаргаж ирэх хуулийн боломж бий эсэх, ийм үйлдэл гаргасан эсэх дээр дүгнэлтийг хийх ёстой юм.

2. Татварын ерөнхий хуулийн 48 дугаар зүйлийн 48.1-д “Тодорхой үйл ажиллагаа эрхлэхдээ бодит бус үнэ хэрэглэсэн, тайлан, бүртгэл хөтлөөгүй буюу дутуу хөтөлсөн, эсхүл бүртгэл, татварын тайланг гаргаж өгөөгүй нь нотлогдсон тохиолдолд татварын алба тухайн татвар төлөгчийн татварын ногдлыг дор дурдсан шууд бус аргаар тодорхойлно:”, 48.1.1-д “бодит үнийн арга;”, 48.1.2-т “жишиг үнийн арга.”, 48.6-д “Татварын ногдлыг шууд бус аргаар тодорхойлох аргачлалыг санхүү, төсвийн асуудал эрхэлсэн Засгийн газрын гишүүн батална.” гэж тус тус заасан байдаг. Үүнээс үзэхэд шууд бус оногдлыг тодорхойлохын тулд тодорхой аргачлалын дагуу заавал хийх ёстой. Хэрэв энэ аргачлал байхгүй бол яаж,хэрхэн, хэн, хэзээ, ямар арга ашиглах нь тодорхой бус болж, хүчээр, дур зоргоор авирлах нөхцөл байдал бий болох аюултай. Уг аргачлал үнэхээр хэрэггүй байдаг юм бол Засгийн газрын гишүүнд аргачлал гаргахыг заавал хуулиар үүрэг болгох шаардлагагүй юм. Энэ бол хуулиар заасан заавал биелэгдэх шаардлага билээ. Гэтэл анхан шатны шүүхийн шийдвэрийн 18 дугаар хуудсын 2 дахь хэсэгт “Хуулиар эрх олгогдсон эдгээрийн тушаалаар батлагдсан аргачлал нь эрх зүйн үйлчлэл үзүүлэхгүй” гэсэн тайлбар үндэслэлтэй, дээрх аргачлалууд нь эрх зүйн үйлчлэл үзүүлэхгүй” гээд аргачлал нь хүчингүй гэж маш тодорхой дүгнэсэн хэрнээ, яагаад дээр дурдсан яаж хийх нь тодорхой бус асуудлууд хэвээр байхад, хариуцагчидад Татварын ерөнхий хуулийн 48 дугаар зүйлийн 48.1 болон 48.1.2 дахь хэсгээр шууд бусаар татварыг ногдуулж болно гэж дүгнэж байгааг бид үнэхээр ойлгохгүй байна. Энэ нь татварын байцаагчид хуульгүйгээр, дураараа ашиглаж болохыг зөвшөөрсөнтэй адил юм.  Энэ мэт зүйлийг нийгэмд гаргахгүй үүднээс Монгол Улсын Үндсэн хуулийн 17 дугаар зүйлд заасан “Хуулиар ногдох татвар төлөх”, Татварын ерөнхий хуулийн 3 дугаар зүйлийн 3.1-д “Татвар бий болгох, өөрчлөх, чөлөөлөх, хөнгөлөх, ногдуулах, төлөхтэй холбогдсон харилцааг зөвхөн татварын хуулиар зохицуулна” гэж тус тус заан хууль бус аливаа үйлдлээс сэргийлсэн байдаг. Мөн Татварын ерөнхий хуулийн 48 дугаар зүйлээр татварын байцаагчид шууд бус ногдол хийх эрх байгаа эсэх дээр маргахгүй, харин яаж хийх нь хүчин төгөлдөр аргачлал байхгүй гэдэгт гол зангилаа байгаа гэдгийг анхаарахыг хүсэж байна.

Хэрэв аргачлал байхгүй бол байцаагч нар хэдэн хувийн ч хамаагүй, ямар ч  нотлох баримт, судалгаагүй зүйлүүдийг дураар хийх болно.

Хариуцагч нарын зүгээс “Ам” ХХК-ийн хөрөнгө оруулагч болох “А м СА” болон М к нараас авсан Либор+6  хувийн хүүтэй зээлтэй харьцуулан 6 хувь байх ёстой гэдэг боловч Аж ахуйн нэгжийн орлогын албан татварын тухай хуулийн 11 дүгээр зүйлийн 11.1-д “Энэ хуулийн 6 дугаар зүйлд заасан этгээдүүд хоорондоо зах зээлийнхээс хямд буюу өндөр үнээр бараа борлуулсан буюу шилжүүлсэн, ажил гүйцэтгэсэн, үйлчилгээ үзүүлсэн бол татварын алба нь харилцан хамааралгүй этгээдүүдийн хооронд хийгдсэн ижил төрлийн бараа, ажил, үйлчилгээний борлуулалтын зах зээлийн үнийг жишиг болгон албан татвар ногдох орлогыг тодорхойлно” гэж заасан байх бөгөөд үүнээс харахад тухайн харьцуулагдаж байгаа этгээдүүд нь хоорондоо ямар нэгэн хамааралгүй этгээдүүд байхаар заасан. Гэвч байцаагчдын тайлбараар өөрийг нь өөртэй харьцуулчихаад энэ бол зах зээлийн үнэ гэж болохгүй. Тиймээс уг заалтын дагуу шууд бус үнийг тодорхойлсон гэдэг нь шууд үгүйсгэгдэх бөгөөд харин шүүхийн шийдвэрт тусгасан шиг Аж ахуйн нэгжийн орлогын албан татварын тухай хуулийн 11 дүгээр зүйлийн 11.1 дэх заалтаар дангаар нь нөхөн татварыг тооцож бүр болохгүй юм. Харин хамааралгүй этгээд болох Оюутолгой, Мөнхноён суврага зэрэг компаниудын давхар харьцуулсан гэдэг боловч яагаад харьцуулагдашгүй гэдгийг өмнө нь бид анхан шатны шүүхэд гаргасан нэхэмжлэлд тайлбарласан байдаг. Зээлийн хүүг тогтоох зорилгоор хэрвээ зээлийг харьцуулах бол зээлийн гэрээний гол нөхцөлүүд нь харьцуулалтын өндөр зэрэглэл шаарддаг бөгөөд үүнд нэн тэргүүнд зээлдэгчийн зээлжих чадвар ижил буюу ойролцоо байх, зээлийн дүн, валют, хугацаа, барьцаа түүний хөрвөх чадвар, батлан даалт, бусдаас өрөөс тэргүүнд төлөгдөх байдал зэрэг гол нөхцөлүүдийг нэг бүрчлэн харьцуулах шаардлагатай байдаг.

Бидний зүгээс актын хууль зүйн үндэслэл нь буруу гэж үзэж байнаа бөгөөд харин тооцооллын хувьд маргаагүй юм. Өөрөөр хэлбэл, тухайн зээлийн хүү нь 6 хувь гэдэг тоондоо бус харин уг тоог тооцон гаргахдаа хариуцагч нарт хэрэглэсэн хууль журам, эрх хэмжээ, нотлох баримт судалгаа зэрэг хангалттай барьсан зүйл байгаа эсэхийг үзэх ёстой. Гэтэл актаар тогтоосон зээлийн хүүгийн хэмжээ нь танай гаднаас авсан зээл уул нь “ ... 6.58-8.11 хувиас бага байгаа нь татвар төлөгчид хохиролгүй байдлаар татварын ногдлыг тодорхойлсон байна” гэж үзэхээр байх тул шүүхийн шийдвэрийн 19 дүгээр хуудас, 2 дахь дэд хэсэг гэж дүгнэлт хийн 6 хувь гэдэг тоонд ач холбогдол өгч, ерөөсөө байцаагч хүүгийн хэмжээг тооцон гаргах хууль зүйн үндэслэл байгаа эсэхийг авч үзэлгүйгээр, бага л байвал хамаагүй хуулиас гадуур, дураараа татвар тооцож болох мэтээр шүүхээс дүгнэлт хийсэн нь үнэхээр харамсалтай.

Бидний дээрх тайлбараар уг актын үндэслэл болсон хуулийн заалт болон аргачлал нь бүгд үгүйсгэгдэх бөгөөд дүгнэн үзэхэд, байцаагчийн 211820055 тоот шийтгэлийн хуудсын зөрчил гэж үзэж буй 1,664,614,603.30 төгрөгийн нөхөн төлбөрийн цаад мөн чанар, тооцсон байдал, хуулийн агуулга, хүчин чадал, журмын хүчин төгөлдөр байдал, нотлох баримтын үндэслэл, хуульд заасан процесс ажиллагааны хийгдсэн эсэх зэрэгт нэг бүрчлэн анхаарал хандуулан, бидний нэхэмжлэлийг хангуулан, анхан шатны шүүхийн шийдвэрт өөрчлөлт оруулж өгнө үү” гэжээ.

ХЯНАВАЛ:

          Анхан шатны шүүх нотлох баримтыг дутуу бүрдүүлж хэргийг шийдвэрлэсэн байх тул шийдвэрийг хүчингүй болгож, хэргийг дахин хэлэлцүүлэхээр буцаан шийдвэрлэв.

          Татварын ерөнхий газрын татварын улсын байцаагч нар 21180400138 дугаар томилолтын дагуу “Ам” ХХК-ийн 2013-2017 онуудын татварын төлөлт, ногдуулалтад хяналт шалгалт хийж, хэд хэдэн зөрчил илрүүлж, нөхөн татвар, хүү, торгууль, алданги төлүүлэхээр шийдвэрлэсэн 2018 оны 07 дугаар сарын 09-ний өдрийн 211820055 дугаар шийтгэлийн хуудасны зарим хэсэг буюу тус компани нь өөрийн охин компани болох харилцан хамаарал бүхий “К” ХХК-д 2013-2017 онуудад хүүгүй зээлийг олгохдоо харилцан хамааралгүй этгээдүүдтэй адил үнээр тооцож, Аж ахуйн нэгжийн орлогын албан татварын ногдуулалт, төлөлтийн тайланд орлогоо хүлээн зөвшөөрч тайлагнаагүй, татвар ногдуулан төлөөгүй гэх зөрчилд холбогдуулан жишиг үнээр тооцож төлбөр ногдуулсныг тус компани эс зөвшөөрч шүүхэд гомдол гаргажээ.

          “Ам” ХХК компаниас давж заалдах гомдолдоо “ ... “К” ХХК-д шилжүүлсэн мөнгийг зээл эсэх талаар дүгнэлт хийгээгүй, зээл биш хөрөнгө оруулалтын шинжтэй мөнгөн хөрөнгө, ... хариуцагчаас уг шилжүүлсэн мөнгийг зээл гэж үзсэн талаараа тайлбар хийж, холбогдох баримтаар нотлоогүй, зээл гэж тогтоогдсон баримт хэрэгт авагдаагүй, зээл гэж тодорхойлохдоо бодит агуулгыг харгалзаагүй, бусад компаниудын зээлтэй харьцуулж зээлийн хүүг 6 хувь гэж тогтоохдоо уг харьцуулагдсан компаниудын шинжийг тодорхойлоогүй, ямар учраас уг компаниудтай харьцуулсан, яагаад “О т” ХХК, “М с” ХХК-иудаас охин компаниуддаа өгч буй хүүгийн хувьтай адилхан гэж үзсэн талаараа тайлбарлаагүй, ямар аргачлалын дагуу тооцсоноо тайлбарлаж, батлаагүй, гэтэл энэ тал дээр шүүх анхаараагүй, нотлох баримтад тулгуурласан шийдвэр гаргаагүй, ... шууд бус татварын ногдлыг тодорхойлохдоо Татварын ерөнхий хуулийн 48 дугаар зүйлийн 48.1, 48.1.1, 48.1.2, 48.6-д тус тус зааснаар тодорхой аргачлалын дагуу тооцох ёстой, гэтэл аргачлал хүчингүй, бүртгэгдээгүй байхад татвар ногдуулах үндэслэлтэй гэж шүүхээс дүгнэж байгаа нь хуулийг буруу тайлбарлан хэрэглэсэн, актын хууль үндэслэл нь буруу гэж маргаж байгаа, 6 хувь гэж тооцоолохдоо хэрэглэсэн хууль, журам, нотлох баримт, судалгаа  нь хангалттай байсан эсэхийг тогтоогоогүй, ... ” гэжээ.

          1. Татварын ерөнхий хуулийн 48 дугаар зүйлийн 48.1, 48.2, Аж ахуйн нэгжийн орлогын албан татварын тухай хуулийн 11 дүгээр зүйлийн 11.2-т заасны дагуу Сангийн сайдын 2007 оны 86 дугаар тушаалаар батлагдсан “Жишиг үнэ хэрэглэх аргачлал”, 2015 оны 353 дугаар тушаалын хавсралтаар батлагдсан “Бодит үнэ тооцох аргачлал”-уудыг Хууль зүй, дотоод хэргийн яам ямар шалтгаанаар бүртгээгүй болохыг анхан шатны шүүх тодруулалгүй, хэм хэмжээний актын нэгдсэн бүртгэлд бүртгээгүй учраас эрх зүйн үйлчлэлгүй гэж дүгнэн, уг аргачлалыг хэрэглээгүй нь үндэслэл муутай байна. Хариуцагчийн төлөөлөгч Ц.Т нь “ХЗДХ-ийн яамны ажилтантай уулзахад уг аргачлалыг хэм хэмжээ тогтоосон шийдвэр биш, хууль хэрэгжүүлэхийн тулд тооцоолол яаж хийх талаар заасан аргачлал учраас бүртгэхгүй гэсэн” гэж тайлбарлаж байх тул уг аргачлалыг бүртгээгүй шалтгааныг тодруулах, мөн уг аргачлалыг хэм хэмжээ тогтоосон шийдвэр мөн эсэхэд дүгнэлт өгч, “шууд бус үнийг тогтооход уг аргачлалыг хэрэглэсэн нь буруу” гэх гомдлын үндэслэлд дүгнэлт өгч хэргийг шийдвэрлэх шаардлагатай.

          2. “Ам” ХХК болон “К” ХХК-иудын хооронд хийгдсэн зээлийг хөрөнгө оруулалт гэж маргаж байх тул улсын байцаагч үндэслэсэн гэх тус компаниудын санхүүгийн тайлан, нягтлан бодох бүртгэл, ерөнхий дэвтэр, холбогдох санхүүгийн баримтуудыг цуглуулж, дүгнэлт өгөх нь хэргийг үнэн зөв шийдвэрлэхэд ач холбогдолтой байна.  

          3. Татварын улсын байцаагч нь “Ам” ХХК-иас өөрийн охин компани болох “К” ХХК-д олгосон зээлийн хүүгийн хэмжээг тооцохдоо Аж ахуй нэгжийн орлогын албан татварын тухай хуулийн 11 дүгээр зүйлд зааснаар  шууд бус үнийг тогтоосон гэх боловч зээлийн хүүг 6 хувиар тооцохдоо ижил төрлийн ажил үйлчилгээ үзүүлж буй харилцан хамааралгүй этгээдүүдийг хэрхэн сонгосон, байцаагчийн харьцуулсан гэх “О т” ХХК, “Мөнхноён суврага” ХХК-иудаас ямар охин компанидаа өгсөн ямар зээлийн хүүтэй харьцуулсан талаарх баримтуудыг хариуцагч шүүхэд гаргаж өгөөгүй, зөрчилд холбогдогч компаниас энэ талаар гомдол гаргасан байхад анхан шатны шүүх холбогдох баримтыг цуглуулж, дүгнэлт хийгээгүй байна.  

          Хариуцагчийн төлөөлөгч нь “бусад этгээдийн асуудал нь Зөрчил шалган шийдвэрлэх тухай хуульд хамааралгүй, “нууц” байдаг, шүүхэд өгөх боломжгүй гэх тайлбар нь үндэслэлгүй. 

          Аж ахуйн нэгжийн орлогын албан татварын тухай хуулийн 11 дүгээр зүйлийн 11.1-д “Энэ хуулийн 6 дугаар зүйлд заасан этгээдүүд хоорондоо зах зээлийнхээс хямд буюу өндөр үнээр бараа борлуулсан буюу шилжүүлсэн, ажил гүйцэтгэсэн, үйлчилгээ үзүүлсэн бол татварын алба нь харилцан хамааралгүй этгээдүүдийн хооронд хийгдсэн ижил төрлийн бараа, ажил, үйлчилгээний борлуулалтын зах зээлийн үнийг жишиг болгон албан татвар ногдох орлогыг тодорхойлно” гэж заажээ.

          Хариуцагч татварын улсын байцаагч нь “Ам” ХХК нь толгой компани болох “О м” ХХК болон “М” ХХК-иас 6+либор хувийн хүүтэй зээлж авсан тул “К” ХХК-д өгсөн зээлийн хүүг 6 хувиар тооцсон. Мөн уул уурхайн үйл ажиллагаа явуулдаг “О т” ХХК болон “М с” ХХК нь толгой компаниасаа авсан зээлтэй харьцуулсан” гэж тайлбарласан боловч татварын улсын байцаагчийн зөрчил гэж үзсэн зээлийн үйлчилгээ нь “Ам” ХХК-иас өөрийн охин компанидаа өгсөн зээл байх тул “О т” ХХК болон “М с” ХХК нь толгой компаниасаа хэдэн хувийн хүүтэй зээл аваад өөрийн ямар охин компанидаа өгсөн зээлийн хүүтэй харьцуулж дээрх хуульд заасан “ижил төрлийн үйлчилгээний зах зээлийн үнэ”-ийг тодорхойлсонтой холбоотой баримтуудыг цуглуулж, энэ талаарх маргаантай нөхцөл байдлыг тодруулах шаардлагатай 

          Шүүхийн шийдвэрт “... “О т” ХХК болон “М с” ХХК зэрэг компаниудаас өөрийн охин компанид олгосон зээлийг хүүг харьцуулсан нь ... жишиг үнэ гэж үзэх боломжтой ... ” гэж дурдсан боловч үүнтэй холбоотой баримт хэрэгт байхгүй, мөн давж заалдах шатны шүүх хуралдаанд хариуцагч нь “зөрчил шалган шийдвэрлэх ажиллагааны явцад гомдол гаргагч компаний эрх бүхий төлөөлөгчөөс эдгээр компанитай харьцуулахыг зөвшөөрсөн” гэх боловч энэ талаарх ярилцлагын тэмдэглэл, холбогдох баримт хэрэгт авагдаагүй.

Иймд анхан шатны шүүх нь хэрэгт хамааралтай, ач холбогдол бүхий дээрх  баримтуудыг бүрэн цуглуулж, маргааныг шийдвэрлэх шаардлагатай байх тул “Ам” ХХК-ийн давж заалдах гомдлоос “нотлох баримт бүрэн цуглуулаагүй” гэснийг хангаж, анхан шатны шүүхийн шийдвэрийг хүчингүй болгож, хэргийг дахин хэлэлцүүлэхээр буцаах нь зүйтэй гэж шүүх бүрэлдэхүүн үзлээ.